Η ελεημοσύνη ως πηγή δυστυχίας, του Αντώνη Αντωνάκου

Η ελεημοσύνη ως πηγή δυστυχίας

του Αντώνη Αντωνάκου

Και συ λοιπόν
στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις
από φωνή
από τροφή
από άλογο
από σπίτι
στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος:
Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν.
Μιχάλης Κατσαρός

Τα παλαιά χρόνια όταν υπέφερε κάποιος υπέφερε κατά μόνας και τον βοηθούσε ο όποιος περίγυρος. Σήμερα η δυστυχία ο πόνος και η εξαθλίωση έχουν ενσωματωθεί στην κοινωνία του θεάματος. Είμαστε σε ζωντανή σύνδεση με τη δυστυχία του άλλου αλλά δεν μπορούμε να τον βοηθήσουμε. Ακόμα κι αν τον βοηθήσουμε οργανωμένα θα είναι για να μπορέσουμε αύριο να έχουμε οφέλη, άρα στην πραγματικότητα να εκμεταλλευτούμε τη δυστυχία του προκαλώντας του μια ακόμη μεγαλύτερη δυστυχία.
Ο όρος ανθρωπιστικές τραγωδίες είναι το ακαδημαϊκό προκάλυμμα της επέλασης του «πολιτισμένου κόσμου» που σωρεύει και τοκίζει τις δυστυχίες. Η ελεημοσύνη έρχεται να σπαράξει και το τελευταίο χιλιοστό αξιοπρέπειας. Χωρίς αξιοπρέπεια δεν μπορείς να βγεις απʼ την όποια τραγωδία και να ορθοποδήσεις. Θα είσαι πάντα υποχείριο του ελεήμονα, που αυτάρεσκα σκουπίζει το χνώτο της ζητιανιάς απʼ το ναρκισσιστικό καθρέφτη της καλοζωίας του.
Η εξουσία υπογραμμίζει την ανωτερότητά της με την ελεημοσύνη. Η ελεημοσύνη είναι ο βρυχηθμός του τέρατος που για να χορτάσει κατασπαράζει την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης. Η ελεημοσύνη ξεφτά και ξεθωριάζει το πιο ελεύθερο πνεύμα. Ο ελεήμων δέχεται την κατωτερότητα των πλασμάτων που ελεεί. Ο φτωχός είναι το απολίθωμα στο χείλος της αβύσσου του πλούτου. Η ελεημοσύνη είναι ένα ελάχιστο ποσοστό υπεραξίας που ισοφαρίζει την ευθύνη και την ενοχή. Ο φτωχός είναι φτωχός γιατί είναι αβέβαιος και φοβισμένος. Είναι αποτέλεσμα επιδρομής.
Η λέξη πρόοδος έχει μια θολούρα και μιαν υποκρισία. Προοδεύει η κυρίαρχη τάξη εξαθλιώνοντας την κατώτερη. Διαχειρίζεται τους όρους εξαθλίωσης κάθε πλάσματος που την υπηρετεί. Κλεμμένη υπεραξία, κυνική καταστολή, αποβλάκωση. Πλήθη συρρέουν για να χαθούν στην ανώνυμη πλήξη μιας εργάσιμης μέρας που οδηγεί στην εκκλησία, στο γάμο, στο γήπεδο ή στη Χρυσή Αυγή. Ο θεός και το εμπόρευμα πάνε χέρι χέρι μετατρέποντας το λαό σε ανήμπορη αγέλη.
Ο εργαζόμενος δούλεψε, υπερσυσσώρευσε και τώρα δεν μπορεί να χαρεί τον πλούτο που έχτισε με τα χέρια και το μυαλό του. Τον πλούτο που απορρόφησε την ύπαρξή του για να μορφοποιηθεί. Ο πλούτος τώρα δεν τους χρειάζεται όλους. Κάποιους θα τους ρίξει στον καιάδα της ανεργίας. Κάποιους θα τους κρατάει στον προθάλαμο της μιζέριας και της εξαθλίωσης. Κάποιους θα τους καλλιεργεί ως γενίτσαρους στο θερμοκήπιο της ελεημοσύνης.
Η αυτοκράτειρα του πλούτου απʼ τη μια χαϊδεύει το παιδικό μάγουλο κι απʼ την άλλη του κλέβει τον έναν νεφρό. Περήφανοι εκλεπτυσμένοι πατριώτες κόβουν κορδέλες στα μαγαζιά ελεημοσύνης. Παντοπωλεία, φαρμακεία, ιατρεία για φτωχούς. Οι φτωχοί και οι άλλοι. Οι φτωχοί εδώ, στο παραπέτασμα που έφτιαξαν οι άλλοι για να τους κρύβουν. Οι