«Εσχατογέροι» ο Γλέζος και ο Μητσοτάκης για τον Παππά της Χρυσής Αυγής

«Χτύπησε» και πάλι εχθές, με ανακοίνωσή του, ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Χρήστος Παππάς, αυτήν τη  φορά επιτιθέμενος στο βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Μανόλη Γλέζο, με αφορμή την αποδοκιμασία που εξέφρασε ο τελευταίος προς το κόμμα του εθνικιστικού χώρου και την  εν γένει παρουσία του στη Βουλή. Ο εθνικιστής βουλευτής με σκαιό τρόπο αποκαλεί τον Μανόλη Γλέζο «εσχατόγερο», υποστηρίζοντας ότι «το δυστύχημα είναι ότι αυτός ο εσχατόγερος όπως και ο εσχατόγερος της Δεξιάς Κώστας Μητσοτάκης θα κηδευτούν με λεφτά που θα πληρώσει ο Ελληνικός λαός (δημοσία δαπάνη)». Εν τω μεταξύ ο Χρήστος Παππάς δε διστάζει να καταλογίσει «εγκληματική» δράση στην ιστορική φιγούρα της Αριστεράς, καθώς, όπως ο ίδιος γράφει, «δεν τιμάω και δεν έχω σε καμία υπόληψη τον υμνητή του Χότζα, τον καταδικασμένο από την ελληνική δικαιοσύνη εγκληματία Σταλινικό Μανώλη Γλέζο».  Ασφαλώς το αν ο κάθε «Μανόλης Γλέζος» επικροτούσε ή επικροτεί τον Στάλιν και τον Χότζα, είναι ζήτημα πολιτικής αξιολόγησης, στην οποία ο καθένας μπορεί να προβεί- βέβαια, καλό θα ήταν, τηρώντας έστω και προσχηματικά, το ελάχιστο των τύπων ευγένειας. Από εκεί και πέρα όμως, το να αναφέρεται ο κ. Γλέζος ως... εγκληματίας είναι αν μη τι άλλο χυδαίο. Όπως όλοι γνωρίζουν, ο Μανόλης Γλέζος έ χει συλληφθεί και καταδικαστεί τόσο από τις γερμανικές όσο και τις ιταλικές κατοχικές δυνάμεις για την... εγκληματική του δράση. Προφανώς για τον κ. Παππά ήταν «δυστύχημα» ότι ο παλαίμαχος αγωνιστής της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας δεν βρήκε το θάνατο, όπως όριζαν οι καταδικαστικές αποφάσεις. Ακόμη, ο πολιτικός της Αριστεράς έχει συλληφθεί δις από τις ελληνικές αρχές, τη μία φορά επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή και κυβέρνησης ΕΡΕ, το 1958, και μια άλλη από το δικτατορικό καθεστώς της 21ης Απριλίου. Για την πρώτη σύλληψη του Μανόλη Γλέζου είχε δημιουργηθεί διεθνής σάλος και πανευρωπαϊκό κίνημα συμπαράστασης καθώς επρόκειτο περί πολιτικής δίωξης σε μία περίοδο που η πολιτική ένταση βρισκόταν στο «κόκκινο». Τελικά ο Γλέζος, κατόπιν διεθνών πιέσεων, αφέθηκε ελεύθερος το 1962, ενώ, όντας φυλακισμένος, είχε εκλεγεί βουλευτής της ΕΔΑ το 1961. Για τις πρακτικές διώξεων της εποχής άλλωστε, η ίδια η τότε κυρίαρχη παράταξη έχει αναγνωρίσει, εκ των υστέρων, τα λάθη της. Σε ό,τι αφορά τη δεύτερη σύλληψη, κάθε σχολιασμός είναι περιττός, αφού διενεργήθηκε από ένα έκνομο καθεστώς, το οποίο βέβαια είναι αμφίβολο αν θεωρείται ως μη νόμιμο και από τον... εθνικιστικό χώρο. Άλλωστε όπως με... περισσή χαρά ο ίδιος ο Χρήστος Παππάς δηλώνει στην προσωπική ιστοσελίδα του «προέρχεται από οικογένειες που έδωσαν στην Ελλάδα ιερείς και στρατιωτικούς. Πατέρας του είναι ο μαχητής αντιστράτηγος Π/Β Ηλίας Χ. Παππάς, στενός συνεργάτης του Γεωργίου Παπαδοπούλου».  Κατόπιν αυτών των ιστορικών επισημάνσεων, παρατίθεται η πλήρης, εμφυλιοπολεμικού και ψυχροπολεμικού ύφους, ανακοίνωση του κ. Παππά, η οποία, μάλλον για να καταδείξει την... αντισυστημικότητα της Χρυσής Αυγής, «τσουβαλιάζει» και τον «αθώο» ως προς την εν λόγω σύγκρουση, Κωνσταν