6+1 λόγοι για να μην ψηφιστεί η ΝΔ και ο Αντώνης Σαμαράς…

Δεν είχα σκοπό να γράψω τέτοιο άρθρο και δη λίγες ώρες πριν την εκλογική αναμέτρηση, όμως λύγισα. Με βοήθησαν σ’ αυτό, αφ’ ενός ένα μέρος της κεντρικής αθηναϊκής προεκλογικής ομιλίας του προέδρου της ΝΔ, αφ’ ετέρου μια εναλλακτική παράσταση που πρόσφατα είδα και, μπορεί να μην αφορούσε καν στην πολιτική, ούτε καν στη Δεξιά παράταξη, εμένα όμως προσωπικά μου θύμισε (και) τον σημερινό της ηγέτη.

Ο Αντώνης Σαμαράς μιλώντας στο Ζάππειο (4;) αποκάλεσε «Τύραννους της Κοινωνίας» τους λαθρομετανάστες.

Πρόκειται για τον πολιτικό εκείνο που, επί θητείας του στο υπουργείο Εξωτερικών, άνοιξε διάπλατα τα σύνορα όπως ανοίγουν οι άνδρες ασφαλείας τις εισόδους στα Αμερικανικά malls το πρωί της μέρας έναρξης των εκπτώσεων.Πρόκειται για τον πολιτικό εκείνο που «έριξε» την κυβέρνηση Μητσοτάκη για να «ξανοιχτεί» πολιτικά, ιδρύοντας έναν από τους πιο αποτυχημένους πολιτικούς σχηματισμούς στα ελληνικά πολιτικά πράγματα, για να του «βάλει λουκέτο» αργότερα, επιστρέφοντας στο κόμμα που ουσιαστικά τότε κατέστρεψε. Δεν έμεινε όμως εκεί. Διετέλεσε υπουργός… Πολιτισμού (μα, τι οξύμωρο!) στην «κυβέρνηση – ανέκδοτο» Καραμανλή, η οποία κατάφερε σε πεντέμισυ χρόνια να προξενήσει κακό 20ετίας στη χώρα. Στη συνέχεια, διεκδίκησε την ηγεσία του κόμματος (που προσπάθησε να αποδομήσει, μην ξεχνιόμαστε…) για να επιχειρήσει, επιτέλους, να γίνει πρωθυπουργός. Αρχηγός ενός κράτους φαληρημένου, κοινωνικά χρεωκοπημένου.Πρόκειται για τον πολιτικό που καταφέρνει, παρόλο το «μέσο» της ηλικίας του, να θυμίζει τόσο, μα τόσο πολύ, έναν ακόμη από τους πολιτικούς «παλιάς κοπής», της μήτρας που «έσπρωξε στο γκρεμό» την Ελλάδα. Ο λόγος του, το ύφος του, μα ιδίως, το πρόγραμμα της παράταξής του μαρτυρούν την ύπαρξη ενός «ψευτευρωπαϊκού», παραδοσιακά «διψασμένου για εξουσία» κομματικού μοντέλου.Πρόκειται για τον πολιτικό εκείνο που, σαν άλλος Σαρκοζί που προσπαθεί να «γαντζωθεί» από την εξουσία βλέποντας ότι απειλείται (από Δεξιά & Αριστερά), σπεύδει κι αυτός, λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες, να γλυκοκοιτάξει την ακροδεξιά, σαν να πρόκειται για μια γκόμενα που «θα του κάτσει» εύκολα… Μάλλον δεν ξέρει ούτε να φλερτάρει… Ο Σαρκοζί, τουλάχιστον, «πέτυχε» μιαν -άλλοτε- καλλονή συμβία…Πρόκειται για τον πολιτικό εκείνο που κάνει τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο Παπανδρέου, να μοιάζει με πολιτικό αμνό «του γαλάκτου»…Πρόκειται για τον πολιτικό εκείνο που, όπως πολύ εύστοχα γράφτηκε προ ημερών στην aixmi.gr, σκέφτεται τις επόμενες εκλογές, αντί για τις επόμενες γενιές…

Στο σημείο αυτό θέλω να αναφερθώ στην εναλλακτική παράσταση που πρόσφατα είδα κι αναφέρω στον πρόλογό μου. Είναι μια παράσταση με τη συμμετοχή του κοινού, ενός νέου, αεικίνητου δημιουργού, ένα «χειροποίητο» project, σαν μια πρόβα για το πόσα μπορούμε να κάνουμε αν επιτέλους αποφασίσουμε να δράσουμε, έστω και για μια φορά, ΜΑΖΙ. Όλοι μαζί.

Πρόκειται, λοιπόν, για τον πολιτικό εκείνο που, ξεχνά, απαξιεί, δε λογαριάζει το ΜΑΖΙ, παρά επενδύει μόνο στο ΕΓΩ του. Όμως, στην παρούσα φάση δεν πρόκειται για προσωπική υπόθεση, αλλά γι