«Το πάνινο τόπι» παρουσιάζεται στην Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών

Η Λεσβιακή Παροικία και οι εκδόσεις «Αιολίδα» μας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Άγγελου Κλ. Παλαιολόγου «Το πάνινο τόπι» το Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013, ώρα 11.00 π.μ. στην αίθουσα «Μιχαήλας Αβέρωφ» της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (Ακαδημίας & Γενναδίου 8).

Για το βιβλίο θα μιλήσουν: Καίτη Μεσσηνέζη, Πρόεδρος της Λεσβιακής Παροικίας, Στρατής Μολίνος, λαογράφος-συγγραφέας και ο συγγραφέας.

Πρωταγωνιστές της ιστορίας, δύο νέοι, ο Μιχάλης και η Άννα, φοιτητές της Νομικής, που βρίσκουν τη δύναμη να ενώσουν τις καρδιές του και να ζήσουν λίγες, αλλά ανεπανάληπτες στιγμές πραγματικού

κι αγνού έρωτα, υπηρετώντας ταυτόχρονα πιστά τις επιταγές του αντιστασιακού αγώνα ενάντια στον κατακτητή, με διαρκή δράση, ανυποχώρητο σθένος και αυταπάρνηση.

«... Και τα σκούρα, ψηλά κυπαρίσσια, αμίλητα και θλιμμένα, αντίκριζαν τη γνώριμη πια σ’ αυτά σκηνή να επαναλαμβάνεται, κουνώντας ελαφρά τους κορμούς τους, στον πρωινό παγωμένο αέρα, σ’ έναν ύστατο χαιρετισμό!»

Μ’ αυτά τα λόγια κλείνει το εντυπωσιακό έργο του συμπατριώτη, γνωστού συγγραφέα Αγγέλου Παλαιολόγου. Πρόκειται για το βιβλίο το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από τον εκδοτικό οίκο «Αιολίδα».

Το έργο βασίζεται σε δύο πολύ δυνατούς πυλώνες: στον πολεμικό, την κατοχή τουτέστιν της Ελλάδας από του Ναζί και τους Ιταλούς κατά την περίοδο 1941 - 1944 και την αντίσταση με κάθε τρόπο και μορφή, ενάντια στη βία και την ασφυκτική καταπίεση.

Ο συγγραφέας, με το γράψιμό του, δείχνει ότι γνωρίζει και έχει μελετήσει τη δομή αυτής της ιδιότυπης και πολύπλοκης κατάστασης και είναι σε θέση να τη χρησιμοποιεί με ευχέρεια και αποφασιστικότητα για να δέσει το έργο του.

Ο άλλος πυλώνας είναι ο ερωτικός. Η αγάπη δύο νέων ανθρώπων μέσα στο στρόβιλο της απαίσιας εκείνης εποχής που αναπτύσσεται με αρμονία αλλά και εκπλήξεις, που επίσης υπογραμμίζουν τη γνώση και την εμπειρία του Αγγέλου Παλαιολόγου πώς να πραγματεύεται παρόμοια θέματα.

Η διήγηση ρέει και κρατά το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την αρχή ως το τέλος αμείωτο, ενώ παράλληλα, όποτε χρειάζεται, γίνονται βιβλιογραφικές παραπομπές που αποτελούν σημαντικά ντοκουμέντα στην επιβεβαίωση της πραγματικότητας των γραφομένων. Έτσι ο μύθος, ο διάλογος, η υπόθεση είναι όλα καλοστημένα, απλά, με τρόπο πραγματιστικό, αντιληπτό από τον καθένα, ελκυστικά χωρίς πλατειασμούς ή αοριστίες, που όπως εύκολα μπορεί να συμβεί, είναι δυνατόν να παρεισφρήσουν και να κάνουν ένα μυθιστόρημα ανιαρό.

Απ’ αυτό το έργο, ο αναγνώστης διδάσκεται, κυρίως μαθαίνει άγνωστες πτυχές ή ξαναθυμάται τέτοιες που ζωντανεύουν συμπεριφορές των Ελλήνων σε δύσκολες ώρες, ενώ παράλληλα, όσο τρέχουν οι σελίδες, θα βρεθεί μπροστά σε πολλά χωρία συγκίνησης, καθώς ο ένας ήρωας μετά τον άλλον «αποσύρονται» από τη σκηνή, όπως πολύ εύγλωττα ο συγγραφέας το στοιχειοθετεί.

Συμπερασματικά, το εν λόγω έργο, ως μυθιστόρημα, σαν ένα «πάνινο τόπι» που μπορεί να αλλάξει τη συμπεριφορά κάθε Έλληνα όταν οι περιστάσεις το ζητήσουν, είναι έργο αξίας που μπορεί να σταθεί άνετα δίπλα σε ανάλογα έργα δυνατών μυθιστοριογράφων μας.