Tοπική Αυτοδιοίκηση και Εκπαίδευση, του αιρετού Κώστα Ανθόπουλου

p1 {font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:12px;margin-left:8px;margin-right:8px;margin-top:4px;margin-bottom:4px;text-align:justify;} Tοπική Αυτοδιοίκηση και Εκπαίδευση
του Κώστα Ανθόπουλου
δασκάλου, Αιρετού ΑΠΥΣΠΕ Κεντρικής Μακεδονίας
Η σχέση εκπαίδευσης και τοπικής αυτοδιοίκησης, αναφέρεται συνήθως στην κλασσική παραδοσιακή σχέση ενός δήμου με τις τοπικές μορφές εκπαίδευσης. Τη σχέση δηλαδή, όπου ο δήμος φροντίζει να εξασφαλίσει και να διαθέσει πόρους, ούτως ώστε και με τη βοήθεια των τεχνικών υπηρεσιών του τα νηπιαγωγεία, τα δημοτικά σχολεία, τα γυμνάσια και τα λύκεια να λειτουργούν εύρυθμα και αποτελεσματικά, από την άποψη της υλικοτεχνικής και της κτιριακής υποδομής. Αυτό είναι αλήθεια και πράγματι μια από τις σημαντικές λειτουργίες που έχουν ανατεθεί στην τοπική αυτοδιοίκηση, είτε στην περίοδο 1985 – 2010 όπου με την ψήφιση του νόμου 1566 δόθηκαν συγκεκριμένες αρμοδιότητες στους θεσμούς της τοπικής αυτοδιοίκησης, είτε στη σημερινή περίοδο, κυρίως τώρα που εφαρμόζεται πλέον ο νόμος «Καλλικράτης».
Υπάρχουν όμως και άλλοι τομείς και χώροι, όπου η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να δραστηριοποιηθεί, ώστε ακόμη και με το υφιστάμενο καθεστώς (με περιορισμένο πεδίο αρμοδιοτήτων σε θέματα παιδείας), προκειμένου να αναπτυχθεί μια θετική δυναμική και δημιουργική σχέση εκπαίδευσης και τοπικής αυτοδιοίκησης, με πολλά οφέλη τόσο για την εκπαιδευτική όσο και για την τοπική κοινότητα.
Με βάση όλα τα παραπάνω και με αφετηρία τη θέση ότι ο κύριος στόχος μιας προοδευτικής στρατηγικής για την εκπαίδευση είναι το ανοιχτό σχολείο στην κοινωνία, που προάγει και υποστηρίζει με ποιοτικό τρόπο τη δημιουργικότητα, την πρωτοβουλία, το διάλογο, τη συμμετοχή, την καινοτομία και την παιδαγωγική ελευθερία, διατυπώνουμε μια σειρά από προτάσεις για το νέο ρόλο και τις ευθύνες της τοπικής αυτοδιοίκησης, στις σημερινές κοινωνικο-πολιτικές συνθήκες πολυεπίπεδης κρίσης. Προτάσεις
Υποδομές
- Αντιμετώπιση διπλής βάρδιας
Πρώτη προτεραιότητα αποτελεί η αντιμετώπιση – εξάλειψη του φαινομένου της λειτουργίας πολλών σχολικών μονάδων σε «διπλή βάρδια». Στην προσπάθεια αυτή, θα συμβάλλουν αποφασιστικά οι παρακάτω διαδικασίες:
• Νέα γεωγραφική – χωροταξική κατανομή των μαθητών, ύστερα από μελέτη και εισήγηση των αρμόδιων αυτοδιοικητικών και εκπαιδευτικών υπηρεσιών, κάτι που σήμερα μετά τον «Καλλικράτη» καθίσταται ακόμη πιο επιτακτική αναγκαιότητα
• Αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων οικοπέδων και κτιρίων των δήμων και ανεύρεση νέων όταν αυτό είναι δυνατόν
• Προσθήκη νέων αιθουσών σε υφιστάμενα διδακτήρια όταν τούτο επιτρέπεται και μπορεί να βελτιώσει την υφιστάμενη κατάσταση

- Ανέγερση νέων διδακτηρίων που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες παιδαγωγικές και περιβαλλοντικές απαιτήσεις
Τα νέα διδακτήρια πρέπει να κατασκευάζονται με τρόπο ώστε να καλύπτουν τις σύγχρονες αυξημένες παιδαγωγικές απαιτήσεις, αλλά και να ακολουθούν όλες τις αρχές ενός φιλικού προς το περιβάλλον α