Λένα Αλκαίου: «Η Μοσχολιού άγγιξε την ψυχή μου»

❱❱ Η βέρα Πειραιώτισσα Λένα Αλκαίου ανοίγει την καρδιά της στην «Espresso» και αποκαλύπτει πώς αποφάσισε να γίνει τραγουδίστρια
❱❱ Τα παιδικά χρόνια, το κομμωτήριο της μητέρας της στην Καλλίπολη και οι σπουδές στο κολέγιο, που της έδωσαν την πρώτη δουλειά

Από τη
ΔΗΜΗΤΡΑ ΔΑΡΔΑ

Η Λένα Αλκαίου διαθέτει μαγική φωνή... πειραιώτικη και με θεατρική ερμηνεία. Οι πιο σημαντικοί Ελληνες συνθέτες και στιχουργοί τής έγραψαν σπουδαία τραγούδια κι εκείνη τα...

Μεγάλο κεφάλαιο στην καριέρα της, η συνεργασία με τον Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και η φετινή με τον Μίμη Πλέσσα και τον Γιώργο Κατσαρό. Η ερμηνεύτρια με το απίθανο χιούμορ είναι μια υπέροχη μαμά, αλλά αποφεύγει τα πολλά λόγια για τη μοναχοκόρη της, προστατεύοντάς την από τα φώτα της δημοσιότητας.

Μιλά με αγάπη για τους γονείς και τον αδελφό της που έφυγαν από τη ζωή σχεδόν όλοι μαζί, το κομμωτήριο της μαμάς της, που το κρατάει ακόμα ανοιχτό για να τη θυμάται, την καλοκαιρινή εργασία της σε φούρνο για να αγοράσει την πρώτη κιθάρα της, το ξεκίνημα στο πλευρό της Ελένης Βιτάλη, αλλά και την απόφασή της φέτος να κατέβει στις εκλογές!

Φωτό δεξιά: «Κλικ» της Λένας Αλκαίου από την τρυφερή παιδική της ηλικία

«Δεν βρίσκω άλλο λιμάνι τρελή να μ' έχει κάνει όσο τον Πειραιά»! Αυτό νιώθετε για την πόλη σας;

(γέλια) Ακριβώς! Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον Πειραιά και ειλικρινά ποτέ δεν σκέφτηκα να μετακομίσω.

Μένω στην Πειραϊκή, με θέα το μπλε της θάλασσας και του ορίζοντα, κι αυτό μου χαρίζει ηρεμία. Ζω σε μια υπέροχη γειτονιά, με καλούς ανθρώπους, που γνωρίζω χρόνια και χαιρετιόμαστε εγκάρδια κάθε μέρα. Τι άλλο να ζητήσω;

Είναι η γειτονιά των παιδικών σας χρόνων;

Το πατρικό μου δεν είναι μακριά από το τωρινό μου σπίτι, ωστόσο ως παιδί, παίζοντας κρυφτό και κυνηγητό, όργωνα την περιοχή!

Μιλήστε μου για τους γονείς σας.

Με τον αδελφό μου μεγαλώσαμε σε μια υπέροχη οικογένεια, στην οποία δεν μας έλειψε τίποτα. Οι γονείς μου ήταν άξιοι άνθρωποι και το πιο ερωτευμένο ζευγάρι που γνώρισα. Η μητέρα μου είχε ένα επιτυχημένο κομμωτήριο στην Καλλίπολη, με το όνομά της, «Χρυσάνθη», και ο μπαμπάς μου ήταν εκτελωνιστής.

Η απουσία της από το σπίτι ήταν έντονη;

Εργαζόταν πολλές ώρες, γι' αυτό και το σχολικό με άφηνε στο κομμωτήριο. Εκεί καθόμουν και διάβαζα για να με βλέπει και να τη βλέπω. Οπότε δεν έχω κενό παρουσίας της.

Σας προόριζε διάδοχό της;

Ονειρευόταν να το αναλάβω με τον αδελφό μου. Εκείνος ακολούθησε τη δουλειά. Ομως εγώ από μικρή ήθελα να γίνω τραγουδίστρια. Ωστόσο, το κομμωτήριο υπάρχει ακόμα. Το άνοιξα σε άλλη περιοχή του Πειραιά, πιο μικρό, αλλά με το όνομά της. Νιώθω έτσι πως κάτι υπάρχει από εκείνη και με παρηγορεί! Ακόμα και η μυρωδιά τής λακ μού φέρνει εικόνες. Οικειότητα!

