ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών: Ανοιχτή επιστολή σε κάθε σύνεδρο της ΟΛΜΕ

Ανοιχτή Επιστολή

σε κάθε σύνεδρο της ΟΛΜΕ

Συνάδελφε-Συναδέλφισσα,

Το συνέδριο, εκτός από τον απολογισμό και το πρόγραμμα δράσης θα εκλέξει και το νέο Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας, καθώς και αντιπροσώπους για την ανάδειξη του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ.

Η επιλογή για το τι ΟΛΜΕ, τι ΑΔΕΔΥ, τι συνδικαλιστικές ηγεσίες θα έχουμε, βρίσκεται

Θα θέλαμε από τη δική μας πλευρά να σου πούμε δύο λόγια, κάποιες σκέψεις που κατά τη γνώμη μας αποτελούν και κριτήριο επιλογής, κριτήριο ψήφου.

Γνωρίζουμε καλά πως μπορεί να μην συμφωνείς σε όλες τις αναλύσεις του ΠΑΜΕ. Θα συμφωνήσουμε όμως ότι δεν πάει άλλο με αυτή την κατάσταση. Μας έχουν κάνει τη ζωή κόλαση και ετοιμάζουν κι άλλα μέτρα. Έχουμε δικαίωμα να ζήσουμε κι εμείς και τα παιδιά μας. Υπάρχει ανάγκη λοιπόν να τους σταματήσουμε, να τους ανατρέψουμε.

Πώς όμως μπορεί να γίνει αυτό; Με ποιο κίνημα, με ποια γραμμή, με ποιο προσανατολισμό;

Απάντηση στα ερωτήματα και στους προβληματισμούς αυτούς θα βρει ο κάθε εκπαιδευτικός σε ένα κίνημα που θα τον πείθει να πάρει μέρος ενεργά στους λαϊκούς αγώνες, να σηκώσει το ανάστημά του, να βάλει τέρμα στα βάσανα που γεννούν η καπιταλιστική οικονομική κρίση, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, η Ε.Ε. και οι αστικές κυβερνήσεις.

Σε ένα κίνημα αποφασισμένο, με ηγεσίες αφοσιωμένες και ικανές για αγώνα μέχρι τέλους. Με αγώνες καλά σχεδιασμένους, που προωθούν την κοινωνική συμμαχία, με μορφές πάλης που προφυλάσσουν το κίνημα από τυχοδιωκτισμούς, που συσπειρώνουν, που προετοιμάζουν τους εκπαιδευτικούς για σύγκρουση με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής.

Ρίχνοντας το βάρος:

το περιεχόμενο και η κατεύθυνση των αγώνων να γίνει υπόθεση των ίδιων των εκπαιδευτικών, σε συμπόρευση με τους εργαζόμενους γονείς, τους μαθητές, το εργατικό-λαϊκό κίνημα, κατά περιφέρεια, νομό, δήμο, σχολείο.

Η πάλη να δοθεί ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, να βάζει στο επίκεντρο τις αντιδραστικές εξελίξεις στην εκπαίδευση, το τι μαθαίνουν τα παιδιά του λαού, που αναδείχνει το πρόβλημα της παιδείας σαν λαϊκό πρόβλημα.

Με ένα τέτοιο κίνημα, με ένα τέτοιο προσανατολισμό μπορούμε να υπερασπιστούμε τα δίκαια αιτήματά μας ενάντια στη διαθεσιμότητα, τις υποχρεωτικές μεταθέσεις, τις χιλιάδες απολύσεις που έρχονται, την αύξηση του ωραρίου και την αξιολόγηση, τον κρατικό αυταρχισμό και την καταστολή, το νέο αντιδραστικό πειθαρχικό δίκαιο.

Σε κοινό βηματισμό με τους συναδέλφους στην Α/θμια Εκπαίδευση, ώστε να απαντήσουμε συντεταγμένα στην επίθεση κυβέρνησης-Ε.Ε.-επιχειρηματικών ομίλων τόσο στα δικαιώματα των εκπαιδευτικών, όσο και στα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών του λαού.

Αυτή η γραμμή πάλης, με ένα τέτοιο περιεχόμενο και προσανατολισμό, μπορεί να δώσει πνοή στο συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών, να συμβάλλει στην ανασύνταξη του κινήματος, να φέρει σήμερα αποτελέσματα, να παρεμποδίσει τα αντιλαϊκά μέτρα.

