«Ή εμείς ή αυτοί!»

Οτι δεν υπάρχει το ελάχιστο περιθώριο να ληφθούν πρόσθετα μέτρα δεν το επιβάλλει καμία πολιτική συγκυρία. Είτε αποφασίσει ο Αντώνης Σαμαράς να προσφύγει σε εκλογές είτε αποφασίσει να εξαντλήσει τη συνταγματική επιταγή. Το απαιτεί η πενία η οποία έχει εγκατασταθεί στα νοικοκυριά όχι μόνον του ενός εκατομμυρίου ανέργων ή των συνταξιούχων, που δεν βγάζουν ολόκληρο δεκαπενθήμερο καθώς η σύνταξή τους κατάντησε «προνοιακό βοήθημα», ή των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα με ανώτερο μισθό πεντακόσια ευρώ μικτά αλλά και στα σπίτια των δημόσιων υπαλλήλων -περιλαμβανομένων των στρατιωτικών, των Σωμάτων Ασφαλείας, των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων- επί της κεφαλής των οποίων επικρέμαται και η πιθανότητα απόλυσης. Ο μισθός που ακόμη εισπράττουν όσοι εργάζονται εξανεμίζεται στην καταβολή των φορολογικών υποχρεώσεων -με όποια μορφή έχουν βρεί οι ειδήμονες- και πλέον η αδυναμία τους να ανταποκριθούν στις υπόλοιπες υποχρεώσεις και στην καθημερινότητα έγινε εφιάλτης.
Ο πρωθυπουργός δεν ζει σε γυάλινο πύργο. Αντιλαμβάνεται πλήρως την κατάσταση. Επομένως, το ζητούμενο δεν είναι να στραφεί στον ελληνικό λαό για να ζητήσει και άλλη υπομονή κι άλλες θυσίες, εν όψει μιας αβέβαιης τιθάσευσης της ύφεσης, το 2014. Τέτοιο ενδεχόμενο δεν φαίνεται ούτε με το τηλεσκόπιο. Για να συγκρατηθεί η ύφεση, να ανοίξουν νέες δουλειές, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας πρέπει να τρέξει ζεστό χρήμα στην αγορά, είτε μεγάλες επενδύσεις είτε μικρές. Και θαύματα δεν γίνονται, όταν το κράτος εξακολουθεί να είναι αφιλόξενο και αφερέγγυο. Κορυφαίο παράδειγμα αφερεγγυότητας οι επενδύσεις στα φωτοβολταϊκά και αναφέρομαι στις μικρές μονάδες που έκαναν χιλιάδες άνθρωποι δίνοντας εμπιστοσύνη στο συμβόλαιο που υπέγραψαν με το κράτος. Κορυφαίο παράδειγμα αφιλόξενης αντιμετώπισης επενδύσεων το νέο φορολογικό. Τι να τα λέμε τώρα, λες και δεν τα ξέρουμε όλοι. Ο πρωθυπουργός πρέπει να στραφεί προς τους εταίρους και δανειστές οι οποίοι εισπράττουν με το αζημίωτο το δάνειο που έδωσαν. Και να τους πει ότι η Ελλάδα ζει μια δραματική καταστροφή.
Το χειρότερο που μπορεί να της συμβεί δεν είναι να ξεχυθούν στους δρόμους οι Πολίτες. Είναι αν η απελπισία τους τους οδηγήσει να καταθέσουν τυφλά την αντίδρασή τους στην εκλογική αναμέτρηση και αναδυθούν από την κάλπη εφιαλτικά σενάρια τα οποία δεν θα είναι χωρίς επιπτώσεις στη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ας εξηγήσει στην τρόικα ο Αντώνης Σαμαράς ότι εδώ δεν πρόκειται για ανυπακοή στις υποχρεώσεις που ανελήφθησαν. Αλλωστε έως τώρα αυτή η κυβέρνηση έκανε περισσότερα από ό,τι μπορούσε για να ανταποκριθεί και ο ελληνικός λαός μάτωσε και έδειξε αντοχή στην πίεση περισσότερη από όση θα περίμεναν. Ομως, η σωτηρία που σχεδιάστηκε αποδεικνύεται χαριστική βολή για την ελληνική οικονομία. Δεν έχει νόημα να μας απειλούν πλέον: Δεν έχουμε τίποτε άλλο να δώσουμε αλλά και τίποτε άλλο να χάσουμε