Τρικομματική κυβέρνηση με τριπλή ατυχία-Όλα του γάμου δύσκολα….

Δύο εβδομάδες μετά τις εκλογές η νέα κυβέρνηση προσπαθεί ακόμα να ξεκινήσει. Τα εμπόδια που έχουν καθηλώσει τον πρωθυπουργό στο σπίτι του, που άλλαξαν τον υπουργό Οικονομικών και που έστειλαν στην ναυτιλιακή του εταιρεία τον υφυπουργό Αιγαίου δημιούργησαν ένα... μούδιασμα στην κοινωνία, ειρωνικά σχόλια και αρκετή δόση απογοήτευσης. Τριπλή ελληνική... ατυχία εν όψει της πιο κρίσιμης

του ΑΝΔΡΕΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΤΟΥ

Μερικά βεβαίως από αυτά που συνέβησαν είναι ανθρώπινα και έτσι τα έχουν εκλάβει η κοινωνία στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και η διεθνής κοινότητα. Κάποια άλλα όμως εμφανίζονται ως συμπτώματα ενός κράτους που ασθενεί, που βρίσκεται σε κατάσταση αποσύνθεσης. Η «γκάφα» με την εκπροσώπηση του πρωθυπουργού στη Σύνοδο Κορυφής οφείλεται στην ολιγωρία των υπηρεσιών του υπουργείου Εξωτερικών και του γραφείου μας στις Βρυξέλλες, η ορκωμοσία ενός υφυπουργού, που είχε ως εφοπλιστής off shore εταιρεία, οφείλεται στις υπηρεσίες του γραφείου του πρωθυπουργού, στους νομικούς του συμβούλους, στον συνταγματολόγο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ που τον πρότεινε και στον ίδιο, που δεν γνώριζε ότι «άλλο το νόμιμο και άλλο το ηθικό».

Αλλά και τα ανθρώπινα έχουν προκαλέσει πολιτικές παρενέργειες. Στη Σύνοδο Κορυφής παραβρέθηκε ο κ. Παπούλιας, στην προηγούμενη σύνοδο είχε παραβρεθεί ένας υπηρεσιακός πρωθυπουργός, ο κ. Πικραμμένος, και παλαιοτέρα ένας πρωθυπουργός που δεν είχε εκλεγεί, ο κ. Παπαδήμος. Από τη Σύνοδο του Οκτώβριου του 2011, οπότε ο κ. Παπανδρέου είχε την ατυχή έμπνευση να προτείνει δημοψήφισμα, έχει να παραβρεθεί εκλεγμένος πρωθυπουργός σε Σύνοδο Κορυφής. Μια χώρα χρεοκοπημένη, που βρίσκεται στην πιο δεινή κατάσταση από όλες, εδώ και οκτώ μήνες έχει αδύναμη εκπροσώπηση στο πιο ισχυρό όργανο της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης, τη Σύνοδο Κορυφής.

Αυτά τα μικρά, ατυχή, αλλά κρίσιμα γεγονότα, που συνέβησαν με την έναρξη της νέας κυβέρνησης, θόλωσαν την εικόνα της. Η κυβέρνηση θα έπρεπε να ξεκινήσει με ορμή, με καθαρή σκέψη, σχέδιο και όραμα, προκειμένου να κερδίσει τον χαμένο χρόνο ύστερα από ακυβερνησία τριών μηνών. Πέραν όμως όλων αυτών που συνέβησαν τις πρώτες μέρες αυτής της διακυβέρνησης, υπάρχει κάτι ακόμα πιο σημαντικό. Υπάρχει ένα πρωτόγνωρο πολιτικό γεγονός για τη μεταπολιτευτική πολιτική μας ιστορία, ο σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας με προγραμματική σύγκλιση και με χρονικό ορίζοντα τετραετίας και αυτή η πρωτοποριακή κίνηση κινδυνεύει από τα ίδια τα κόμματα που τη στηρίζουν.

-Από τη Ν.Δ., που τοποθέτησε σε περιφερειακά υπουργεία γαλάζια στελέχη της αποτυχημένης κυβέρνησης Καραμανλή, η οποία χρέωσε τη χώρα.

-Από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, που απέφυγαν όπως «ο διάβολος το λιβάνι» την πιο άμεση εμπλοκή τους στην διακυβέρνηση της χώρας και αντί να τοποθετήσουν στελέχη νέας γενιάς στην κυβέρνηση, προτίμησαν τη σκιώδη συμμέτοχη τους με πλειάδα... καθηγητών σε κυβερνητικές θέσεις. Αυτή η τρικομματική κυβέρνηση κλήθηκε εξ αρχής να αντιμετωπίσει την σύμπτωση των ατυχιών που έπληξε την κ