Άρθρο Ε. Βενιζέλου για τον ΤτΚ: Το 2013 χρονιά εθνικής ανάκαμψης

Το 2013 είναι η χρονιά της οριστικής διάψευσης των κηρύκων της εθνικής καταστροφής που θα μείνουν με τη στυφή γεύση των εύκολβων, επικίνδυνων και ανεύθυνων λόγων τους.

Αυτό που συνέβη στην πατρίδα μας τα τρία τελευταία χρόνια είναι ότι βρεθήκαμε -ξαφνικά και δυστυχώς απροετοίμαστοι- αντιμέτωποι με όλα τα προβλήματα που είχε συσσωρεύσει η μεταπολεμική (και όχι μόνο μεταπολιτευτική) πορεία και ανάπτυξη της χώρας.

Είναι όμως εντυπωσιακό ότι οι Ελληνες και οι Ελληνίδες κατορθώσαμε, με βαριές θυσίες, να θέσουμε υπό έλεγχο την πολυεπίπεδη αυτή κρίση

Ξέρουμε πολύ καλά ότι η κρίση δεν τελείωσε ακόμη και ότι τα πράγματα είναι δύσκολα για κάθε οικογένεια: με τα εισοδήματα να μειώνονται, τα βάρη να αυξάνουν, με την ύφεση πάντα παρούσα, με την ανεργία να βασανίζει νέους αλλά και μεγαλυτέρους, με τον τζίρο στην αγορά ακόμη μειωμένο, με έλλειψη ρευστότητας, απουσία επενδύσεων κ.ο.κ.

Ομως, όλοι νιώθουν ότι άλλαξε ήδη το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται η χώρα. Αλλαξε το διεθνές κλίμα, αντιδρούν θετικά οι περιβόητοι οίκοι αξιολόγησης. Χαρακτηρίζεται βιώσιμο το χρέος που ήδη μειώθηκε πολύ τον Μάρτιο και λίγο ακόμη με την πρόσφατη επαναγορά των ομολόγων, οι τράπεζες (και όχι οι τραπεζίτες) ανασυγκροτούνται ως μηχανισμός στήριξης της πραγματικής οικονομίας, προοπτικές επενδύσεων, δημόσιων και ιδιωτικών, αρχίζουν να φαίνονται.

Η Ελλάδα ανακάμπτει, αφού κρατήθηκε μέσα στη ζώνη του ευρώ και αφού αναγκάστηκε να εφαρμόσει δύσκολες και κοινωνικά δυσάρεστες πολιτικές, υπαγορευμένες από τις αντιλήψεις που κυριαρχούν στη συντηρητική και νεοφιλελεύθερη Ευρώπη. Αυτή όμως η Ευρώπη έπρεπε να μας δανείσει για να αποφύγουμε τρισχειρότερες καταστάσεις πτώχευσης και εξαθλίωσης τύπου Αργεντινής, που ευτυχώς δεν ζήσαμε στην Ελλάδα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι όλες οι ευρωπαϊκές χώρες σε κρίση, από την Ισπανία έως την Κύπρο, έκαναν την ίδια επιλογή.

Αυτή η στρατηγική είχε βεβαίως τεράστιο πολιτικό και συναισθηματικό κόστος για το ΠΑΣΟΚ, που σήκωσε στη δύσκολη φάση μόνο του το βάρος, απέναντι σ’ ένα ετερόκλητο και ανεύθυνο αντιμνημονιακό μέτωπο. Τώρα, ευτυχώς, η στράτευση και άλλων δυνάμεων στη λογική της εθνικής υπευθυνότητας και της ευρωπαϊκής προοπτικής μάς επέτρεψε να έχουμε συνθήκες κυβερνητικής σταθερότητας και καθαρή εθνική γραμμή.

Το πρώτο εξάμηνο του 2013 θα είναι δύσκολο αλλά και ελπιδοφόρο. Θα είναι το εξάμηνο του απεγκλωβισμού από το φαύλο κύκλο της ύφεσης. Για να γίνει όμως αυτό απαιτείται πίστη, αλληλεγγύη, σοβαρότητα και κυρίως δουλειά. Πρέπει να ξεπεράσουμε οριστικά τη συνωμοσιολογία, τη μιζέρια, το κακό σπορ της εθνικής μας απαξίωσης.

Εμείς, ως ΠΑΣΟΚ, ξέρουμε ότι μόλις καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός της δυσαρέσκειας και η χώρα βρει το δρόμο και το δυναμισμό της, θα αξιολογηθούν δίκαια οι δύσκολες αλλά εθνικά και κοινωνικά υπεύθυνες επιλογές μας. Το 2013 είναι η χρονιά της εθνικής ανάκαμψης, άρα και της δικής μας πολιτικής ανάκαμψης. Το 2013 είναι η χρονιά της οριστικής διάψευσης των κηρύκων της εθνικής καταστροφής που θα μείνουν με τη στυφή γεύση των εύκολων, επικίνδυνων και ανεύθυνων λόγων τους.