Το «Στέλλα travel» στο τελευταίο του ταξίδι

Μια συμπαραγωγή της ομάδας “bijoux de kant” και του “Ιδρύματος Κακογιάννης”, βασισμένη στη «ΣΤΕΛΛΑ» του Μιχάλη Κακογιάννη.

Ο Γιάννης Σκουρλέτης, εικαστικός και σκηνοθέτης, σκηνοθετεί το πρώτο θεατρικό έργο της ποιήτριας Γλυκερίας Μπασδέκη, το οποίο βασίζεται στην κινηματογραφική «Στέλλα» του Κακογιάννη (1955), χωρίς καθόλου να εμπλέκει το θεατρικό

Η Γλ. Μπασδέκη κράτησε μόνο τα βασικά πρόσωπα του δράματος, την πρωταγωνίστρια, την φίλη της και τους άντρες εραστές, και έφτιαξε ένα ποιητικό, μεταμοντέρνο κείμενο που αναφέρεται στο σήμερα, μια σύγχρονη τραγωδία με αρχετυπικούς χαρακτήρες.

Ο υπότιτλος «travel: η γη της απαγγελίας» δείχνει και το ύφος του κειμένου, αλλά και το ταξίδι που θέλει να κάνει η Στέλλα, αλλά δεν τολμάει.

Σε αυτή την παράσταση δεν πεθαίνει η Στέλλα, αλλά κάθε άντρας που την φιλάει! Όλο το έργο μιλά για την ιστορία μιας γυναίκας ελεύθερης, αλλά πολύ πονεμένης. Πρόκειται για μια κοπέλα από την επαρχία (τον Βόλο), που έρχεται στην Αθήνα για να πραγματοποιήσει το όνειρό της: να τραγουδάει.

Η “Στέλλα” της Μπασδέκη είναι ανεξάρτητη, ατίθαση, λαϊκή και θαρραλέα, όπως η Μελίνα, αλλά παράλληλα είναι μια σύγχρονη, τραγική ηρωίδα. Βάζει κι αυτή τον έρωτα πάνω από την ζωή, αλλά ότι αγγίζει πεθαίνει, σαν να την έχουν καταραστεί οι Θεοί του Αισχύλου.

Η παράσταση παίζεται στα παλιά Σφαγεία του Ταύρου. Μια λαϊκή περιοχή που πήρε το όνομά της από έναν ταύρο που ξέφυγε από αυτά! Τα Παλιά Σφαγεία (1916) βρίσκονται στην Πειραιώς, σχεδόν απέναντι από το ΊδρυμαΜιχ.Κακογιάννηςκαι μέχρι τώρα χρησιμοποιούνταν μόνο μέρος από αυτά, ως ΚΕΠ και ως Πολιτιστικό Κέντρο του δήμου.

Η παράσταση, ωστόσο, λαμβάνει χώρα στον εξωτερικό χώρο την Σφαγείων, ανάμεσα σε μισογκρεμισμένους τοίχους, δέντρα, ξερά χόρτα και παρκαρισμένα οχήματα του δήμου. Όλα αυτά της δίνουν ρεαλισμό, αλλά, παράλληλα, κάνουν την παράσταση πολύ ατμοσφαιρική, με ιδιαίτερο χρώμα. Το τέλειο σκηνικό για στηθεί το παλκοσένικο του έργου! Οι δύο κοπέλες με βραδινά φορέματα και ψηλοτάκουνα παπούτσια ισορροπούν πάνω στο χώμα και στο χαλίκι, όπως γινόταν και τότε. Λαϊκές γυναίκες με την δική τους λαϊκή αισθητική, και συναισθήματα έντονα!

Σκηνογραφικά, οι αναφορές στον Τσαρούχη είναι συνεχείς...

Μια παράστασημε απόλυτα στυλιζαρισμένη κίνηση, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τα έντονα συναισθήματα των πρωταγωνιστών. Μια ιστορία για την απώλεια, την δυστυχία που εμείς προκαλούμε, την μοναξιά του σκυλάδικου, αλλά και την μοναξιά την προσωπική. Μια ηρωίδα που όλοι έχουμε συνηθίσει να θυμόμαστε από την σκηνή της δολοφονίας της, τελικά, σε αυτό το έργο ζει και δολοφονεί εκείνη τους άντρες!

Τρεις υπέροχες ερμηνείες από τρία νέα παιδιά, μια ατμοσφαιρική παράσταση,ντυμένη με τραγούδια του Χατζιδάκι, αλλά και του ξένου ρεπερτορίου,μια παράσταση που σε ταξιδεύει Μέχρι την Κυριακή στις 9.30.

Δημοτικά Σφαγεία
Πειραιώς 225 &Επταλόφου, (10’ από ΗΣΑΠ Ταύρου)