Μ. Αποστολάκη: Κάποιους τους νοιάζει ο μικρόκοσμός τους και όχι η Κεντροαριστερά

Αναλυτικά σε συνέντευξη της στο "κυριακάτικο Έθνος" αναφέρει:

Έχετε επιλέξει την αποχή από τα δημόσια πράγματα - γιατί;

Η παρουσία μου στον δημόσιο χώρο τα προηγούμενα χρόνια είχε ως στόχο την υπεράσπιση αρχών και αξιών που εκφράστηκαν από το ιδεολογικό πλαίσιο ενός σοσιαλιστικού κόμματος. Στόχος μου ήταν η προάσπιση συγκεκριμένων κοινωνικών στρωμάτων, με τα οποία σφυρηλατήθηκε μια στέρεη σχέση εμπιστοσύνης. Η επιλογή μου βρήκε ανταπόκριση από χιλιάδες πολίτες που με εμπιστεύτηκαν και τους οποίους πάντοτε θα ευχαριστώ. Αυτοί οι άνθρωποι που με εξέλεξαν επί τέσσερις βουλευτικές περιόδους

Ο τρόπος με τον οποίο το ΠΑΣΟΚ αντιμετώπισε την κρίση ήταν λαθεμένος και οδήγησε στη διάρρηξη της σχέσης εμπιστοσύνης μας με τα κοινωνικά στρώματα που εκπροσωπούσαμε.

Έχοντας εκφράσει τις διαφωνίες μου διατηρούσα μέχρι μια χρονική στιγμή την προσδοκία και την ελπίδα ότι η παράταξη θα κάνει την αναγκαία αυτοκριτική της. Θα αποκηρύξει όλους τους ατυχείς χειρισμούς και τους πρωταγωνιστές τους, θα αντιληφθεί ότι η υπεράσπιση μιας πρόδηλα λανθασμένης συνταγής οδηγεί στην καταστροφή και θα αγωνιστεί για μια άλλη πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης.

Κάτι τέτοιο δεν έγινε. Αδυνατώντας να στηρίξω αυτό το λάθος δεν επέλεξα τις θορυβώδεις και ωφελιμιστικές κινήσεις εντυπωσιασμού. Δεν απέχω από τα δημόσια πράγματα, απέχω από λανθασμένες επιλογές. Η σιγή μου υποδηλώνει όχι μόνο την αποστασιοποίησή μου από τέτοιες επιλογές αλλα και την ανασύνταξή μου με βάση πάντα την καθαρότητα των ιδεών μου.

Και σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ;

Δεν έπαψα ποτέ να πιστεύω ότι τα υγιή κόμματα οφείλουν να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον εκπροσωπώντας με συνέπεια τις ανάγκες συγκεκριμένων κοινωνικών στρωμάτων. Γι΄ αυτό και οφείλουν να έχουν όραμα, προσανατολισμό, στρατηγική και τακτική. Εδώ κάπου το νήμα κόπηκε.

Ο τρόπος με τον οποίο το ΠΑΣΟΚ αντιμετώπισε την κρίση ήταν λαθεμένος και σε πλήρη σύγκρουση με τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά και τις κοινωνικές ιεραρχήσεις ενός προοδευτικού κόμματος. Στοχοποιήθηκαν εκείνοι που μονίμως σηκώνουν τα βάρη, διαλύθηκε η μεσαία τάξη και δεν υπήρξε ίχνος κοινωνικής δικαιοσύνης στην επιβολή των μέτρων. Οι διαφωνίες μου ήταν ηχηρές και με κόστος.

Η πορεία προς τον νεοφιλελευθερισμό είναι αδιέξοδη και σε κάθε περίπτωση μη συμβατή με την ιδεολογία μιας προοδευτικής παράταξης. Ούτε βέβαια μπορεί να αιτιολογηθεί και να γίνει αποδεκτή ως αναγκαιότητα για τη «σωτηρία της χώρας» και πάντως το ζήτημα είναι η σωτηρία των κατοίκων της χώρας μας. Η πολιτική ασφαλώς συνεχίζεται, είναι για μένα άλλωστε στάση ζωής. Υπάρχουν όμως περίοδοι που η αποστασιοποίηση και η ανασύνταξη είναι και αυτές διακριτές πολιτικές πράξεις.

Η κυβέρνηση στοχεύει σε πρωτογενές πλεόνασμα. Πιστεύετε ότι είναι η λύση;

Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι ένας δείκτης με σημασία, δεν συνιστά όμως λύση του πολιτικού ζητήματος της χώρας. Η αναγόρευσή του σε απόλυτο στόχο, όταν προϋποθέτει τη δραματική ανατροπή της ζωής μεγάλων στρωμάτων του πληθυσμού, σε βαθμό που να οδηγεί σε ανθρωπιστική κρίση, ακυρώνει κάθε του περιεχόμενο.

