Ασουρές o καλογηρικός ή αλλιώς βαρβάρα

Εμαθα να φτιάχνω αυτό το γλυκό απο ένα βιβλίο καλογηρικής μαγειρικής του αρχιεπ. Δοσίθεου (Μονή Τατάρνας). Μου άρεσε τόσο πολύ που έμαθα την ιστορία του. Πρόκειται για ένα νηστισιμο παραδοσιακό της Τουρκίας όσο και της Ελλάδας, αλλά εδώ το ονομάζουμε Βαρβάρα, απο την γιορτής της Αγίας Βαρβάρας. Στην ανατολή υπάρχει η Μέρα του Ασουρέ. Στην Τουρκία χρησιμοποιούν για υλικά ένα μείγμα από σπόρους, όσπρια, όπως φασόλια και ρεβίθια, σιτάρι, ξηρούς καρπούς και φρούτα και σερβίρεται ζεστό, πασπαλισμένο με κανέλα και είναι γαρνιρισμένο με ξηρούς καρπούς, ρόδι, σταφίδες κλπ. Στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Δυτική Θράκη το γλυκό γίνεται με κοπανισμένο σε γουδί σιτάρι, το οποίο βράζεται και ανακατεύεται με κοπανισμένο, ψημένο σουσάμι, αμύγδαλα, καρύδια και γλυκαίνεται με πετιμέζι, χυμό ροδιών, χουρμάδες, σύκα ή ζάχαρη. Οι Έλληνες χριστιανοί το φτιάχνουν συνήθως στην εορτή της Αγίας Βαρβάρας, κατά την οποία φτιάχνεται και μοιράζεται συμβολίζοντας την πανσπερμία. Το ίδιο γλυκό κάνουν και οι Έλληνες μουσουλμάνοι της Θράκης γιορτάζοντας την Ημέρα του Ασουρέ, το οποίο μοιράζουν σε γείτονες. Σαν επίλογο θα σας πω ότι όσοι νηστέυετε αξίζει να το φτιάξετε!!! (τις πληροφορίες τις βρήκα στο site Wikipedia)