Risotto “Αρλεκίνος”

Πάντα πεινασμένος, πάντα χωρίς χρήματα. Με μπαλωμένα, π ο λ ύ χ ρ ω μ α ρούχα (απομεινάρια, το πιθανότερο, πλουσιότερων κουστουμιών), και με μια μάλλον αναρχική συμπεριφορά. Αμφίβολης καταγωγής και με προφορά βενετσιάνου, είναι ο τύπος του αγαθού και πάμφτωχου δούλου.

Στα χέρια του κρατάει ένα ραβδί με το οποίο, όμως, τον δέρνουν, δεν δέρνει. Με την αγαθότητά του, τις νευρικές του κινήσεις και τα χορευτικά του πηδήματα, άλλοτε χαρούμενος και άλλοτε αξιολύπητος, ο Α ρ λ ε κ ί ν ο ς είναι ο πιο συμπαθητικός εκφραστής του καταπιεζόμενου και αδικημένου της Κομέντια ντελ’ Άρτε.

Το σημερινό

risotto είναι η χ α ρ ο ύ μ ε ν η έκφραση του Αρλεκίνου, η π ο λ ύ χ ρ ω μ η απόδοση ενός πιάτου που πάντα “διασκεδάζει” και ελκύει με την ξεχωριστή του γεύση.

Εάν επιλέξετε σωστά τον αρακά και το καλαμπόκι που θα χρησιμοποιήσετε (υπάρχουν συσκευασίες με πολύ γευστικό, γλυκό, καρπό μέσα, που δεν ξέρω εάν μπορώ να ονομάσω τις βρίσκω όμως ανυπέρβλητες για την παρασκευή ενός πιάτου όπου τα χορταρικά έχουν τόσο μεγάλη, πρωταρχική, σημασία), και μαγειρέψετε το risotto με γερές ποσότητες από έναν home-made ζωμό, θα καταλήξετε με ένα πιάτο που θα σας αφήσει απόλυτα ικανοποιημένους. Εάν, δε, ακολουθήσετε την “πλούσια” (αλλά προαιρετική) εκδοχή του, και προσθέσετε και γαριδούλες, τότε πάτε για ένα πιάτο για “ειδικές περιστάσεις”.