Ηταν πολύ περήφανη! Πριν φύγει μου είπε: «Εχω απελπιστεί, δεν αντέχω άλλο»

ΡΕΠΟΡΤΑΖΗταν πολύ περήφανη! Πριν φύγει μου είπε: «Εχω απελπιστεί, δεν αντέχω άλλο»Παρασκευή, Φεβρουάριος 27, 2015 - 17:23

Κόμπο στο στομάχι προκαλούν οι νέες αποκαλύψεις για τις αιτίες που οδήγησαν στο σάλτο απελπισίας την 63χρονη Κατερίνα Αμπελιώτη και τον 27χρονο γιο της Αναστάσιο-Μάριο Μερσίνα, οι οποίοι έπεσαν αγκαλιασμένοι στο κενό από τον 5ο όροφο της πολυκατοικίας όπου διέμεναν, στη Χαλκίδα. Σήμερα το πρωί

αναμενόταν να παιχτεί η τελευταία πράξη του δράματος με την κηδεία τους στο κοιμητήριο της Χαλκίδας.
Η γνωστή στην πόλη δημοσιογράφος Εφη Ντίνη αποκάλυψε στην «Espresso» συγκλονιστικές πτυχές της υπόθεσης σημειώνοντας ότι είχε καταφύγει σε αυτήν η άτυχη γυναίκα τον περασμένο Σεπτέμβριο. «Ξαφνικά ένα πρωί μπήκε στο γραφείο μου στο ραδιόφωνο, περήφανη και αξιοπρεπής, όπως ήταν πάντα, και μου ζήτησε βοήθεια. Μου είπε ότι δεν είχε πού αλλού να πάει, γιατί κανείς δεν μπορούσε να της δώσει λύση.

Είχε 67% αναπηρία, λόγω σοβαρού νοσήματος του αναπνευστικού, είχε πρόβλημα ψυχολογικό και λάμβανε φαρμακευτική αγωγή, ενώ αντιμετώπιζε και θέμα με την καρδιά της. Ομως εδώ και τριάμισι χρόνια της είχαν κόψει την αναπηρική σύνταξη και της είπα να βγούμε στον αέρα και να τα πούμε. Είδαμε τα χαρτιά της. Από 67%, το ποσοστό αναπηρίας είχε μειωθεί στο 50% και έπειτα έφτασε στο 35%, με αποτέλεσμα να μη δικαιούται τη σύνταξη των 300-400 ευρώ» λέει η κυρία Ντίνη και προσθέτει:

«Σαν να μην έφτανε αυτό, της έκοψαν και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, κι έτσι δεν μπορούσε πλέον να ακολουθήσει ούτε την αγωγή της. Μου είχε πει: "Δεν μπορώ να δουλέψω, δεν μπορώ να πάρω ανάσα. Αν μπορούσα, δεν θα ήμουν εδώ, θα το είχα λύσει το πρόβλημά μου. Και το παιδί (σ.σ.: ο γιος της) είναι ανήμπορο να δουλέψει"».
Η δημοσιογράφος πρότεινε στην Καίτη (όπως την αποκαλούσαν) Αμπελιώτη να δει έναν γιατρό που ήταν στις επιτροπές συντάξεων, αλλά εκείνη επισκέφθηκε πάλι τη δημοσιογράφο στο ραδιόφωνο είκοσι μέρες μετά λέγοντάς της ότι δεν είχε βγάλει άκρη. Μιλώντας με αξιοπρέπεια άφησε να εννοηθεί ότι είχε ξεπεράσει τα όρια αντοχής της, χωρίς ωστόσο να δείξει ότι θα έφτανε στο σημείο να βάλει τέλος στη ζωή της.

«Της πρότεινα να δώσουμε έκταση μέσω των μέσων ενημέρωσης της Αθήνας, αλλά αρνήθηκε. Ηταν πολύ περήφανη. Πριν φύγει μου είπε: "Εχω απελπιστεί τόσο πολύ, αλλά να ξέρεις ότι δεν αντέχω άλλο". Η γυναίκα δεν επαιτούσε, διεκδικούσε και αναρωτιόταν με παράπονο: "Γιατί να με αδικήσουν έτσι; Πώς είναι δυνατόν με παθήσεις που δεν γιατρεύονται να μειώνουν το ποσοστό αναπηρίας μου; Πώς θα ζήσουμε εγώ και ο γιος μου τώρα;"»
Η κυρία Ντίνη ανέφερε ότι ο σπιτονοικοκύρης της 63χρονης τής συμπαραστεκόταν και με το παραπάνω, αφού όχι μόνο είχε να της πάρει νοίκια εδώ και τρεισήμισι χρόνια, αλλά της έδινε φαγητό και ό,τι άλλο είχαν ανάγκη. Πάντως η γυναίκα δεν άκουγε κουβέντα όταν της έλεγαν να ειδοποιήσουν τα άλλα δύο παιδιά της που μετά τον θάνατο της μητέρας τους δεν έχουν δώσει σημεία ζωής!

Εύα Παπαδάτου