Η Ύβρις και το υβρίδιο...

Tweet Κατηγορία: ΆρθραΑρθρογράφος: Η Ύβρις και το υβρίδιο...

 

Η ιστορία κάνει κύκλους χορεύοντας συχνά καντρίλιες πάνω σε ένα διαλεκτικό σπιράλ.

Το Σχέδιο Ανάν ήταν για την Κύπρο σχέδιο διαμελισμού του κράτους, υποταγής του λαού και διάλυσης του έθνους.

Το Μνημόνιο είναι για την Ελλάδα

ό, τι ήταν το Σχέδιο Ανάν για την Κύπρο.

Το Σχέδιο Ανάν αποκρούσθηκε απ’ τον Κυπριακό λαό και δεν πέρασε.

Το Μνημόνιο στην Ελλάδα επιβλήθηκε από τη μεταπρατική αστική τάξη και πέρασε. Ο διαμελισμός του ελληνικού κράτους είναι ante portas, ενώ η υποταγή του λαού και η διάλυση του έθνους βρίσκονται καθ’ οδόν, στη βάση ενός προδιαγεγραμμένου «οδικού χάρτη».

Αυτό που στην Κύπρο δεν πέτυχε το Σχέδιο Ανάν θα επιχειρηθεί τώρα να επιτευχθεί και εκεί με το Μνημόνιο. Υπό καθεστώς Μνημονίου στην Ελλάδα

ο ελληνισμός και των δύο κρατών βρίσκεται υπό τη σπάθη ενός ΣχεδίουΑνάν. Δημιουργούνται δηλαδή στην Ελλάδα και την Κύπρο  δύο υπό κράτη υπό αίρεσιν αναλόγως της προαίρεσης άλλων Δυνάμεων. Ένα κράτος και στην Ελλάδα και στην Κύπρο που, εκτός απ’ τη νομική του υπόσταση, το ίδιο του το νομικόσύστημα θα λειτουργεί με βάση την υπεροχή των Εντολέων. Υπό την επίβλεψή τους και τη συμμόρφωσή μας.

Η αυθεντία του ελληνικού κράτους, η κυριαρχία του ως προς όλα: πολίτες, έδαφος, πλούτος, τίθεται υπό καθεστώς επίβλεψης και υπό καθεστώς κατοχής. Με τη συνεργασία ενός μέρους της εγχώριας μεταπρατικής αστικής τάξης, ο ελληνικός λαός χάνει το δικαίωμά του στο αυτεξούσιο, οι σχέσεις εργασίας υποτάσσονται σε ένα κανονιστικό καθεστώς που επιβάλλουν ξένες δυνάμεις στη χώρα.

Το ενιαίο νομικό σύστημα της χώρας στο εσωτερικό της διαμελίζεται με άλλους και διαφορετικούς κανόνες να ισχύουν εντός κι εκτός των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών που πρόκειται να δημιουργηθούν - ήδη δημιουργούνται.

Ο πλούτος της χώρας – πόροι και άνθρωποι – διαμερίζονται και διαμοιράζονται ανεξαρτήτως της θέλησης του λαού, έτσι όπως η έως τώρα ιστορικήτου διαδρομή προτάσσει.

Ένα υβρίδιο κράτους δημιουργείται και μια Ύβρις κατά του λαού καιτου έθνους θεμελιώνεται. Μπαίνουμε σε έναν «θαυμαστό γενναίο κόσμο» από καιρό προσχεδιασμένο ως το πείραμα – πρόπλασμα μιας Ευρώπης των περιοχών, πριν από τα αστικά κράτη, πριν από τον διαφωτισμό και τη Γαλλική Επανάσταση.

Μια νεοφεουδαλική Ευρώπη των Τραπεζών και των Πολυεθνικών, που θα χρησιμοποιεί υπερκρατικές δομές για να χειραγωγεί χώρες – χώρους και λαούς – πληθυσμούς.

Το παράδειγμα στην Ελλάδα και στην Κύπρο (όπου και τα νέακοιτάσματα υδρογονανθράκων) είναι χαρακτηριστικό. Η αποδυνάμωση του κράτους σε τέτοιο βαθμό, που ούτε ΑΟΖ να μπορεί να ανακηρύξει (Ελλάδα) ή αν έχει ανακυρήξει (Κύπρος) να μπορεί να εκμεταλλευθεί κυρίως χάρι