Γιάννης Μιχελάκης: Να απολυθούν οι επίορκοι

«Είναι απαράδεκτο να αποτελεί ταμπού η απομάκρυνση των επίορκων δημοσίων υπαλλήλων» αναφέρει στην ερώτησή του ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Μιχελάκης , προς τον αρμόδιο υπουργό Αντώνη Μανιτάκη και θέτει μια σειρά από ερωτήματα για την καθυστέρηση «απονομής δικαιοσύνης» και συνεδρίασης των πειθαρχικών συμβουλίων, την ώρα που η ανεργία στη χώρα καλπάζει. Ο κ. Μιχελάκης αναφέρει: «Προκαλεί εύλογη απορία στην κοινή γνώμη το γεγονός ότι όχι μόνο η αυτονόητη υποχρέωση της διοίκησης για την απομάκρυνση των ανωτέρω υπαλλήλων αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τους δανειστές μας, αλλά και ότι ακόμη δεν έχουν κινηθεί οι προβλεπόμενες διαδικασίες εις βάρος τους. Υπό το πρίσμα αυτό σοβαρά ερωτήματα προκύπτουν από τη μέχρι σήμερα λειτουργία των πειθαρχικών συμβουλίων, τα οποία όταν συνεδριάζουν – γιατί σε πολλές περιπτώσεις δεν συγκροτούνται καν - όχι μόνο συγκαλούνται με προκλητικά αργούς ρυθμούς, που καθιστούν σχεδόν απαγορευτική την διεκπεραίωση του μεγάλου όγκου των υποθέσεων, αλλά και φέρεται να επιβάλλουν συστηματικά ποινές – χάδια, δημιουργώντας ένα καθεστώς ατιμωρησίας. Χαρακτηριστικό και ταυτόχρονα προκλητικό παράδειγμα εξόφθαλμης ατιμωρησίας αποτελεί η αθώωση από τα πειθαρχικά συμβούλια ακόμη και υπαλλήλων, οι οποίοι έχουν καταδικαστεί για το ίδιο αδίκημα από τα ποινικά δικαστήρια! Περαιτέρω, δημιουργεί εύλογη απορία το θολό τοπίο γύρω από τον ακριβή αριθμό των επίορκων υπαλλήλων, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας, αρχικά γινόταν λόγος για 2.000 επίορκους, εν συνεχεία για 7.000, ενώ άλλα δημοσιεύματα κάνουν λόγο για ακόμη περισσότερους. Επειδή την ώρα που η ελληνική κοινωνία μαστίζεται από την κρίση και η ανεργία έχει φθάσει στα εφιαλτικά επίπεδα του 26,4%, είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να αποτελεί “ταμπού” η απομάκρυνση των επίορκων δημοσίων υπαλλήλων, γιατί κάποιοι διακατέχονται από αναχρονιστικές ιδεοληψίες και ξεπερασμένα ιδεολογικά σύνδρομα. Επειδή αποτελεί ιταμή πρόκληση για το σκληρά δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό να διακυβεύεται η πορεία κρίσιμων διαπραγματεύσεων για την τύχη της χώρας, εξαιτίας διεφθαρμένων υπαλλήλων, που έχουν υποπέσει ακόμη και σε αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου. Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάσθε κ. Υπουργέ: Σε ποια Υπουργεία έχουν συγκροτηθεί πειθαρχικά συμβούλια και κάθε πότε συνεδριάζουν; Πόσοι υπάλληλοι έχουν συνολικά παραπεμφθεί σε κάθε ένα από αυτά, πόσοι εξ αυτών απαλλάχθηκαν και ποιες ποινές επιβλήθηκαν σε όσους κρίθηκαν ένοχοι; Σε ποια Υπουργεία δεν έχουν συγκροτηθεί πειθαρχικά συμβούλια και ποιος ο λόγος της μη συγκρότησής τους; Ποιοι έχουν την ευθύνη για τη συγκρότηση των πειθαρχικών συμβουλίων και γιατί αυτά δεν συγκαλούνται σε τακτά διαστήματα για να επιτελέσουν σωστά το έργο τους; Ποιες ασφαλιστικές δικλείδες υπάρχουν ούτως ώστε να μην επιβάλλονται συστηματικά ποινές – χάδια, οι οποίες εύλογα προκαλούν την κοινή περί δικαίου αίσθηση ;»