Το 1993 η Λένα Αλκαίου με τον Γιάννη Νικολάου και τους συντελεστές του πρώτου της δίσκου «Ονειρα αυθαίρετα»

Ηταν θετική στην απόφασή σας να ασχοληθείτε με το τραγούδι;

Οχι! Θεωρούσε πως ήταν μια νεανική τρέλα. Με έστειλε να σπουδάσω Διοίκηση Επιχειρήσεων και Οικονομικά. Οταν αποφοίτησα από το κολέγιο, εργάστηκα για ένα χρονικό διάστημα στον τομέα αυτόν. Καλώς το έκανα, γιατί ό,τι μαθαίνει κανείς είναι καλό!

Πώς μεθοδεύσατε να ασχοληθείτε με το τραγούδι;

Καταρχάς, ως μαθήτρια λυκείου εργάστηκα ένα ολόκληρο καλοκαίρι σε έναν φούρνο στη Σαρωνίδα, όπου νοικιάζαμε σπίτι κοντά στη θάλασσα. Κρατούσα ταμείο, σήκωνα λαμαρίνες, εξυπηρετούσα τους πελάτες. Μάζεψα αρκετά χρήματα και αγόρασα την πρώτη κιθάρα μου. Ηταν το πρώτο βήμα.

Το δεύτερο;

Γράφτηκα κρυφά σε ωδείο και ευτυχώς είχα την τύχη να έχω δασκάλα τη μοναδική Αννα Διαμαντοπούλου, η οποία τραγουδούσε σε μια μπουάτ και με επέλεξε από όλους τους μαθητές της να εμφανίζομαι μαζί της. Στο σπίτι μας, θέλω να σου πω, όλη μέρα ακούγονταν μουσικές. Ο μπαμπάς μου άκουγε κλασική μουσική, ενώ η μητέρα μου λάτρευε τα λαϊκά. Με τόσα ακούσματα, δεν θα λάτρευα το τραγούδι; (γέλια)

Από συνεργασία της με τον Μίμη Πλέσσα!

Το τρίτο βήμα;

Βλέποντας ότι επέμενα πολύ, με άφησαν ελεύθερη να πάρω τον δρόμο που ονειρευόμουν. Μου είχαν πολλή εμπιστοσύνη. Η γνωριμία μου λοιπόν με τον σπουδαίο Γιάννη Νικολάου ήταν το «εισιτήριό» μου. Τραγουδούσαμε μαζί σε ένα μπαράκι στον Πειραιά, όταν με ανακάλυψε ο σημαντικός παραγωγός Γιώργος Μακράκης και έτσι μπήκα στη δισκογραφία.

Λένα Αλκαίου είναι το πραγματικό σας όνομα;

Λένα Μαχαίρα λέγομαι, αλλά ο παραγωγός, μόλις το άκουσε, μου είπε: «Πού πας με αυτό το επίθετο;» Και μου το άλλαξε σε Αλκαίου!

Προκαλεί προβλήματα στις δημόσιες υπηρεσίες;

Δεν φαντάζεσαι! Κωμικές καταστάσεις, τύπου «Είστε ίδια η Λένα Αλκαίου!» ή το αμίμητο «Εχετε εξουσιοδότηση; Ηρθατε για κάποιον άλλον;» Γελώ με την καρδιά μου.

Με τις Ζωή Παπαδοπούλου, Πίτσα Παπαδοπούλου και Ελένη Βιτάλη

Στο ξεκίνημά σας βουτήξατε αμέσως στα βαθιά! Πρώτη σας συνεργασία με την Ελένη Βιτάλη.

Δεν μπορώ να περιγράψω πώς ένιωσα. Εκπληκτική γυναίκα, τεράστια τραγουδίστρια. Κι εγώ, λίγο πριν βγω στη σκηνή, με χιλιάδες κόσμου από κάτω, να προσπαθώ να μην τρέμουν τα πόδια μου. Οταν ηρέμησα, έζησα μια βραδιά ονειρική και αξέχαστη.

Συνεργαστήκατε με την ελίτ: Από τον Μίκη Θεοδωράκη μέχρι τους Πόλυ Πάνου, Μαρίζα Κωχ, Μανώλη Μητσιά και σήμερα με τους Μίμη Πλέσσα και Γιώργο Κατσαρό.

Μεγάλες στιγμές! Φέτος είμαι στη σκηνή σε συνεχώς sold out παραστάσεις με τους Πλέσσα και Κατσαρό, κι εγώ, η τυχερή, ερμηνεύω τα σπουδαία έργα τους!

Τι σας έχει μείνει απωθημένο; Με ποιον θα θέλατε να τραγουδήσετε μαζί;

Με τη Βίκυ Μοσχολιού. Ηταν η πρώτη τραγουδίστρια που άκουσα και με μάγεψε. Οταν τη συνάντησα, της είπα πως ήταν το πρότυπό μου και με αγκάλιασε με αγάπη. Δεν πρόλαβα να συνεργαστώ μαζί της. Η φωνή της άγγιζε την ψυχούλα μου και, όταν πέθανε, σοκαρίστηκα. Ηταν ακόμα νέα και είχε να δώσει πολλά. Θεωρώ καθήκον σε κάθε συναυλία στη μνήμη της να είμαι εκεί και να την τιμώ.

