ΑΡΘΡΟ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΔΣΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ...

Εκκινούμε από την παρατήρηση πως τοδημοκρατικό μας πολίτευμα πρέπει να γίνεται αντιληπτό ως σημαντικότατηκατάκτηση, συγκρινόμενο φυσικά με καταστάσεις ανελευθερίας και νόθευσης τηςλαϊκής βούλησης που ο τόπος βίωσε στο σχετικά όχι μακρινό παρελθόν. Αυτό πουαναμφισβήτητα χρήζει περαιτέρω βελτίωσης είναι η ποιότητα της Δημοκρατίας μαςέτσι ώστε να επανακτήσει την αξιοπιστία και το κύρος της έπειτα από τααλλεπάλληλα πλήγματα που έχει δεχτεί εσχάτως, οδηγούμενη δυστυχώς σεκαταστάσεις σχεδόν πλήρους απαξίωσης... Η ανάκτηση αυτή συνδέεται άρρηκτα με τηνύπαρξη της σχετικής πολιτικής βούλησης για τη διενέργεια των απαραίτητων τομών,οι οποίες θα εξυγιάνουν το υπάρχον πολιτικό σύστημα, θα το αναμορφώσουν και θατο αποδεσμεύσουν αποτελεσματικά από ελλείμματα, δυσλειτουργίες και παθογένειεςτόσο του παρελθόντος όσο και του παρόντος. Αντίθετα, η πλήρης, γενικευμένη καιχωρίς διάκριση απαξίωσή του ως συνόλου καθώς επίσης και των εκάστοτε εκπροσώπωντου εγκυμονεί κινδύνους επανόδου σε καταστάσεις που ουδείς θέλει να θυμάται.
Η αναγκαιότητα υλοποίησης τωνεπιταγών της τρόικας και εν γένει των δανειστών μας ως απαραίτητη προϋπόθεσηγια την εκταμίευση της κάθε φορά «επόμενης δόσης» μοιραία προϋποθέτει τηνομοθετική θέσπιση των – κατ’ αυτούς – επιβαλλόμενων μεταρρυθμίσεων. Έτσιλοιπόν ανοίγει και η υγιής συζήτηση γύρω από κάθε ξεχωριστή διάταξη, ταπλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα αυτής και τις αντιπροτεινόμενες λύσεις. Ηδιαδικασία αυτή είναι η προβλεπόμενη στα πλαίσια του αντιπροσωπευτικούχαρακτήρα του πολιτεύματός μας, προάγει τη Δημοκρατία και ευνοεί την επικράτησηκάθε επιμέρους ρύθμισης πάνω στη βάση ενός γόνιμου διαλόγου. Όλα φυσικά αυτά μεμία – πλην όμως σημαντικότατη – διαφορά: Αναφερόμαστε εν προκειμένω στο ιδεατό,στο ιδανικό που θα επιθυμούσαμε να ισχύει δίχως την παραμικρή αμφισβήτηση σταπλαίσια του πολιτεύματός μας και όχι δυστυχώς στο ισχύον και σε επίπεδοπράξης.
Η εν τοις πράγμασι καταστρατήγησητης διάταξης του άρθρου 60 παράγρ. 1 του Συντάγματος. Διαβάζουμεστο άρθρο 60 παράγρ. 1 του Συντάγματος: «Οι βουλευτές έχουν απεριόριστο τοδικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση». Όπως γίνεται γενικότερα δεκτό,από την άποψη του Συνταγματικού δικαίου η διάταξη αυτή κατοχυρώνει το δικαίωματης κατά συνείδηση γνώμης και ψήφου του βουλευτή ως έκφραση της γενικότερηςδημοκρατικής αρχής, εκείνης τους ελεύθερης εντολής. Δικαιολογητικό λόγο της ενλόγω ρύθμισης αποτελεί η βούληση του συντακτικού νομοθέτη να προστατεύσει τοβουλευτή έναντι των κρατικών οργάνων έτσι ώστε να μην υφίσταται ο κίνδυνος ναυποστεί την οποιαδήποτε δυσμενή συνέπεια αναφορικά με ψήφο που έδωσε ή μεέκφραση γνώμης την οποία διατύπωσε. Το σύνολο μάλιστα των διατάξεων των άρθρων60 έως 63 του Συντάγματος, σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 51 παράγρ. 2,κατοχυρώνουν την αρχή της αντιπροσώπευσης με γνώμονα της ενδεδειγμένης εκμέρους του βουλευτή κοινοβουλευτικής συμπεριφοράς την προάσπιση του γενικούσυμφέροντος – κατ’ αντιδιαστολή προς το κομματικό, το τοπικό ή το μερικό –διαμορφώνοντας