Έχει παρέλθει η εποχή έκδοσης πιστοποιητικού πολιτικών και κοινωνικών φρονημάτων!

Μια μελέτη περί ναζισμού ενός συμβούλου της κυβέρνησης άνοιξε ένα νέο πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ κομμάτων και δημοσιογράφων. Οι ταμπέλες βγήκαν και πάλι εύκολα από τα κομματικά συρτάρια και ο «πόλεμος» δηλώσεων άρχισε. Ο καθένας από το πρωί ενοχοποιεί τις απόψεις του άλλου σαν να ζούμε σε σταλινικό καθεστώς. Μήπως να αρχίσουμε να καίμε και βιβλία και μετά; Μήπως να στήσουμε και ικριώματα στο Σύνταγμα για να κρεμάσουμε όσους δεν συμφωνούν μαζί μας; «Φωτιά» έχουν πάρει τα σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με βουλευτές, δημοσιογράφους εκπροσώπους κομμάτων να επιτίθενται ο ένας στον άλλον. Τα κοσμητικά επίθετα (ανιστόρητοι, αθλιότητες, αγράμματοι κλπ) δίνουν και παίρνουν. Μήπως όλοι αυτοί οι δήθεν «μορφωμένοι» ξεχνούν τις αρχές της δημοκρατίας και του διαλόγου. Για να ξεσκονίσουν λίγο τις γνώσεις τους και με Βολταίρο... «Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες». Θα επαναλάβω τη άποψη μου με αφορμή τον οδοστρωτήρα του σταλινισμού στο δημόσιο διάλογο, οι μετριοπαθείς τα τελευταία χρόνια δεν αισθάνονται πολύ καλά, θα μου πείτε και πότε αισθάνθηκαν καλά στη χώρα των άκρων και του λαϊκισμού; Σίγουρα η κατάσταση έχει επιδεινωθεί… Ένα φάντασμα πλανάται πάνω από τον δημόσιο διάλογο, η λογική της σταλινικής Αριστεράς έχει επικρατήσει σε όλα τα επίπεδα. Ο σταλινισμός έχει υιοθετηθεί στην πολιτική αντιπαράθεση με συνθήματα και χαρακτηρισμούς. Είναι «πράξη δημοκρατίας» το δεν πληρώνω; Η εκλεγμένη κυβέρνηση είναι χούντα; Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη; Το σύνθημα για ανατροπή της κυβέρνησης είναι η «κόκκινη» δημοκρατία; Μπαίνουν στην ίδια ζυγαριά; Όχι αλλά στο δημόσιο διάλογο όπως διεξάγεται, ναι. Από τη μία καταγγελίες για ακροδεξιούς ναζιστές και από την άλλη επικροτούμε τους ακροαριστερούς επαναστάτες με τα καλάσνικοφ και τις μολότοφ. Οι καταγγελίες είναι δημοκρατικές, «χαφιεδισμός» όταν αφορούν ακροαριστερές υποθέσεις. Οι τρομοκράτες είναι «εκτελεστές» και οι αστυνομικοί «βασανιστές». Οι τρομοκράτες έχουν δικαιώματα, οι αστυνομικοί όχι. Ο σταλινισμός επικρατεί στο δημόσιο διάλογο και έχει τους μηχανισμούς του που σε πιέζουν να πάρεις θέση. Όλα αυτά εξηγούν αυτά που ζούμε σήμερα και που μας οδήγησε η μανιχαϊστική λογική του άσπρου-μαύρου. Έτσι κοιτάνε το δάχτυλο και όχι το φεγγάρι, το δέντρο και όχι το δάσος, υπερισχύουν τα επίθετα και όχι τα ρήματα, ούτε καν τα... ουσιαστικά. Αυτή η λογική μας έχει οδηγήσει σε τραγικά αδιέξοδα και παταγώδεις αποτυχίες… Ο βασικός στόχος, όμως, είναι ο εγκλωβισμός της κοινής γνώμης! Πρέπει να πούμε ΟΧΙ σε όλους αυτούς που θέλουν να εμφανίζονται προοδευτικοί και χρησιμοποιούν πρακτικές- που βίωσαν πραγματικοί αγωνιστές της δημοκρατίας- του μαύρου παρελθόντος της πολιτικής ιστορίας της χώρας. Όχι δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας εκδώσει πιστοποιητικό κοινωνικών και πολιτικών φρονημάτων! Όχι δεν θα επιτρέψουμε πρακτικές εκφασισμού της κοινωνίας να χωρίσουν τη χώρα προδότες και σωτήρες, ναζιστές και δημοκράτες. Ο φασισμός δεν είναι μόνο αυτός που φαίνεται αλλά και αυτός που κρύβεται, με τη σβάστικα να μην είναι στο μπράτσο αλλά στο μυαλό. Ας μην αφήσουμε τις φασίζουσες μειοψηφίες από όπου και να προέρχονται να γυρίσουν την Ελλάδα δεκαετίες πίσω. Νίκος Παναγιωτόπουλος