Η λαμπερή άνοδος και η ηχηρή πτώση του Μιχάλη Ανδρουλιδάκη

Tην Τετάρτη ο Μιχάλης Ανδρουλιδάκης συνελήφθη με σκοπό να οδηγηθεί στις φυλακές του Κορυδαλλού. Από τη Δευτέρα είναι καταδικασμένος σε πέντε χρόνια φυλάκισης, χωρίς ελαφρυντικά και αναστολή, για υπόθεση υπεξαίρεσης 2,7 εκατ. ευρώ που προορίζονταν για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου του τηλεοπτικού σταθμού Tempo . Είτε αυτή είναι η τελευταία πράξη του δράματος, είτε όχι, ο εκδότης έχει χαρακτηριστικά μυθιστορηματικού ήρωα , ενώ η πορεία του αντανακλά, ίσως περισσότερο από όποια άλλη, όψεις και αξίες μίας Ελλάδας που οφείλουμε να αφήσουμε οριστικά στο παρελθόν.   Το θαύμα του ’90 – Επενδυτής , Sportime και Planet Ο ρεθυμνιώτης Μιχάλης Ανδρουλιδάκης, οικονομικός συντάκτης της ΕΡΤ στα πρώτα του βήματα, πέτυχε να δημιουργήσει δύο από τα πλέον ανατρεπτικά εκδοτικά εγχειρήματα της δεκαετίας του ’90, τον Επενδυτή και το Sportime . Αμφότερα εγκαινίασαν μία νέα μέθοδο και προσέγγιση στο χώρο της έντυπης ενημέρωσης της χώρας. Από τη μία, το Sportime υπήρξε το πρότυπο για την εξέλιξη του αθλητικού τύπου στην Ελλάδα. Από την άλλη, ο Επενδυτής ήταν η εφημερίδα που η αγορά της κάθε Σάββατο προσέδιδε ξεχωριστό prestige στον αναγνώστη, αποτελώντας, ίσως, το Symbol της ευδαίμονος νέο-ελληνικής αμεριμνησιάς. Ο Ανδρουλιδάκης λοιπόν, με τις δύο εφημερίδες και το ραδιοφωνικό σταθμό Planet , τίναξε την -εκδοτική και ενημερωτική- μπάνκα στον αέρα, καθιστάμενος το «παιδί-θαύμα» των ελληνικών media των τελών της δεκαετίας του ΄90, καθώς και των αρχών της επόμενης.     Media, real estate και Εξουσία Σε μία χώρα που στο «λυκόφως» της δεκαετίας του ’90 τροφοδοτούνταν μία «φούσκα» που αρχικά «έσκασε» ως χρηματιστηριακή κατάρρευση και στη συνέχεια, αφού ανατροφοδοτήθηκε με άλλους όρους για 10 περίπου χρόνια, οδήγησε στη συνολική οικονομική κατάρρευση του 2010, ο Μιχάλης Ανδρουλιδάκης είχε την ευκαιρία να αποδείξει πόσο εύκολα το ταλέντο και η ευνοϊκή συγκυρία επιτρέπουν, ορισμένες φορές, να «μεσουρανείς». Αφού Επενδυτής και Sportime είχαν ήδη… απογειωθεί, ενώ και ο Planet αναδεικνυόταν ως η νέα ραδιοφωνική δύναμη,  ο Ανδρουλιδάκης, την άνοιξη του 1997, προσέφερε… σε κουπόνια, το «ελληνικό όνειρο», ένα σπίτι. Για τη ακρίβεια… πολλά σπίτια, αφού η Εξουσία του έδινε 20.000 μεζονέτες μισοτιμής μέσα από ένα συνδυασμό κουπονιών, κλήρωσης και κάποιων χιλιάδων δραχμών σε μετρητά. Αυτή η ιστορία κράτησε πολύ καιρό, με αποτέλεσμα την εκδοτική εκτόξευση της εφημερίδας, την κατάρριψη πολλών αναγνωστικών ρεκόρ, ασφαλώς βέβαια και την αθρόα ροή διαφημιστικών πακέτων. Όπως τελικά αποκαλύφθηκε το 1999, το… όνειρο παρέμεινε όνειρο. Τα κουπόνια στηρίζονταν σε μία πρακτική εξαπάτησης, οι μεζονέτες έγιναν «καπνός», το αναγνωστικό κοινό εγκατέλειψε την εφημερίδα, τα έσοδα καταποντίστηκαν και κάπως έτσι το 2001 η εφημερίδα ανέστειλε την έκδοσή της. Βέβαια, από το 1999 έως και το 2001, η  Εξουσία άλλαξε… ύφος, χρώμα, πολλά στελέχη κ.ά με σκοπό να συσταθεί, όπως αναφέρεται στον press@κια του Νίκου Μποζιονέλου, ο