"Ανάξια" αξιολόγηση εκπαιδευτικών

Tweet Κατηγορία: Εκπαίδευση στον Τύπο

  ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΜΗΛΙΩΝΗ*   Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών είναι ένα θέμα που καίει και ένα θέμα που συζητιέται έντονα τον τελευταίο καιρό. Πρόσφατα κατατέθηκε και πρόταση για αξιολόγηση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου από ομάδα του Υπουργείου Παιδείας, με πρόεδρο τον Ηλία Ματσαγγούρα, (Καθηγητή ΕΚΠΑ).   Στην πρόταση αυτή, η οποία βρισκόταν σε διαβούλευση για μία εβδομάδα, συναντάμε ένα πυραμιδικό πρότυπο αξιολόγησης, που ο “ανώτερος” αξιολογεί τον κατώτερο και ποτέ το αντίθετο. Αξιοσημείωτο είναι

πως δεν συναντάμε καμία πρόθεση αξιολόγησης του έργου του Υπουργείου Παιδείας. Η αξιολόγηση δεν στηρίζεται στη Δια Βίου Μάθηση και στη διενέργεια εποικοδομητικών σεμιναρίων, όπως χρόνια τώρα ζητά ΔΟΕ και ΟΛΜΕ (σκοπίμως αποσιωπάται πως δωρεάν σεμινάρια στους εκπαιδευτικούς δεν γίνονται εδώ και αρκετά χρόνια και πως τα μόνα σεμινάρια που πραγματοποιούνται είναι από ιδιωτικούς φορείς, με υψηλό κόστος που φτάνουν έως και τα 800 ευρώ, τα οποία φυσικά πρέπει να καλύψει ο ίδιος ο εκπαιδευτικός), αλλά στην τιμωρητική αξιολόγηση που, κυρίως, είναι το άλλοθι των επικείμενων απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων αλλά και εκπαιδευτικών.   Πλήθος ερωτημάτων γεννιούνται σε όποιον προβεί σε μελέτη της πρότασης αυτής. Η αποτυχία του εκπαιδευτικού συστήματος είναι αποτυχία του ίδιου του εκπαιδευτικού ή αποτυχία της Κυβέρνησης και της πολιτικής τής απαξίωσης του δημόσιου σχολείου που ακολουθεί; Πώς ο διευθυντής μιας σχολικής μονάδας και ο σχολικός σύμβουλος θα αξιολογήσουν τον εκπαιδευτικό, όταν σε πολλές περιπτώσεις οι ίδιοι έχουν να μπουν και να διδάξουν σε σχολική αίθουσα πάνω από μια δεκαετία ή/και σε κάποιες άλλες περιπτώσεις βρίσκονται σε αυτή τη θέση εντελώς αναξιοκρατικά; Πώς μπορεί να αξιολογείται ο εκπαιδευτικός, όταν εδώ και χρόνια η εκπαίδευση έχει αφεθεί στο φιλότιμο και το μεράκι του;   Ο εκπαιδευτικός σήμερα έχει δεχθεί σφοδρή επίθεση. Έχει υποστεί μειώσεις στον μισθό του που φτάνουν και το 50%. Χαρακτηριστικά, ο νεοδιόριστος λαμβάνει 600 ευρώ για να διδάξει σε οποιοδήποτε σημείο της Ελλάδας. Ο εξευτελισμός του συνεχίζεται δια στόματος Υπουργού, με ανακοινώσεις όπως αυτή για τα συσσίτια σε φοιτητικές και  στρατιωτικές λέσχες, από τα οποία μπορούν να θρέφονται πλέον οι εκπαιδευτικοί από την επαρχία. Έχει δει το ωράριο διδασκαλίας του να απειλείται με αύξηση και το πλήθος των μαθητών κάθε τάξης να φτάνει τους 30. Απειλείται με κατάργηση της οργανικής του θέσης και με μετάθεσή του σε οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας υπάρχει κενό, διαλύοντας έτσι ολόκληρες οικογένειες. Έχει δεχθεί επίθεση και λασπολογία ως προκαταβολή και ως προσπάθεια διαμόρφωσης της κοινής γνώμης εναντίον του, ώστε να πεισθούν όλοι πως το πρόβλημα είναι ο τεμπέλης δάσκαλος – καθηγητής και να έρθουν οι απολύσεις αβίαστα, χωρίς συμπαράσταση από τον ελληνικό λαό. Το υπουργείο εδώ και χρόνια έχει επιμελώς φροντίσει να πάψει κάθε κίνητρο για περαιτέρω σπουδές και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Έχουν κοπεί οι άδειες για μεταπτυχιακ