Πρωτογενές πλεόνασμα; Φως στο τούνελ ή νέα μέτρα

Tweet Αρθρογράφος: Αλέξανδρος Χατζηκώστας

Η «επιτυχία» αυτού του στόχου προβάλλεται από την κυβέρνηση ως «επιτυχία» που θα δώσει την δυνατότητα για τη χώρα μας να βγει εκ νέου στις αγορές ζητώντας «χρήμα», δηλαδή νέο δανεισμό. Πίσω όμως από αριθμούς θα πρέπει να ψάχνουμε κοινωνικές επιπτώσεις και συνέπειες. Δηλαδή με ποιο τρόπο θα γίνει αυτή η διαδικασία, (επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος), αλλά και εάν επιτευχθεί τι πρακτικές συνέπειες θα έχει για τους πολλούς

. Η κυβερνητικής πολιτική στηρίζεται για την επίτευξη αυτιού του στόχου σε

δύο βασικούς άξονες. Ο πρώτος αφορά το φόρτωμα των λαϊκών στρωμάτων με νέα φορολογικά βάρη. Έχουμε χάσει πια το λογαριασμό από τα αλλεπάλληλα χαράτσια-φόρους που επιβάλλονται και που έχουν πάρει μόνιμο χαρακτήρα, αντί τον «προσωρινό και τον έκτακτο» που είχαν αρχικά υποσχεθεί. Ταυτόχρονα αυξάνουν οι φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, ακόμη και οι μειώσεις σε φόρους που υπήρχαν γι’αυτούς. Συνοπτικά θα λέγαμε ότι ο στόχος στηρίζεται πρωταρχικά στην οικονομική αιμορραγία του λαού. Ο δεύτερος αφορά τη δραματική μείωση των κοινωνικών δαπανών (π.χ Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία κ.α) την ουσιαστική διάλυση του όποιου «κοινωνικού τους χαρακτήρα», την λειτουργία του λεγόμενου «κράτους πρόνοιας» με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και κυρίως υποχρεώνοντας το λαό «να βάζει βαθύτερα το χέρι στην τσέπη» για να «απολαύσει» κοινωνικές υπηρεσίες.

Φυσικά η κυβέρνηση εξυπηρετώντας τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης της χώρας μας, βαφτίζει τον στόχο αυτό «ως εθνικό». Πάντα έτσι γινόταν ιστορικά. Κάθε επιδίωξη των καπιταλιστών της χώρας μας βαφτίζονταν ως «εθνικός στόχος» για τον οποίο ο λαό πλήρωνε βαρύ τίμημα τόσο για την «επίτευξη του, όσο και για τη διατήρηση του. Μα ακόμη και η επίτευξη αυτού του στόχου και η «έξοδος στις αγορές» δεν θα σημάνει ευτυχία για το λαό με το σταμάτημα για παράδειγμα της πολιτικής άγριας λιτότητας. Ας μην ξεχνάμε με βάση την ιστορική εμπειρία ότι ακόμη και όταν υπήρχαν «πλεονάσματα στη χώρα» αυτά δεν πήγαιναν για τη λαϊκή ευημερία, αλλά για την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων, για τις δικές τους «ανάγκες».Οι «αριθμοί» για τους γνωρίζοντες είναι γνωστό πως «δεν βγαίνουν» επομένως με ή χωρίς «κούρεμα», με ή χωρίς «πρωτογενές πλεόνασμα» προβλέπονται και νέα μέτρα, μαζί με την πιστή εφαρμογή των όσων μέχρι τώρα βάρβαρων έχουν παρθεί. Το Φθινόπωρο είναι κρίσιμη κοινωνικά-πολιτικά περίοδος. Τα μηνύματα λαϊκής αντίστασης του καλοκαιριού, δυστυχώς δεν ήταν στο ύψος των απαιτήσεων από άποψη μαζικότητας, συντονισμού, στόχευσης. Αυταπάτες, φόβοι, αποπροσανατολισμός είναι στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους πολλούς. Από κοντά και οι αυταπάτες ότι αρκούν οι εκλογές και η αλλαγή «χαλίφη» στην διακυβέρνηση της χώρας για να υπάρχει διέξοδος. Η απόκρουση της αντιλαϊκής επίθεσης απαιτεί συστράτευση, κοινό μέτωπο των εργατών-αυτοαπασχολούμενων, μικροαγροτών με ξεκάθαρη στόχευση την αιτία των δεινών μας που είναι η πολιτική εξυπηρέτησης των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων ντόπιων και ξένων. Η έξοδος από την κρίση μπορεί να γίνει μόνο εάν εξαλειφτούν οι αιτίες που την γέννησαν. Μόνο δηλαδή εάν μαζί με την απόκρουση ων συνεπειών της, παλέψουμε για να ανοίξει ο δρόμος για μία άλλη κοινωνία με το λαό στο τιμόνι της οικονομίας και της πολιτικής. Δρόμος, μακρύς, δύσκολος, με θυσίες και σκληρούς αγώνες, αλλά αναγκαίος και κυρίως ο μοναδικός που μπορεί να μας απαλλάξει από τον σημερινό εφιάλτη! Πηγή: xatzikostas.grΕτικέτες: Αλέξανδρος Χατζηκώστας Tweet Share on

View the discussion thread.