Τζ.Μπάτλερ: Στην Αμερική ο όρος "κράτος πρόνοιας" είναι βρισιά

Tweet Κατηγορία: Κοινωνία

 

Συνέντευξη στην Αναστασία Γιάμαλη

Να μην τρέφουμε "ριζοσπαστικές ελπίδες" για τις ΗΠΑ λέει στην "Αυγή" η γνωστή Αμερικανίδα διανοούμενη, καθηγήτρια ρητορικής και συγκριτικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Berkeley, Τζούντιθ Μπάτλερ. Έχοντας συμβάλει όσο λίγοι στη διεύρυνση της φεμινιστικής σκέψης και στη διατύπωση της θεωρίας της "κατασκευής" των φύλων, μάς παρουσιάζει τον μέσο Αμερικανό ψηφοφόρο να αγχώνεται

για τα χρέη του και για το αν θα έχει δουλειά αύριο... Ερμηνεύει παράλληλα τη γυναικεία ψήφο προς τους Ρεπουμπλικανούς ως επιλογή συντηρητικών γυναικών που δεν "θέλουν πολλά-πολλά με τον φεμινισμό". Πιστή στη λογική του "μη χείρον βέλτιστον", υποστηρίζει πως ο Ομπάμα είναι καλύτερος από τον Ρόμνεϊ, χωρίς πάντως οι δυο τους να διαφέρουν πολύ.

 

* Ποιο είναι το προφίλ του μέσου Αμερικανού ψηφοφόρου γνωρίζοντας πως η Αμερική παραμένει ένα πολυφυλετικό μωσαϊκό;

Δεν είμαι σίγουρη για το ποιον θα μπορούσε να περιγράψει κανείς ως "μέσο Αμερικανό ψηφοφόρο", όμως όλο και μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων αντιμετωπίζουν άγχος για το κατά πόσο οι δουλειές τους θα συνεχίσουν να υφίστανται ή για το κατά πόσο κάποια στιγμή, θα ξεχρεώσουν τα χρέη τους. Ενδεχομένως, λοιπόν, ο «μέσος» Αμερικάνος ψηφοφόρος να χαρακτηρίζεται από το άγχος για την απασχόληση και τα χρέη του.

 

* Τι μετράει πιο πολύ στην τελική του απόφαση αυτών που θα ψηφίσουν: η μείωση της ανεργίας, η συγκρότηση κοινωνικού κράτους ή η επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου της μεσαίας τάξης;

Κάποτε οι ΗΠΑ ήταν σε θέση να εκτιμήσουν τα είδη των κοινωνικών παροχών και υποχρεώσεων που εμπίπτουν στην κατηγορία του «κράτους πρόνοιας». Σήμερα, πλέον, ο όρος αυτός έχει μετατραπεί σε «βρισιά». Ο Ρόμνεϊ δήλωσε κάποια στιγμή πως το 47% των πολιτών θεωρούν εαυτούς «θύματα» του συστήματος και περιμένουν κρατικά επιδόματα για να ζήσουν. Ο Ομπάμα χρησιμοποίησε εναντίον του σχόλιο αυτό στο δεύτερο ντιμπέιτ, για να καταστήσει σαφές πως κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να έχει ίσες ευκαιρίες στη μισθωτή εργασία.

 

* Πώς είναι δυνατόν ένα υπερ-σεξιστικό και υπερ-συντηρητικό κόμμα όπως αυτό των Ρεπουμπλικάνων να προσελκύει τη γυναικεία ψήφο;

Πολλές συντηρητικές γυναίκες δεν θέλουν να έχουν πολλά-πολλά με τον φεμινισμό. Άρα κάτι τέτοιο δεν αποτελεί έκπληξη. Θέλουν να σχετίζονται με άνδρες οι οποίοι έχουν εξουσία και επιθυμούν να πιστεύουν στην ελεύθερη αγορά καθώς θεωρούν πως έτσι εξυπηρετείται καλύτερα το συμφέρον τους. Ο Ρόμνεϊ τοποθετεί τον εαυτό του στην κατηγορία των «προοδευτικών» Ρεπουμπλικάνων σε μία προσπάθεια να διαφοροποιηθεί από τους υπερ-συντηρητικούς. Έτσι προσπαθεί να εξασφαλίσει τις ψήφους των «μετριοπαθών» ψηφοφόρων καθώς γνωρίζει πως οι υπερσυντηρητικοί δεν έχουν άλλη πολιτ