Πώς το 2012 περιέγραψε την ανθρώπινη φύση σε τρεις πράξεις

Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για όρια . Κάποιος, κάπου, κάποτε, έλεγε ότι όταν γκρεμίσεις τα όρια της φαντασίας σου, τότε ανακαλύπτεις την αλήθεια. Πώς θα ήταν άραγε αυτός ο κόσμος αν δεν υπήρχαν αυτοί που ονειρεύτηκαν το ακατόρθωτο και βάλθηκαν να το κάνουν πραγματικότητα; Ευτυχώς για την ανθρωπότητα, υπάρχουν μερικοί που ονειρεύονται ακόμα, δείχνοντας σε όλους τους υπόλοιπους μια αλήθεια που ποτέ δεν ξέραμε ότι υπάρχει. Όταν ο Felix Baumgartner επιχείρησε το παράτολμο σχέδιο να «πέσει» από το διάστημα, οι συγκυρίες ήταν λίγο περίεργες. Βλέπετε, λίγο καιρό πριν συνέβησαν δύο φαινομενικά άσχετα με το γεγονός πράγματα που όμως συνδέονται σε βάθος. Πρώτον, οι επιστήμονες του CERN στις 4 Ιουλίου ανακοίνωσαν τον εντοπισμό του μποζονίου που πρώτος εισήγαγε στη θεωρία ο φυσικός Peter Higgs. Επρόκειτο για αυτό που επικράτησε να λέγεται « Σωματίδιο του Θεού ». Οι αποκλίσεις λάθους είναι μικρές αλλά υπαρκτές, ωστόσο η ανακάλυψη αυτή σηματοδοτεί μια νέα εποχή όχι μόνο για την επιστημονική κοινότητα αλλά και για όλον τον κόσμο. Διότι με απλά λόγια, αποδείχθηκε ότι υπάρχουμε γιατί υπάρχει το μποζόνιο του Higgs. Δεύτερον, στις 25 Αυγούστου ο Neil Armstrong άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 82 ετών. «Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα μεγάλο άλμα για την ανθρωπότητα», ήταν τα λόγια του Armstrong όταν έγινε ο πρώτος άνθρωπος που περπάτησε στο φεγγάρι το 1969. Ίσως η σημαντικότερη στιγμή για την εξέλιξη του είδους μας που σήμανε την κυριαρχία μας πάνω στον πλανήτη. Αν δεχθούμε λοιπόν τη θεωρία της αλληλουχίας , κάθε συμβάν είναι συνέπεια του προηγούμενου. Σε γενικές γραμμές, στον εν λόγω συλλογισμό τα πράγματα έχουν ως εξής: Όταν οι επιστήμονες ανακάλυψαν τη « γέννηση » του ανθρώπινου είδους από το Σύμπαν, το σύμβολο της μοναδικότητας και κυρίαρχιας του σ' αυτό έσβησε. Κάποιος λοιπόν έπρεπε να δώσει νέα πνοή, να δείξει σε όλους ότι οι δυνατότητες της ανθρωπότητας δεν σταματούν. Ποτέ. Όταν στις 14 Οκτωβρίου ο Ατρόμητος Felix έσπαγε το φράγμα της ταχύτητας του ήχου, πέφτοντας από απόσταση 39 χιλιομέτρων με ταχύτητα 1342 χιλιομέτρων την ώρα, ολόκληρος ο πλανήτης πήρε μια βαθιά ανάσα. Είδε και πάλι πώς είναι στην πράξη να καταργείς τα όρια της φαντασίας και να βλέπεις την αλήθεια της ικανότητας του καθενός. Συνειδητοποίησε ότι το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη πίστη στο ανέφικτο , σε αυτό που δεν τολμάς ούτε να σκεφτείς. Higgs, Armstrong, Baumgartner. Τρεις άνθρωποι που ξεπέρασαν τα όρια, τρία γεγονότα που συνόψισαν με τον καλύτερο τρόπο την ίδια τη διαδικασία της ζωής. Γιατί τελικά αυτό που μένει δεν είναι τα πρόσωπα, τα επιτεύγματα, ούτε οι εντυπωσιασμοί. Αλλά οι συμβολισμοί για την ίδια την ανθρώπινη φύση. Άγγελος Ανδρέου