Σχετικά με τα χθεσινά θέματα του μαθήματος Νεοελληνική Γλώσσα, της Ντίνας Γκαρανέ

p1 {font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:12px;margin-left:8px;margin-right:8px;margin-top:4px;margin-bottom:4px;text-align:justify;}Τα ερωτήματα στην έκφραση-έκθεση ανταποκρίνονται σε όσα διδάσκονται στην Γ΄ λυκείου, όπως επίσης και το θέμα της έκθεσης. Η επιλογή όμως του κειμένου είναι απαράδεκτη για τους εξής λόγους:
1. είναι αποστεωμένο με φιλοσοφίζουσα προσέγγιση στην αρχαιοελληνική τέχνη (κυρίως πλαστική) που δίνει το μήνυμα ότι στους «δεινούς καιρούς» της κρίσης η λύση είναι το «πνεύμα» και μάλιστα με σάλτσα νοσταλγίας του αρχαιοπρεπούς παρελθόντος της Ελλάδας. Μια ιδεαλιστική καθαρά πρόταση για να κρατούνται οι νέοι –και όχι μόνο- μακριά από τους ταξικούς αγώνες και από ανατρεπτικές ιδέες. Καθαρά πολιτική παρέμβαση

2. έχει στοχαστικό περιεχόμενο (μεταφορικός λόγος, επίκληση στο συναίσθημα) που καθιστά πολύ δύσκολη την αφαίρεση τη συμπύκνωση των νοημάτων και εντέλει τη σύνθεση-παραγωγή περίληψης από το μαθητή που να αποδίδει πιστά το νόημα. Επιπλέον συμπαρασύρει και το θέμα με το σχολιασμό Β1. Ακόμα και ο Παπανούτσος (που έβαζαν οι παραδοσιακοί φιλολογοι) ήταν πιο εύκολος.

3. συνήθως το κείμενο που δίνεται έχει σχέση με το θέμα έκθεση στη βάση που αποτελεί εφόρμηση για το μαθητή. Αυτό δεν γίνεται στα θέματα γιατί το θέμα έκθεσης αφορά την τέχνη γενικά, στο σήμερα και όχι στο παρελθόν. Αν ήθελαν τόσο πολύ να βάλουν κείμενο για την αρχαιότητα προτιμότερος είναι ο Αριστοτέλης. Απ’ την άλλη είναι τόσα πολλά τα δοκίμια και τα άρθρα για την τέχνη που κυκλοφορούν και διδάσκουμε οι καθηγητές στα σχολεία που δεν θα δυσκολεύονταν. Υπάρχη δοκίμιο τοπυ Ξενόπουλου \"διασκεδαστική τέχνη\" που είναι πιο βατό και επικεντρωμένο στο τι είναι τέχνη. Δεν είχαν όμως σαν κριτήριο επιλογής ένα περιεχόμενο οικείο στη νεολαία, κατανοητό και ενδιαφέρον. Γιατί τότε θα αποκαλύπτονταν ότι το εκπαιδευτικό σύστημα συνειδητά και διαχρονικά την καλλιτεχνική παιδεία την έχει εξαφανίσει από την εκπαίδευση και σαν γνωστικό αντικείμενο και σαν δραστηριότητες και να εμφανίζει ως υποκατάστατο προγράμματα, εκδηλώσεις (κάπου εκεί βρίσκεται το ΕΣΠΑ ) ή πρότζεκτ κλπ. Επίσης ας λάβουμε υπόψη μας ότι οι κυβερνήσεις με τις επιθέσεις στους εργαζόμενους και τις περικοπές μόνο για την τέχνη δε μεριμνούν αλλά την έχουν παραχωρήσει αποκλειστικά στην αγορά (έχουν απολύσει αρχαιολόγους, φύλακες στα μουσεία-κλοπές…) στη συζήτηση-ενημέρωση δεν υπήρξε ούτε ένας συνάδελφος-ισσα ούτε ένας από την επιτροπή που να μη διατυπώσει την αγανάκτησή του για την επιλογή του κειμένου και εκτιμούμε ότι η περίληψη (25μονάδες) είναι άπιαστο όνειρο, οι άριστοι στην καλύτερη θα φτάσουν μέχρι τις 20 μονάδες και οι υπόλοιποι χάος.
Ντίνα Γκαρανέ