Είναι ζήτημα χρόνου

Θέλω να ρωτήσω ευθέως τον υπουργό Οικονομικών αν νομίζει ότι ένα σπίτι στην πλατεία Βάθης μπορεί να πουληθεί σήμερα με τίμημα 1.500 ευρώ το τετραγωνικό κι ας είναι πολυτελούς κατασκευής κι ας είναι ΚΑΙ διατηρητέο, για το οποίο δεν προβλέπεται καμία ελάφρυνση... Θέλω να τον ρωτήσω, επίσης, αν νομίζει ότι ένα διαμέρισμα πρώτου ορόφου, κατασκευής 1967, πενήντα τετραγωνικών, στο Παγκράτι, μπορεί να πουληθεί με αντικειμενική αξία 1.500 ευρώ κι αν ο ίδιος γνωρίζει ότι ένα οικόπεδο, στην Πλάκα, που δεν μπορεί να οικοδομηθεί, γιατί δεν έχει πρόσοψη σε δρόμο, αλλά είναι «τυφλό» , συνολικά 129 τετραγωνικά, μπορεί να πουληθεί με 3.000 το τετραγωνικό ή αν νομίζει ότι υπάρχουν αγοραστές για να αγοράσουν εκτάσεις με ενάμισι εκατομμύριο το στρέμμα στην Εκάλη.

Οι περιπτώσεις ούτε ακραίες είναι ούτε υποθετικές. Είναι από τις καταγγελίες πολιτών που έφθασαν στο γραφείο μου και βρίσκονται σε αδυναμία να καταβάλουν το φόρο της ακίνητης περιουσίας του 2011 και ταυτόχρονα το «χαράτσι» της ΔΕΗ και ταυτόχρονα το φόρο επιτηδεύματος. Μα, τι νομίζουν οι φορολογικές διάνοιες του υπουργείου Οικονομικών; Μήπως ότι γίνεται «σκοτωμός» στην αγορά ακινήτων; Οτι κάνουν «ουρά» οι ενδιαφερόμενοι για να αγοράσουν; Οτι αυτές οι τιμές που όρισαν ανταποκρίνονται στην αντικειμενική αξία των περιουσιών μας; Μα, πού σιτίζονται και διαβιούν και υπνώττουν; Στη Νεφελοκοκκυγία του Συντάγματος; Δεν κατεβαίνουν κάτω από το «συννεφάκι» τους,μήπως και μπορέσουν να αντιληφθούν ότι με αυτά τα φορολογικά κριτήρια έχουν διαλύσει τη μεσαία τάξη -αυτό συνετελέσθη πλήρως και ολοκληρωτικώς-, αλλά και ότι οι μισθοί και τα εισοδήματά μας δεν φτάνουν για να καλύψουν -ούτε στο μισό- τις απαιτήσεις της φοροεπιδρομής τους;

Δεν υπάρχουν λεφτά. Δεν υπάρχουν λεφτά και μακάρι να υπήρχαν γιατί τουλάχιστον οι νοικοκυραίοι εξ ημών θα έσπευδαν να συνδράμουν το δημόσιο ταμείο στη δύσκολη ώρα. Κανείς πατριώτης δεν θέλει την Ελλάδα στα γόνατα. Αλλά τώρα πια είναι ζήτημα επιβίωσης: Ή πληρώνουμε φόρους για αντικειμενικές αξίες που δεν ανταποκρίνονται ούτε στο μισό της σημερινής πραγματικής αξίας της περιουσίας που δουλέψαμε σκληρά για να αποκτήσουμε ή πληρώνουμε τους εξοντωτικούς φόρους, αλλά δεν έχουμε πλέον ούτε για τα στοιχειώδη.

Πόσα σπίτια υπολογίζει το υπουργείο Οικονομικών να βγάλει σε πλειστηριασμούς για να καλυφθεί η παράλογη φορολογική απαίτησή του; Πόσους νοικοκυραίους -και δη σε προβεβηκυία ηλικία- θα βγάλει στο δρόμο, επειδή δεν φτάνει η αγρίως πετσοκομμένη σύνταξή τους να πληρώσουν το φόρο ακίνητης περιουσίας, την οποία μάζεψαν για... αποκούμπι στα γηρατειά; Ελεος, κύριε υπουργέ. Κάντε κάτι. Πέστε στην τρόικα ότι η ύφεση με τα μέτρα κατά της ιδιοκτησίας έγινε τόσο επικίνδυνη, που κανείς δεν θα μπορέσει να λογικέψει τους απελπισμένους όταν αποφασίσουν να βγουν στο δρόμο. Κι είναι θέμα χρόνου