Αυτή είναι η γραμμή του ΠΑΜΕ! Εδώ μπορούν να συσπειρωθούν όλοι όσοι αγωνιούν για το παρόν και το μέλλον του κινήματος, εδώ μπορεί να κατακτηθεί η πιο πλατιά ΕΝΟΤΗΤΑ όλων των εκπαιδευτικών, όλων των εργαζομένων, όλου του λαού, ανεξάρτητα από επιμέρους ιδεολογικές-πολιτικές τοποθετήσεις.

Καμία άλλη δύναμη δεν έχει αυτό τον προσανατολισμό και συνεπώς, καμία άλλη δύναμη δεν έχει γραμμή που να μπορεί να συμβάλλει στην ανασύνταξη του κινήματος. Η γραμμή τους οδηγεί αντικειμενικά στο συμβιβασμό και στην ενσωμάτωση.

Σκέψου: η γραμμή αυτή δοκιμάστηκε, την είδες στη ζωή. Ποια είναι η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών;

Ποια είναι η κατάσταση στην ΟΛΜΕ, όπου σχηματίζουν πλειοψηφία εδώ και 16 χρόνια, πότε οι δυνάμεις των ΔΑΚΕ –ΣΥΝΕΚ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ και πότε οι δυνάμεις των ΠΑΣΚ – ΣΥΝΕΚ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ;

Να λέει η ΟΛΜΕ ναι στις αναδιαρθρώσεις, ναι στο νέο σχολείο, ναι στην αξιολόγηση, ναι στα ευρωπαϊκά προγράμματα. Οι περισσότερες επεξεργασίες του ΚΕΜΕΤΕ υιοθετούνται ήδη από το Υπουργείο Παιδείας, όπως έγινε με το ν. 3848/2010 «για το νέο σχολείο και την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας», το νόμο που κάνει το σχολείο Α.Ε. και σφαγιάζει στην κυριολεξία τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Εδώ η «αριστερή πλειοψηφία» στην κυριολεξία άνοιξε δρόμους στην κυβέρνηση!

Πού οδήγησε η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ τον κλάδο των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης με την ανεύθυνη και τυχοδιωκτική πρόταση για απεργία διαρκείας πάνω στις πανελλαδικές εξετάσεις, χωρίς συμμαχίες, χωρίς σχέδιο, χωρίς προοπτική;

Οδήγησαν τον κλάδο σε αδιέξοδο, τον άφησαν στο έλεος της κρατικής καταστολής και της επιστράτευσης. Έπαιξαν επικοινωνιακά, πολιτικά, ψηφοθηρικά παιχνίδια με το κίνημα.

Κυριολεκτικά, επιχείρησαν να τσακίσουν τις όποιες αγωνιστικές διαθέσεις γεννήθηκαν.

Το ίδιο έκαναν και στην απεργία του ΜΕΤΡΟ.

Δεν πάει άλλο με αυτές τις ηγεσίες! Είναι μέρος του προβλήματος. Κάτι πρέπει να αλλάξει!

Σκέψου επίσης ότι: κάθε φορά που το ΠΑΜΕ θέτει τα παραπάνω ζητήματα, όλες οι άλλες δυνάμεις το πολεμούν με μανία, λένε ότι «το ΠΑΜΕ διασπά, αυτά δεν είναι ενωτικά, ότι απομονώνουν».

Την ίδια ώρα, είναι οι πρώτοι που χωρίζουν τους εκπαιδευτικούς σε «αριστερούς και δεξιούς», δηλαδή με κριτήριο, όχι τα κοινά τους συμφέροντα, αλλά την κομματική-ιδεολογική τους τοποθέτηση. Που καλλιεργούν επικίνδυνες απόψεις για αγώνες τάχα «χωρίς κόστος», καλλιεργούν ανοιχτά ή παθητικά την απεργοσπασία, όπως έκαναν στις απεργίες στις 14 Μάη και 13 Ιούνη, με αιχμή την επιστράτευση.

