Η γνωριμία μου με τον Μάσια Ρέστη

Η τρόικα μας φρενάρισε πάλι τη δόση των 4 δις ευρώ. Γιατί ανακάλυψε, λέει, ότι απολύσαμε 80 υπαλλήλους λιγότερους από το Δημόσιο!!!
…Και συνεχίζει τους εκβιασμούς!...
Για όνομα του Θεού, μέχρι πού θα πάει αυτή η απερίγραπτη κατάσταση με τους ξένους εκβιαστές μας;
Και μέχρι πότε θα τους ανέχεται η κυβέρνησή μας;
Δεν βλέπει, δεν ακούει την οργή και την αγανάκτηση της ελληνικής κοινής γνώμης;
Γνωρίζουμε τις υποχρεώσεις μας και τα λεγόμενα «προαπαιτούμενα» που μας επέβαλε η συμμορία των δανειστών μας…
…Αλλά υπάρχουν και όρια!...

Ως ο νούμερο ένα εκδότης της εποχής (η κυκλοφορία του «Ελ. Τύπου» έφθανε τα 250.000 φύλλα την ημέρα) είχα προσελκύσει το ενδιαφέρον του Ρέστη. Και επίμονα πίεζε έναν κοινό μας φίλο, τον πρ. υπουργό Δήμα, να μας φέρει σε επαφή… Πράγμα το οποίο έγινε έπειτα από μέρες…
…Η συνάντησή μας πραγματοποιήθηκε στο ρεστοράν του ξενοδοχείου «Λήδρα Μάριοτ» της Λεωφόρου Συγγρού, παρουσία και του Δήμα…

Αφού έγιναν οι συστάσεις, ο Μάσιας κοιτάζοντάς με στα μάτια μού είπε:
- Σου δίνω σήμερα κιόλας 2 δισ. δραχμές για να μου εκδώσεις μια νέα εφημερίδα. Στην αρχή θα είναι εβδομαδιαία και αν πάει καλά, θα την κάνουμε καθημερινή!...
…Τον αντικοίταξα στα μάτια και του απάντησα ευθέως:
- Κάντε το σταυρό σας που πέσατε σε μένα… Αν απευθυνόσασταν σε κάποιον άλλον του σιναφιού, θα έπαιρνε τα 2 δισ. δραχμές, με τα 500 εκατομμύρια θα σας έβγαζε την εφημερίδα, η οποία θα έκλεινε σε ένα μήνα, και θα τσέπωνε το 1,5 δισ.!!!

Με κοίταξε έκπληκτος και από τότε έγινε ένθερμος φίλος και θαυμαστής μου… Και επειδή το συγκρότημα των γραφείων του γειτονεύει με το σπίτι μου, μερικά πρωινά ερχόταν και παίρναμε το «μπρέκφαστ» συζητώντας…
Και μια ακόμη λεπτομέρεια: Ο Μάσιας, την εποχή που είχε ερημώσει το Κάτω Ελληνικό, λόγω επέκτασης του αεροδρομίου, είχε αρχίσει να αγοράζει οικόπεδα που το στρέμμα τους πουλιόταν τότε 10-20 φορές φθηνότερα από όσο η σημερινή τους αξία!... Και σήμερα είναι υπό την ιδιοκτησία του μακαρίτη Μάσιου Ρέστη το μισό Κάτω Ελληνικό!