Η κορυφή του παγόβουνου

Η «ανακάλυψη» της μικρής Μαρίας, στο μαχαλά των Φαρσάλων, αποκάλυψε κάτι που δεν θέλουμε να δούμε: Οτι η κατάσταση του ταλαίπωρου κράτους μας ομοιάζει με την «αυλή των θαυμάτων», εξαιτίας υπηρεσιών που προκαλούν ζημία στο κράτος. Θα ήθελα, λοιπόν, να ήξερα ποιες είναι οι διοικητικές υπηρεσίες που είχαν εγκρίνει στους Ρομά επίδομα 2.800 ευρώ για δεκατέσσερα παιδιά, των οποίων τα πιστοποιητικά γέννησής τους έγραφαν ημερομηνίες με διαφορά τριών μηνών από τη μία γέννηση έως την άλλη. Θα ήθελα ακόμη να ήξερα πώς το Δημοτολόγιο του Δήμου Αθηναίων, Φαρσάλων εξέδωσαν «οικογενειακές μερίδες -τέσσερις τον αριθμό- χωρίς να ελέγχουν αν ο φέρων τα έγγραφα είχε τις προϋποθέσεις ή αν τα «χαρτιά» ήταν σωστά. Ηθελα να ήξερα, επίσης, πότε πήγε και επισκέφτηκε αυτή την οικογένεια των δεκαέξι ατόμων μία κοινωνική λειτουργός για να διαπιστώσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες μεγάλωναν τα δεκατέσσερα παιδιά, τη στιγμή που το κράτος της πενίας κατέβαλλε τα επιδόματα, ώστε στοιχειωδώς να μπορούν να ζήσουν. Και πότε , άραγε, οι κρατικές υπηρεσίες συνδύασαν την καταβολή -του σοβαρού- επιδόματος με την εγγραφή αυτών των παιδιών στο σχολείο, καθ’ όσον η εννιάχρονη εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Και το σπουδαιότερο: Από ποια Αρχή πιστοποιήθηκε ότι αυτή η οικογένεια των Ρομά είχε δεκατέσσερα παιδιά για να καταβάλλεται το επίδομα; Μήπως από σύλλογο πολυτέκνων;
Ολοι ξέρουμε ότι οι Ρομά έχουν μια ιδιαίτερη αντίληψη για τη διαβίωσή τους. Ολοι ξέρουμε ότι είναι κλειστή κοινωνία που της επιτρέπουμε να ζει παρασιτικά για να την «ξεφορτωθούμε» και όλοι γνωρίζουμε ιστορίες που αποδεικνύουν ότι αδιαφορούμε πλήρως για την γκετοποίησή τους και τον κοινωνικό αποκλεισμό τους. Επομένως, σχεδόν ανεχόμαστε την παρανομία η οποία εμφιλοχωρεί ανάμεσά τους και η οποία δεν αφήνει να ανοίξουν προς την κοινωνία. Για να μη φτάσουμε ως τα Φάρσαλα και ως τον Δενδροπόταμο Θεσσαλονίκης, που σε κάθε «επίσκεψη» της Αστυνομίας έχουμε δελτία Τύπου με «κατεβατά» υποθέσεων παραβατικής συμπεριφοράς, συλλήψεων, ανακάλυψης φυγόδικων, εύρεσης ναρκωτικών, ας μείνουμε στην κατάσταση που επικρατεί στο Ζεφύρι, στα Λιόσια. Πόσα ρεπορτάζ έχουν γραφεί ότι είναι ανοιχτή αγορά ναρκωτικών; Πόσες φορές σε εξορμήσεις της Αστυνομίας σημειώνονται επεισόδια, καθώς υπάρχει οπλισμός του οποίου η χρήση γίνεται με μεγάλη ευκολία ακόμη και από εφήβους.
Η περίπτωση της μικρής Μαρίας δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία σταγόνα εν τω ωκεανώ, που αποκαλύφθηκε χάρη στην παρατηρητικότητα της Αστυνομίας. Θα έγραφα ότι είναι η ώρα όλα τα συναρμόδια υπουργεία -Υγείας και Πρόνοιας, Παιδείας, Προστασίας του Πολίτη, Εσωτερικών ακόμη και Οικονομικών και δεν ξέρω ποιο άλλο- να αντιμετωπίσουν σφαιρικά το ζήτημα. Οταν μιλάμε συνεχώς για την ένταξη των μεταναστών, ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε καταρχάς με την ένταξη των Ρομά που γεννιούνται και ζουν στην Ελλάδα. Οταν είναι αφημένοι στην τύχη τους και δεν ξέρουν καν ελληνικά, η περίπτωση της Μαρίας δεν είναι τίποτε περισσότερο από αιχμή παγόβουνου…