Προσπάθεια του Μαξίμου να κλείσει το πακέτο εντός της εβδομάδας

Αντιμέτωπη με μία σειρά από μέτωπα βρίσκεται πλέον η κυβέρνηση –και ειδικά ο πρωθυπουργός - με στενά χρονικά περιθώρια στη διάθεσή της για να τα διαχειριστεί. Το πακέτο των μέτρων, τα αρνητικά δημοσιεύματα του ξένου Τύπου , οι εξελίξεις με τον Β. Μεϊμαράκη αλλά και το διαφαινόμενο «αντάρτικο» στην ΔΗΜΑΡ , συνθέτουν πλέον ένα εκρηκτικό πολιτικοκοινωνικό σκηνικό για τον Αντώνη Σαμαρά. Χωρίς βέβαια τα υπόλοιπα θέματα να υποτιμώνται, κεντρική προτεραιότητα για το Μαξίμου παραμένει η οριστικοποίηση του πακέτου των 11,5 δισ. (το οποίο έχει μετατραπεί σε 13,5 ή ακόμη και σε 20 δισ., αν δεχθεί κανείς τη θεωρία της προβολής χρηματοδοτικού κενού). Σε αλλεπάλληλες συσκέψεις του πρωθυπουργού με το οικονομικό επιτελείο κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ημερών, αναζητήθηκαν πηγές αύξησης των εσόδων, από τα οποία προκύπτει το κενό των 2 δις (τα οποία έχουν ανεβάσει τον πήχυ στα 13,5 δισ.). Επιδίωξη του Μαξίμου παραμένει να έχει συμφωνηθεί το πακέτο μέχρι το τέλος της εβδομάδας, ει δυνατόν να έχει επικυρωθεί και από τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, ούτως ώστε η ελληνική πλευρά να προλάβει τη συνεδρίαση του euroworking group, το οποίο λειτουργεί ως προπομπός ως προς την ατζέντα αλλά και τις αποφάσεις που λαμβάνονται στο Eurogroup –το οποίο υπενθυμίζεται ότι θα συνεδριάσει στις 8 Οκτωβρίου. Η Αθήνα επιμένει να φιλοδοξεί σε θετικές αποφάσεις –βάσει του θετικού περιεχομένου της έκθεσης της Τρόικας- ούτως ώστε να εκταμιευτεί η πολυπόθητη δόση των 31,5 δισ. ευρώ και να πέσει «ζεστό χρήμα» στην αγορά. Στην επιδίωξη αυτή, προφανώς αποτελεί ανάχωμα η εξέλιξη των τελευταίων 24ώρων με την –τουλάχιστον περίεργη- υπόθεση του προέδρου της Βουλής. Η επιλογή Μεϊμαράκη να αναστείλει παροδικά τα καθήκοντά του, παραχωρώντας τις ευθύνες τους στους Αντιπροέδρους της Βουλής, συνιστά προς ώρας τη «χρυσή τομή», ώστε να μην υποβάλλει παραίτηση. Εξέλιξη που θα οδηγούσε σε αποσταθεροποίηση του συστήματος. Εν τούτοις, ακόμη και αυτή η μεσοβέζικη απόφαση είναι σαφές ότι αποδυναμώνει την κυβερνητική πλευρά, την ώρα που διεκδικείται η ευρύτερη δυνατή ενίσχυση της κυβερνητικής –και κοινοβουλευτικής- συνοχής. Επ’ αυτού, «κερασάκι στην τούρτα» αποτελούν και οι αντιδράσεις βουλευτών της ΔΗΜΑΡ , οι οποίοι εμφανίζονται κάθετοι απέναντι στο θέμα της καταψήφισης των μέτρων, οδηγώντας την κομματική ηγεσία να επανεξετάσει την αρχική της θέση αναφορικά με την επιβολή κομματικής πειθαρχίας ή όχι.  Πάνος Ρασσιάς