Η Δημοκρατική Αριστερά οδηγεί τη χώρα στα... βράχια

Όσοι στοιχημάτισαν τα χρήματα τους - και δεν ήταν λίγα - στην χρεοκοπία της Ελλάδας τα δύο τελευταία χρόνια, ποτέ δεν παρασύρθηκαν από τα επιφαινόμενα, ποτέ δεν πίστεψαν, ότι θα μας πετάξουν έξω οι Ευρωπαίοι . Υπολόγισαν, σωστά, ότι εμείς θα πετάξουμε το γάντι γιατί δεν το αντέχουμε. Η πρόβλεψη τους φαίνεται να πλησιάζει στην πραγμάτωση τους. Το γιατί ήρθαν έτσι τα πράγματα, ο μόνος που μπορεί να το απαντήσει είναι ο Φώτης Κουβέλης.   Η ψηφοφορία επί του νομοσχεδίου για τις αποκρατικοποιήσεις χθες στη βουλή αποκάλυψε μια κυβέρνηση σε προϊούσα διάλυση. Το άρθρο για την κατάργηση του ελάχιστου ποσοστού του δημοσίου στις ΔΕΚΟ πέρασε με σχετική πλειοψηφία 148 βουλευτών που σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν έχει πια πλειοψηφία στη βουλή. Σύσσωμη η ΔΗΜΑΡ ψήφισε παρών, δηλαδή σφυρίζω αδιάφορα στο πιο κρίσιμο ως τώρα τεστ του κυβερνητικού συνασπισμού. Σύσσωμη η ΔΗΜΑΡ ψηφίζει πουρνάρια, όταν οι επίμαχες ψηφοφορίες αναφέρονται στο γάμο. Η τακτική τους προκαλεί αμηχανία ακόμα και στην αξιωματική αντιπολίτευση. Βεβαίως ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κυβερνήσει, δεν θέλει όμως να παραλάβει τη χώρα στο χάος. Η τακτική της ΔΗΜΑΡ οδηγεί ολοταχώς στο χάος.   Μετά την τελευταία ψηφοφορία στη Βουλή , η συγκυβέρνηση μοιάζει με ένα τρένο που τρέχει προς την κατεστραμμένη γέφυρα με λυμένα τα φρένα. Σε λάθος τροχιά, βρίσκεται το τρένο αυτό τις δύο τελευταίες εβδομάδες και αποκλειστική ευθύνη γι’ αυτό έχουν ο κ.Κουβέλης και οι επιτελείς του. Με το ανώφελο βέτο τους, άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου σε κάθε κατεύθυνση, όταν η πρώτη επιταγή σε μια τόσο δύσκολη φάση ήταν η διατήρηση της συνοχής. Οι έντονες αναταράξεις στη συγκυβέρνηση δεν είναι ευθύνη του Πρωθυπουργού, που έχει καταστήσει σαφές ότι θα κάνει ότι είναι απαραίτητο για να πάρει τη δόση, ούτε του Βενιζέλου, που προσπαθεί να συγκρατήσει ένα κόμμα που τα δύο τελευταία χρόνια βρίσκεται σε παραζάλη και εκνευρισμό. Ο κ. Κουβέλης, που δεν είχε κανένα λόγο να  φοβηθεί το ναι στα μέτρα, που ήταν ως χθες ο ισχυρός πόλος στο χώρο της Κεντροαριστεράς απελευθέρωσε με τη στάση του όλες τις φυγόκεντρες δυνάμεις στο εσωτερικό της συγκυβέρνησης. Και όχι μόνο με την στάση των τελευταίων 15 ημερών. Από τον Ιούνιο, προς μεγάλη δυσαρέσκεια των κοινοβουλευτικών ομάδων των εταίρων της, η ΔΗΜΑΡ στηρίζει στα λόγια και δεν ψηφίζει τίποτε με κόστος. Τώρα στέρεψαν και τα λόγια.   Οι δικαιολογίες που προβάλλουν οι ΔΗΜΑριτες είναι αστείες, ας διάβαζαν το μνημόνιο για τα εργασιακά, που υποτίθεται ότι αναγνώριζαν ως συμβατική υποχρέωση του κράτους. Και δεν είναι δυνατόν να κόπτονται για το επίδομα γάμου, όταν δέχονται 4,5 δις περικοπές στις συντάξεις, ο Δημήτρης Παπαδημούλης περιέγραψε τις αναλογίες αυτής της ανακολουθίας ως 99% έναντι 1% και είχε απόλυτο δίκιο. Ο κ. Κουβέλης κατάφερε να εγκλωβίσει τον εαυτό του και το κόμμα σε μια αδιέξοδη στάση, που με δυό τρεις εξαιρέσεις, το κόμμα του ακολουθεί με ενθουσιασμό. Αν όμως η ΔΗΜΑΡ καταψηφίσει ή πει παρών στα μέτρα την άλλη βδομάδα η συγκυβέρνηση απλά θα πάψει να υφίσταται. Και τότε, την υ