Ραούλ Βανεγκέμ - John Gialudas: Aνοιχτή επιστολή για την υποστήριξη του αγώνα του ελληνικού λαού και την άμεση απελευθέρωση των διαδηλωτών

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. «η Αθηνά»
Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις Π.Ε.

Ραούλ Βανεγκέμ - John Gialudas: Aνοιχτή επιστολή για την υποστήριξη του αγώνα του ελληνικού λαού και την άμεση απελευθέρωση των διαδηλωτών

Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια τελειωτική καταστροφή. Είναι επίσης και μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος ΤΗΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΝΤΩΝ έχει, για πρώτη φορά, υπερβεί το μέχρι τώρα σταδιακό, σχολαστικό και προσεκτικά οργανωμένο σχέδιο της κατεδάφισης της δημόσιας περιουσίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη χαλιναγωγήσουν.
Ο Έλληνας δε χορεύει και δε θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλλουν. Χορεύει με τα χέρια του, σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια. Γράφει στους τοίχους αυτό που θα του άρεσε να διαβάσει κάπου αλλού. Καίει μια τράπεζα όταν δεν του αφήνουν πλέον την «πολυτέλεια» να ψήσει στην παραδοσιακή του ψησταριά. Ο Έλληνας είναι τόσο ζωντανός, όσο η ιδεολογία της απειλής θανάσιμη. Κι ο Έλληνας αν και χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται.
Ναι, η Ευρώπη του χρήματος και της οικονομίας της αγοράς ήθελε να δημιουργήσει ένα παράδειγμα. Αλλά πάνω στην επιθετικότητά της να χτυπήσει τη χώρα που της φαινόταν η πιο αδύναμη στην ευρωζώνη, πάνω στην υπερβολική βία της, η μάσκα της έπεσε. Είναι τώρα, περισσότερο από ποτέ, καιρός να δείξουμε σε όλους το πραγματικό της πρόσωπο: εκείνο της ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ και του ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ. Γιατί γι’ αυτό πρόκειται πραγματικά. Και υπάρχει μόνο μία απάντηση στη δικτατορία των αγορών: ο ΑΓΩΝΑΣ, η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ, σκληρή και ανυποχώρητη, μέχρι τη μάχη, αν χρειαστεί, καθώς διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη.
Έχουμε έναν κόσμο, μια ζωή, και αξίες να υπερασπιστούμε. Παντού στους δρόμους, είναι τα αδέλφια μας, οι αδελφές μας, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι οποίοι έχουν πληγεί μπροστά στα μάτια μας, ακόμα κι αν είναι μακριά. Είμαστε πεινασμένοι, κρυώνουμε, πονάμε μαζί τους. Όλα τα χτυπήματα που δέχονται μας τραυματίζουν και μας πληγώνουν κι εμάς. Κάθε παιδί στην Ελλάδα που λιποθυμά από την πείνα στο σχολείο του, μας καλεί στην ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ και στην ΕΞΕΓΕΡΣΗ. Για τους Έλληνες, είναι καιρός να πούνε ξανά ΟΧΙ, και, για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός να τους υποστηρίξουμε έμπρακτα. Ο ελληνικός λαός σήμερα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά της οικονομικής ΧΟΥΝΤΑΣ που σε όλο τον κόσμο καταστρέφει τη δημόσια περιουσία, απειλεί την καθημερινή επιβίωση, μεταδίδει την απόγνωση, το φόβο και την αποχαύνωση μέσα από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων.
Πέρα από κάθε συναισθηματικό θυμό που ξεσπάει με την καταστροφή των συμβόλων της καταπίεσης, αναπτύσσεται ένας διαυγής θυμός, εκεί