Να πως ανοίγει ο δρόμος για πολιτικοσυνδικαλιστικές διώξεις

Tweet Κατηγορία: Πολιτική

  Οι μη-προσκυνημένοι δημόσιοι υπάλληλοι ως πρόβατα επί σφαγή στο βωμό της κυριαρχίας του αστικού κράτους επί των υποκειμένων του   Στάθης Λεοντίου   Στο νόμο 4093/2012 «Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013−2016 − Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του ν. 4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013−2016» ή αλλιώς γνωστότερο ως «μνημόνιο 3», μεγάλο μέρος των ρυθμίσεων αφορά τις εργασιακές σχέσεις των δημοσίων υπαλλήλων (ΔΥ) με τον εργοδότη τους, δηλαδή το αστικό κράτος.

Η μέχρι τώρα κριτική που έχει ασκηθεί και οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων, κυρίως στους ΟΤΑ Α και Β βαθμού, εστιάζεται και δικαίως, στο επίμαχο των για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, απευθείας απολύσεων μονίμων ΔΥ. Σε συνδυασμό με όλο το νομικό πλαίσιο που έχει υφανθεί, από την τελευταία συνταγματική αναθεώρηση και μετά –Ν.3528/2007 δημοσιοϋπαλληλικός κώδικάς κλπ- έρχονται οι ρυθμίσεις των υποπαραγράφων Ζ.1. ΜΕΤΑΤΑΞΗ – ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ και Ζ.2. ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ του Ν.4093/2012 να ολοκληρώσουν το νομικό και προπαγανδιστικό οπλοστάσιο του αστικού κράτους, σε συγχορδία με τα κυρίαρχα ΜΜΕ της αστικής τάξης, για την απευθείας ή δια της πλαγίας οδού, απόλυση χιλιάδων ΔΥ και τη συρρίκνωση αυτού και των παρεχομενών του, δημοσίων υπηρεσιών. Την αρχή, ως γνωστόν, αποτελεί η εφαρμογή της υποπαραγράφου Ζ.4. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΘΕΣΕΩΝ του 4093/2012, που αφορά αριθμό άνω των 2.000 υπαλλήλων ΙΔΑΧ από δημοσίευσης του ΦΕΚ και ακολουθούν, πλέον των 25.000 μέσα στο 2013. Ο αριθμός των 150.000 λιγότερων ΔΥ έως το 2016, μη εξαιρουμένων των στρατιωτικών και των σωμάτων ασφαλείας και λαμβάνοντας υπόψη τις συνταξιοδοτήσεις και τον κανόνα προσλήψεων 1 προς 5, μπορεί και να αποτελεί μετριοπαθή στόχο και ευσεβή προσδοκία.   Όλα αυτά είναι ειπωμένα κι επαρκώς τεκμηριωμένα έως τα σήμερα. Τι συμβαίνει όμως με την υποπαράγραφο Ζ.2.του νόμου που δεν αναφέρεται σε απολύσεις ή προσλήψεις; Αυτό είναι ένα σημείο το οποίο δεν έχει αναδειχθεί επαρκώς έως τώρα και το οποίο δεν υπολείπεται καθόλου σε σημαντικότητα σε σχέση με αυτά των απολύσεων. Ίσα ίσα που επηρεάζει αφάνταστα τις εργασιακές συνθήκες από την ψήφισή του, των ήδη υπηρετούντων.    

«Τρόμος και αθλιότητα στο νέο, ευρωενωσιακών προδιαγραφών, νεοελληνικό αστικό κράτος»

  Τίτλος αυτού: ΑΡΓΙΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ.

 

Σύμφωνα με τον τελευταίο υπαλληλικό κώδικα Ν.3528/2007, επί Π. Παυλόπουλου της Ν.Δ. και το Άρθρο 103-Αυτοδίκαιη θέση σε αργία :   1. Τίθεται αυτοδίκαια σε αργία ο υπάλληλος ο οποίος στερήθηκε την προσωπική του ελευθερία, ύστερα από ένταλμα προσωρινής κράτησης ή δικαστική απόφαση, έστω και αν απολύθηκε με εγγύηση.   2. Τίθεται αυτοδίκαια σε αργία ο υπάλληλος στον οποίο επιβλήθηκε η ποινή της οριστικής παύσης. Η αργία αρχίζει από την κοινοποίηση της πειθαρχικής απόφασης και λήγει την τελευταία ημέρα της προθεσμίας άσκησης προσφυγής ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας ή την η