Με τον Γιώργο Κατσαρό

Μέσα σε λίγο καιρό χάσατε τους γονείς και τον αδελφό σας. Πραγματικά είναι πολύ σκληρό.

(Σιωπή) Ημουν ευτυχισμένη και χαρούμενη και ξαφνικά τελείωσε. Αγρια και αιφνίδια. Εχασα τον «δεσμό». Εχασα την αγκαλιά, τη μυρωδιά τους. Η απώλεια δεν περιγράφεται με λόγια. Είναι πόνος της καρδιάς. Της ψυχής. Με κράτησε όμως η κόρη μου. Οταν έχεις ένα παιδί, πρέπει να σταθείς στα πόδια σου. Να παλέψεις. Κρατάω την αγάπη από την οικογένειά μου και τη δίνω απλόχερα στο κοριτσάκι μου.

Πότε συνέβη η πρώτη απώλεια;

Πρώτα «έφυγε» ο αδελφός μου και έπειτα ο πατέρας μου, όταν ήμουν έξι μηνών έγκυος. Ηταν η εποχή που τραγουδούσα με την Κατερίνα Κούκα. Μόλις γέννησα, πέθανε η μητέρα μου.

Πόσων χρονών είναι η κόρη σας;

Είναι οκτώ και έχει το όνομα της μαμάς μου. Πηγαίνει σχολείο, κολυμβητήριο και μαθαίνει αγγλικά. Είναι πολύ γλυκό παιδάκι και έξυπνο και της αφήνω αρκετό χρόνο για να παίζει! Θεωρώ ότι τα παιδιά πρέπει να μεγαλώνουν όπως μεγαλώσαμε εμείς: χαρούμενα και ευτυχισμένα, όχι φορτωμένα με μαθήματα.

Με τον Σταμάτη Κραουνάκη και την Ελένη Δήμου σε φιλανθρωπική συναυλία

Τραγουδάει;

Ναι, και είναι πολύ καλή!

Σας μοιάζει;

Ολόιδια. Αλλά δεν θα ήθελα να με ρωτήσετε περισσότερα! Με αγάπη σάς το λέω...

Γίνατε μητέρα κάτω από πλήρη μυστικότητα. Δεν έμαθε κανείς τίποτα και ούτε σας έχουμε δει με τη Χρυσάνθη σε φωτογραφίες περιοδικών.

Δεν είμαι άνθρωπος του lifestyle και όλα αυτά τα χρόνια με έχουν σεβαστεί όλοι οι συνάδελφοί σας, καθώς και φωτογράφοι, και τους ευχαριστώ. Επιθυμώ να μην απασχολώ τα media με την προσωπική μου ζωή, όπως επίσης επιθυμώ το παιδάκι μου να μη βρεθεί στα φώτα της δημοσιότητας.

Διατηρείτε έναν επαγγελματικό χώρο στον Πειραιά, καλλιτεχνικό, ένα «βήμα» για όσους θέλουν να δείξουν το ταλέντο τους.

Το Ιχνος είναι ένα μικρό σε χωρητικότητα στέκι τέχνης και έχει φιλοξενήσει τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του μουσικού πενταγράμμου, τους οποίους επίσης ευχαριστώ! Παράλληλα, γίνονται παρουσιάσεις βιβλίων και εμφανίσεις νέων παιδιών, που δίνουν τις δικές τους συναυλίες, όπου δοκιμάζουν και δοκιμάζονται!

Το 2014 με τη Μαριώ και την Αβα Γαλανοπούλου στις «Γραμμές του έρωτα»

Αποδεχτήκατε όμως την πρόταση του Γιώργου Πατούλη να κατεβείτε υποψήφια στις περιφερειακές εκλογές.

Εχω αρνηθεί στο παρελθόν ανάλογες προτάσεις. Ομως εκτιμώ τον Γιώργο Πατούλη, διότι έχει αποδείξει ήδη πως είναι ικανός στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, άρα πιστεύω πως μπορεί να γίνει ένας πολύ επιτυχημένος περιφερειάρχης. Οσον αφορά τη δική μου απόφαση, από τη στιγμή που ζω στην πόλη του Πειραιά που τόσο αγαπώ και ξέρω την κάθε του γωνιά και με ενδιαφέρουν ο πολιτισμός και τα κοινωνικά θέματα, οι ευπαθείς ομάδες με τις οποίες ασχολούμαι χρόνια, ναι, θέλω να αφιερωθώ και να εργαστώ ακόμα περισσότερο σε αυτούς τους τομείς.