Φιλετάκια κοτόπουλου σε κρούστα από σουσάμι

Η ...ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ : « -Λουίζα, σου εφιστώ τη προσοχή, τηλεφωνήματα τέλος για φέτος... αποσυνδέω τη συσκευή !!! »
Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ : Όλα είναι έτοιμα. Οι δορυφορικές συνδέσεις, ο αποκωδιοποιητής της NOVA δίπλα ακριβώς σε εκείνον του ΟΤΕ, το stand για τα δελτία στοιχήματος στο τραπεζάκι, τα μολύβια ξυσμένα, η συνδρομή σε 3 αθλητικές εφημερίδες πληρωμένη μέχρι το τέλος του έτους, τα δίδακτρα της μικρής σε ρυθμική και πιάνο (για να απασχολείται για κάποιες ώρες) το ίδιο, η πεθερά μου έχτοιμάζει βαλίτσες (πληρωμένο εισιτήριο παρακαλώ !!!) για τριανταήμερο ταξείδι με τον υπερσιβηρικό (ο πράκτορας με διαβεβαίωσε ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες να κρατήσει πολύυυυυυυυ περισσότερο, των Κοζάκων βοηθούντων..... ).
ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ : Ε λοιπόν ναι, η μεγάλη στιγμή ήρθε, η τρίμηνη αναμονή τελείωσε..... Η π ο δ ο σ φ α ι ρ ι κ ή σ α ι ζ ό ν α ρ χ ί ζ ε ι. Το κεφάλια μέσα...
Ο ΧΩΡΟΣ : Περιμένοντας τον πεθερό μου (βαμμένο φίλαθλο, από εκείνους που παρακολουθούν τα πάντα, από τελικό παγκοσμίου πρωταθλήματος ποδοσφαίρου μέχρι και 1η φάση προκριματικών μπιλιάρδου τοπικού πρωταθλήματος Νισύρου !!!) να δούμε το “εναρκτήριο λάκτισμα” αυτού που είναι το π ι ο π ο ι ο τ ι κ ό και το π ι ο α ξ ι ο κ ρ α τ ι κ ό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου σε όλο τον κόσμο (και που το κερδίζει –δίκαια– πάντα ο Ολυμπιακός), έκανα μία-δύο απαραίτητες κινήσεις στο σπίτι. Τακτοποίησα τις πολυθρόνες μπροστά στη τηλεόραση, ανασήκωσα λίγο το λευκό σεμεδάκι που επιμένει να βάζει πάνω της η γυναίκα μου (βλέπετε πέφτει ακριβώς εκεί που δείχνει το σκορ) έβαλα 5 μπύρες στο ψυγείο (μία για τον καθένα, για κάθε ημίχρονο, και μία για τον νικητή), απομάκρυνα κάθε τι ...”εκσφενδονίσιμο” από τον χώρο, βεβαιώθηκα και ότι υπάρχουν ανταλλακτικές ασφάλειες στο σπίτι (μη μας βρει κανένα κακό) και .....τέλος, όλα είναι στη θέση τους !!! Λουίιιιζα, μια μπύραααα, πιάσε μία βέλγικη, στο πρώτο ράφι πίσω-πίσω…
Η .....ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ : Πρέπει να της αναγνωρίσω της γυναίκας μου ότι έχει κάνει μεγάλα βήματα προόδου στην εκπαίδευσή της... Σήμερα είχε την πολύ καλή ιδέα, αντί να μας ετοιμάσει κάποια από τις συνηθισμένες της πίτσες (που όμως τσακωνόμασταν επειδή είναι περισσότερη η κ@%λ@-φαρδιά π ρ ά σ ι ν η πιπεριάμ ή πιο απολαυστική η κ ό κ κ ι ν η ντομάτα) ή μία από τις εξαιρετικές της ομελέτες (όπου, όμως, κυριαρχεί το κ ί τ ρ ι ν ο χρώμα), να μας φτιάξει τελευταία στιγμή, λίγο πριν ο “άρχοντας του αγώνα” σφυρίξει για πρώτη φορά για τη σαιζόν 2012-2013, κάτι νοστιμότατες μ π ο υ κ ί τ σ ε ς κ ο τ ό π ο υ λ ο υ, τυλιγμένες σε μία χρυσαφί κρούστα. Σαν το κύπελλο του πρωταθλήματος ήταν το χρώμα τους. Τραγανές τραγανές μέσα σε αυτή τη κρούστα από σουσάμι, τις εξαφανίσαμε πριν “βγει το πρώτο ημίωρο”. Στο ημίχρονο, ο πατέρας της “απείλησε με αποχώρηση από τον αγωνιστικό χώρο” εάν δεν ετοίμαζε άμεσα και δεύτερη τηγανιά. Η απειλή του lockout έπιασε και έτσι σε όλο το ενενηντάλεπτο, μέσα στην αποχαύνωση της παρακολούθησης του αγώνα, “ροκανίζαμε” “μασουλούσαμε”, «τσιμπολογούσαμε», δεν ξέρω πώς να το πω, αυτά τα νοστιμότατα μεζ