Ολοκαύτωμα στο Δίστομο: Μια τραγωδία που συγκλονίζει

Η Σφαγή στο Δίστομο είναι ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα των Ναζί στην Ελλάδα, που προκάλεσε διεθνή κατακραυγή και πανελλήνιο πένθος. Στις 10 Ιουνίου, στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς, Ελλάδα, γίνεται άλλη μία συμπλοκή ανταρτών και κατακτητών, ωστόσο το σημαντικό γεγονός δεν ήταν η μάχη, αλλά αυτά που ακολούθησαν.  Στο Δίστομο τα γερμανικά στρατεύματα γίνονται ακόμη πιο πολυπληθή καθώς ενώνονται με μία άλλη ομάδα που ερχόταν από την Άμφισσα. Τελικά όλοι μαζί όδευσαν προς το Στείρι. Προτού φύγουν τρομοκράτησαν τους κατοίκους να μην εγκαταλείψουν το χωριό εάν δεν γυρίσουν πίσω ενώ τους πίεσαν να τους αποκαλύψουν εάν έχουν πληροφορίες για τις θέσεις των ανταρτών. Τελικά η φάλαγγα των επτά αυτοκινήτων, μαζί με τις δυνάμεις από την Άμφισσα και με δύο αυτοκίνητα με Γερμανούς στρατιώτες που είχαν μεταμφιεσθεί σε χωρικούς, δέχονται επίθεση στην θέση Καταβόθρα από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Η μάχη είναι σύντομη αλλά σφοδρή. Οι Ναζί αναγκάζονται να υποχωρήσουν αφήνοντας στο πεδίο της μάχης 40 νεκρούς και 15 τραυματίες. Μετά την ταπείνωση οι Γερμανοί έπρεπε να ψάξουν τα αίτια της επίθεσης αλλά και της ήττας τους. Έτσι χρησιμοποίησαν ως εξιλαστήρια θύματα του κατοίκους του Διστόμου, καθώς θεώρησαν πως είχαν ειδοποιήσει τους αντάρτες. Η ιδέα και η υλοποίηση του σχεδίου ανήκε στον διοικητή των μονάδων και υπολοχαγό Χανς Ζάμπελ, ο οποίος έδωσε εντολή να σφαγιασθούν οι κάτοικοι του Διστόμου και να πυρποληθεί ολόκληρο το χωριό. Το υπόλοιπο της ημέρας ήταν μαρτυρικό για εκατοντάδες Έλληνες. Το χωριό άδειασε καθώς όλοι οι κάτοικοι κρύφτηκαν στα σπίτια τους. Αυτό δεν εμπόδισε κανέναν από τους κατακτητές. Εισήλθαν με τα όπλα τους στο χωριό και έτρεχαν από το ένα σπίτι στο άλλο, βιάζοντας, χτυπώντας και σφάζοντας όποιον έβρισκαν μπροστά τους. Η ελληνική γη βάφτηκε κόκκινη από το αίμα 218 συνανθρώπων μας οι οποίοι ήταν άμαχοι.