Όταν η κοινωνία καταρρέει δεν υπάρχουν πλεονάσματα. Το ζητούμενο της χώρας είναι η ανάπτυξη, η αντιμετώπιση της ανεργίας, η παραγωγική της ανασυγκρότηση, η αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής.

Η συζήτηση περί Κεντροαριστεράς και ελληνικής «Ελιάς» με ορίζοντα τις ευρωεκλογές έχει προοπτική;

Η Κεντροαριστερά είχε στο παρελθόν ως πολιτικό υπόβαθρο τις κατακτήσεις της σοσιαλδημοκρατίας. Η παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία όμως από τις αρχές του 21ου αιώνα μετρά οδυνηρές ήττες και εν τέλει σαρώθηκε από την πρόσφατη κρίση.

Άρα η Ευρώπη έχει ανάγκη από ένα ριζοσπαστικότερο κίνημα που θα υπερασπιστεί στις σημερινές συνθήκες τα χειμαζόμενα μεσαία στρώματα και θα επαναθεμελιώσει το κοινωνικό κράτος.

Η συζήτηση για την ανασύνταξη της Κεντροαριστεράς, όπως σήμερα γίνεται από εκείνους που τη συντηρούν, είναι μόνο μια υπεκφυγή για να μην τοποθετηθούν επιί της ουσίας στην κοινωνία, να μην αναγνωρίσουν τις ευθύνες τους, να μην παραδεχτούν ότι δεν τους νοιάζει τίποτε άλλο εκτός από τον μικρόκοσμό τους και, εν τέλει, να μην αποκαλυφθεί η αδιαφορία απέναντι στο γεγονός ότι δημοκρατικές και κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών, ίσως και αιώνων, ανατρέπονται βιαίως.

Πέραν αυτών, η αναζήτηση ρόλων για να διαθέτει πολιτική αξιοπιστία προϋποθέτει καθαρό ιδεολογικό στίγμα και αυτοκριτική. Λύσεις χρειαζόμαστε και όχι ρόλους.

Το μέτωπο των απεργιακών κινητοποιήσεων φαίνεται ότι έχει αναζωπυρωθεί...

Η κατάργηση εξωφρενικών προνομίων που έπρεπε από καιρό να έχει συμβεί και η ανορθολογική δομή της δημόσιας διοίκησης χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα. Στόχος δεν είναι το νοικοκύρεμα των δομών, αλλά το σάρωμα των ανθρώπων. Στον χώρο της Υγείας και της Παιδείας επιχειρείται η πλήρης αποδόμηση του κοινωνικού κράτους. Ιδιαίτερα στον χώρο της εκπαίδευσης είναι σαφές ότι η απαίτηση για μείωση των οργανικών θέσεων όχι μόνο δεν υπηρετεί κάποιον σχεδιασμό για την αναμόρφωση της δημόσιας παιδείας, αλλά αντιθέτως συντελεί στην υποβάθμισή της προς όφελος όσων προωθούν την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας.

Συμφωνείτε ότι υπήρξε ανοχή της πολιτείας απέναντι στη δράση της ΧΑ; Πρέπει να τεθεί εκτός νόμου;

Η άνοδος της ΧΑ είναι η εφιαλτική εξέλιξη μιας οδυνηρής πραγματικότητας, που είναι η φτωχοποίηση της χώρας, η πλήρης απαξίωση της πολιτικής λειτουργίας και της δημοκρατίας και η πολιτισμική της καταρράκωση. Το περιβάλλον που επωάζει την ΧΑ, είναι η ρίζα του κακού.

Προφανώς υπήρξε ανοχή και κραυγαλέο έλλειμμα πολιτικής βούλησης για την αντιμετώπισή της, γεγονός που αποδεικνύεται από τις ραγδαίες πρωτοβουλίες που αναλήφθησαν μετά τη στυγερή δολοφονία του Π. Φύσσα. Δεν θα μπορούσαν όλα αυτά να έχουν γίνει πολύ πριν τολμήσουν να δολοφονήσουν έναν νέο άνθρωπο;

Το υφιστάμενο θεσμικό οπλοστάσιο και πρωτίστως ο Ποινικός Κώδικας επαρκεί για την εξάρθρωση αυτής της εγκληματικής οργάνωσης, η δράση της οποίας είναι προ πολλού εκτός νόμου. Το μόνο που χρειάζεται είναι πολιτική βούληση.

News247