To Eυρωπαϊκό Σοσιαλιστικό κόμμα δεν θέλει τον Τσίπρα απέναντι

Γράφει ο Θέμης Δαγκλής Πολύ ικανοποιημένος με την εξέλιξη των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι ο κ. Τσίπρας . Το κόμμα του υποχωρεί στις δημοσκοπήσεις, στο εσωτερικό του υπάρχουν γκρίνιες και διαφορετικές απόψεις, τα στελέχη του εξακολουθούν (όπως ο κ. Βούτσης) να κάνουν αμέριμνα δηλώσεις που βλάπτουν το κόμμα. Η επίσκεψη στην Ισπανία ωστόσο, τον αποζημίωσε για όλα αυτά. Η περιοδεία για τη συμμαχία του Νότου πάει καλά, καλύτερα από τις προσδοκίες, καλύτερα από ότι μπορεί να περίμεναν στην Κουμουνδούρου όταν ο κ. Τσίπρας ανακοίνωσε τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία. Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε για τον πρώτο σταθμό, την Πορτογαλία, έχοντας στο πρόγραμμα του μόνο ένα ραντεβού με τον «παροπλισμένο» πρώην πρόεδρο της χώρας Μάριο Σοάρες. Τελικά όμως, ο Τσίπρας κατάφερε να συναντηθεί και με τον γ.γ. του Σοσιαλιστικού Κόμματος και αρχηγό της αντιπολίτευσης Αντόνιο Σεγούρο . Στην Κουμουνδούρου ήθελαν αυτό το ραντεβού και για να αποκτήσει σημασία η πρωτοβουλία (για συμμαχία του νότου χρειάζονται κόμματα εξουσίας) αλλά και για να βολιδοσκοπήσει τις διαθέσεις της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας απέναντι του, μερικούς μήνες μετά τη συνάντηση στο πόδι με τον πρόεδρο του SPD Ζίγκμαρ Γκάμπριελ στο Βερολίνο. Θα του έκλειναν την πόρτα; Θα τον δέχονταν ως συνομιλητή; Το ότι αυτό που συμβαίνει είναι το δεύτερο, επιβεβαιώθηκε και στην Ισπανία. Ο κ. Τσίπρας έγινε δεκτός από τον γ.γ, του ισπανικού σοσιαλιστικού κόμματος Αλφρέντο Ρουμπακάλμπα , σε μια συνάντηση που φαινόταν δύσκολο να γίνει και έκλεισε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Παρά τις αποστάσεις που τηρούν οι σοσιαλδημοκράτες συνομιλητές του και την έλλειψη δηλώσεων και τυμπανοκρουσιών από ευαισθησία προς το ΠΑΣΟΚ, στην Κουμουνδούρου καταλαβαίνουν ότι η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία ζορίζεται από την πολιτική λιτότητας που έχει επιβάλλει στην Ευρώπη η κ. Μέρκελ και «ψάχνεται». Ο Τσίπρας είχε την τύχη, να είναι ο μόνος επικεφαλής κόμματος εξουσίας στην Ευρώπη που είχε επιτυχία με κάτι διαφορετικό και ταυτόχρονα αριστερό. Το τι ακριβώς επιδιώκει, και το πώς θέλει να το πετύχει, ενδιαφέρει πάρα πολύ τους σοσιαλδημοκράτες. Δεν είναι τυχαίο, ότι στη συνάντηση με τον Ρουμπακάλμπα , συζητήθηκαν τα στρατηγικά διλήμματα της σοσιαλδημοκρατίας και οι δυνατότητες να στρίψει προς τα αριστερά. Και δεν είναι άσχετο με το γεγονός, ότι στα κεντρικά γραφεία του ευρωπαϊκού σοσιαλιστικού κόμματος, στις Βρυξέλλες, γίνονται σκέψεις ότι ο Τσίπρας δεν πρέπει να είναι απέναντι και ότι, ανεξάρτητα από τις σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ ή αύριο με τη ΔΗΜΑΡ, θα πρέπει με κάποιον τρόπο να υπάρξει προσέγγιση και με το ΣΥΡΙΖΑ. Στις δημόσιες δηλώσεις του, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ αρέσκεται να δίνει την εντύπωση, ότι είναι το αντίπαλο δέος στη Μέρκελ. Δεν είναι. Βρίσκεται όμως σε καλό δρόμο, για να γίνει παράγοντας του ευρωπαϊκού πολιτικού παιχνιδιού…