Πάρε υπόψη σου και το εξής: Στο συνέδριο ορισμένοι θα επιχειρήσουν να κρύψουν τις ευθύνες τους, θα μιλούν για την πλειοψηφία της ΟΛΜΕ βγάζοντας την ουρά τους απ’ έξω. Θα θυμηθούν όψιμα τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, θα μιλούν για «αριστερές πλειοψηφίες» για να κρύψουν ότι στο κύριο, στο περιεχόμενο και στον προσανατολισμό του αγώνα δεν διαφωνούν πουθενά. Είναι μαζί με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό πάνω από 16 χρόνια. Πρέπει να προφυλαχτείς. Έχουν την ιδία περπατησιά Σαρώνοντας το σημερινό κυβερνητικό συνδικαλισμό ΠΡΕΠΕΙ να προφυλαχτούμε και από το νέο, που έρχεται να γίνει χαλίφης στην θέση του χαλίφη. Τους γεννά η ίδια μήτρα: η μήτρα του μονόδρομου της καπιταλιστικής ανάπτυξης και του ευρωμονόδρομου.

Συνάδελφε-Συναδέλφισσα που εκλέχτηκες με ψηφοδέλτιο διαφορετικό από αυτό που στήριξε το ΠΑΜΕ, που εκλέχτηκες με κάποιο άλλο σχήμα αλλά αναζητάς διέξοδο στο κίνημα, στον αγώνα

Στήριξε το ΠΑΜΕ, ακόμα και αν δεν συμφωνείς σε όλα μαζί του.

Το ΠΑΜΕ είναι δύναμη σταθερή, φερέγγυα, σου λέει την αλήθεια! Δεν παίζει παιχνίδια με το κίνημα, δεν λέει άλλα στη ΔΟΕ, άλλα στην ΟΛΜΕ. Δεν τα γυρίζει!

Αποδείχτηκε αναντικατάστατη δύναμη αντοχής σε αυτές τις συνθήκες.

Προειδοποίησε έγκαιρα για τις εξελίξεις που ζούμε. Στήριξε έμπρακτα τους αγώνες των εκπαιδευτικών, άλλων κλάδων, όλων των εργαζομένων, όπως στην ΕΡΤ, στο ΜΕΤΡΟ και αλλού.

Δεν λέει μεγάλα λόγια, κάνει ό,τι μπορεί να οργανωθούν μεγάλοι αγώνες. Θυμήσου τις μάχες στη Χαλυβουργία, στη ΜΕΒΓΑΛ, στα καράβια, στο NOVOTEL, στην Newsphone.

Τι διαφορετικό είχαν αυτοί οι αγώνες; Γιατί έγιναν καρφί στο μάτι της εργοδοσίας και της κυβέρνησης; Πως άντεξαν τόσες ημέρες, ακόμα και μήνες; Μήπως επειδή οι εργαζόμενοι σε αυτούς τους χώρους ήταν όλοι με το ΠΑΜΕ; Ασφαλώς όχι!

Το ποιοτικό στοιχείο αυτών των αγώνων ήταν η συμμαχία, η αλληλεγγύη, ο προσανατολισμός τους, το περιεχόμενό τους. Συγκρούστηκαν με την κυβέρνηση, με το κεφάλαιο. Πάλεψαν ενάντια στις απολύσεις, ενάντια στις μειώσεις μισθών, με σημαία το σύνθημα της αλήθειας «χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά»!

Ενέπνευσαν την αλληλεγγύη άλλων κλάδων, έριξαν στο κενό το κοινωνικό αυτοματισμό, το «διαίρει και βασίλευε» που καλλιεργεί η κυβέρνηση.

Είχαν στο τιμόνι τους ηγεσίες αποφασισμένες να πάνε τον αγώνα μέχρι τέλους.

Συνάδελφε-Συναδέλφισσα

· Ψήφισε με κριτήριο τις ανάγκες και ποιο κίνημα τις υπηρετεί.

· Ψήφισε με κριτήριο την προοπτική της φιλολαϊκής διεξόδου από την κρίση.

Δώσε δύναμη στο ψηφοδέλτιο που στηρίζει το ΠΑΜΕ και για ΟΛΜΕ και ΑΔΕΔΥ.

Η αλλαγή συσχετισμών σε ΟΛΜΕ, σε ΑΔΕΔΥ, το δυνάμωμα του ΠΑΜΕ αποτελεί προϋπόθεση για την ανασύνταξη του κινήματος, για τη λαϊκή αντεπίθεση!

Αθήνα, 2 Ιουλίου 2013