Δ.Α.Κ.Ε. ΔΕ Ε ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης: Απάντηση σε κείμενο των Παρεμβάσεων

p1 {font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:12px;margin-left:8px;margin-right:8px;margin-top:4px;margin-bottom:4px;text-align:justify;}

Δ.Α.Κ.Ε..
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ Ε΄ ΕΛΜΕ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Θεσ/νίκη: 5 / 6 / 2012

ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΕΠΕΣΑΝ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ

Αγαπητοί συνάδελφοι

Η φετινή λειτουργία της Ε΄ ΕΛΜΕ ξεκίνησε με πρωτόγνωρες

για τον κλάδο, αλλά και για τον αξιακό μας πολιτισμό σα συλλογικά υποκείμενα συμπεριφορές.
Ο επικεφαλής των «παρεμβάσεων» κ. Χρήστος Ζαγανίδης αφού διατύπωσε συνδικαλιστικό λόγο ξεκινώντας με το πλουραλιστικό και δημοκρατικό «να εξαφανίσουμε από το συνδικαλιστικό χάρτη τη ΔΑΚΕ» επιφύλασσε για τον εαυτό του ένα ρόλο που κρατούσε κρυφό μέχρι τη στιγμή που «κατέλαβε» την προεδρία.
Ας μείνουμε λίγο στο «κατέλαβε». Αρνήθηκε τη βασική διαχρονική αρχή συγκρότησης αναλογικού προεδρείου, προτείνοντας προγραμματικό προεδρείο, όπως βέβαια εννοούσε αυτός τις συγκλήσεις. Αυτοί που το κατάλαβαν είπαν ευχαριστούμε δε θα πάρουμε. Κάποιες συνιστώσες ανακάλυψαν τον ηγέτη που έψαχναν χρόνια και κρύφτηκαν πίσω από τη πλάτη του.
Τον τρόπο διαχείρισης της προεδρίας ο κ. Ζαγανίδης φάνηκε ότι τον είχε προετοιμάσει και σχεδιάσει από νωρίς και φυσικά γρήγορα μετέτρεψε ένα συνδικαλιστικό ρόλο σε πολιτικό. Στο στόχαστρο του βρέθηκε από νωρίς η ΔΑΚΕ γιατί αντιστάθηκε. Οι προσπάθειες για φίμωση ενδοσυνεδριακά απέτυχαν, η δημόσια σπέκουλα απαντήθηκε.
Έτσι σιγά-σιγά ο κ. Ζαγανίδης μετέτρεψε την Ε΄ ΕΛΜΕ σε όμηρο παραλυτικών συμπεριφορών πολιτικών παρατάξεων. Αναδείχθηκε καλός στις εξαγγελίες και ανεπαρκής στα δύσκολα. Καταργώντας το δημοκρατικό διάλογο τροφοδοτούσε ακραίες συμπεριφορές επικουρούμενες και από άλλα μέλη της ευρύτερης παράταξης του. Οι επιπτώσεις από τον τρόπο που διαχειρίζεται τη προεδρία είναι τραγικές. Αφού συγκρούσθηκε με όλους τους Δημάρχους της Δυτικής Θεσσαλονίκης, αφού απέτυχε να δημιουργήσει στα μέτρα του γονεϊκό κίνημα, επειδή ήθελε να το ευθυγραμμίσει με τη πολιτική της «ανταρσυα» και άλλων συνιστωσών, αφού στις εκδηλώσεις που οργάνωσε και τόσο διαφήμισε προσήλθαν ελάχιστοι, γιατί απορρίφθηκε ο ηγεμονικός του ρόλος, αφού δε κατάφερε να προωθήσει κανένα από τα αιτήματα των συναδέλφων γιατί με όλους τους συνομιλητές του επέδειξε ακραίες συμπεριφορές, αφού διοικητικά όργανα αρνούνται να παγιδευτούν σε συνομιλίες με ατζέντες πολιτικού περιεχομένου που προσπαθεί να επιβάλει, επιχειρεί πια να εξαπολύσει τυφλές επιθέσεις εναντίων της ΔΑΚΕ προσπαθώντας να επιρρίψει στους άλλους τις ευθύνες της αναποτελεσματικότητας του.
Αυτή η πατερναλιστική αντίληψη του συνδικαλισμού εκτός από παρωχημένη και προσβλητική είναι και ανήθικη απέναντι στο κλάδο που επιθυμεί πρωτοβουλίες, προτάσεις, σοβαρότητα και συνεργασίες. Κάνοντας επί 5 μήνες ασκήσεις επαναστατικής γυμναστικής, διεκδικεί ο κ. Ζαγανίδης το ρόλο του ιππότη που προστατεύει τους πάντες και τα πάντα. Παραμένοντας όμως αποξενωμένες επιβάλλεται με φλύα