Αχ μωρέ Τομ (Κρουζ), μεγαλώσαμε!

Η είδηση ότι το sequel της ταινίας Top Gun θα βγει στους κινηματογράφους το καλοκαίρι του 2019, με πρωταγωνιστή και πάλι τον Τομ Κρουζ, 33 χρόνια μετά (!), συνοδεύτηκε από την δημοσίευση αυτής της φωτογραφίας. Και από ένα αίσθημα μουδιάσματος στην ψυχή

και το σώμα μου…

Ετών 55 πλέον ο Τομ, κάπου στα 50 όλοι εμείς, τα κορίτσια και τα αγόρια που γεμίζαμε ασφυκτικά τα σινεμά στα μέσα της δεκαετίας του ’80 για να παρακολουθήσουμε με μάτια ολάνοιχτα τις εναέριες κόντρες του Maverick και του Iceman… Κανένας και τίποτα δεν είναι ίδιο. Κανένας και τίποτα δεν μπορεί να ξαναγίνει όπως τότε. Δυστυχώς, για κάποιους. Ευτυχώς, για άλλους τόσους…

Άναρωτιέμαι…. Μπορεί άραγε το Top Gun να γίνει η εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα; Ποιός ο λόγος να υπάρξει «νούμερο 2», σε κάτι που κατέχει στις καρδιές μας την πρώτη θέση για περισσότερες από τρεις δεκαετίες; Ποιός ο λόγος να υπάρξει συνέχεια σε κάτι που έχει τελειώσει;

Μόνο η ίδια η ταινία είναι ικανή να απαντήσει στις επιφυλάξεις μου, αν και δεν είμαι σίγουρη ότι θα την παρακολουθήσω σε έναν χρόνο από σήμερα, υγεία να ‘χουμε… Όσοι διαβάζετε το thisismarias, γνωρίζετε ίσως ότι το συγκεκριμένο κινηματογραφικό έργο, έχει αφήσει μέσα μου ανεξίτηλα σημάδια…

Ήταν Φθινόπωρο του 1986. Στους πρώτους μήνες της Δευτέρας Λυκείου. Το σχολείο μου, το 1ο Λύκειο Πειραιά, συστεγαζόταν με το 6ο κι έτσι κάποιες μέρες της εβδομάδας κάναμε αναγκαστικά απογευματινά μαθήματα εναλλάξ με τους «συγκατοίκους».

Εκείνη την εβδομάδα, η απογευματινή βάρδια έπεσε Πέμπτη και Παρασκευή. Όμως αυτή η Παρασκευή, δεν ήταν σαν τις άλλες. Ο κινηματογράφος ΖΕΑ, που βρισκόταν λίγους δρόμους πίσω από το σχολείο μας, είχε φέρει (επιτέλους!) την ταινία Top Gun που «έσπαγε ταμεία» στην Αμερική! Η πρώτη προβολή της ξεκινούσε στις 17.00. Την ίδια ώρα με το μάθημα των Θρησκευτικών μας.

Ο πρωταγωνιστής της, ένας 24χρονος άσημος τότε ηθοποιός, ήταν ήδη γνωστός στην Ελλάδα από τα πρωτοσέλιδα της ΜΑΝΙΝΑΣ και της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ. Και για χιλιάδες έφηβες Ελληνίδες ήταν αναμφίβολα ο άντρας των ονείρων τους. Και το όνομα αυτού: Τομ Κρουζ. Με το γυαλί Ray Ban καβάλα στη μηχανή του, φορώντας το δερμάτινο τζάκετ του πιλότου.

Δεν ήταν ποτέ ο τύπος μου. Είχα ήδη » δώσει» την καρδιά μου σε έναν άλλον ιπτάμενο. Τον απόλυτο τζέντλεμαν Ρίτσαρντ Γκιρ. Αλλά αυτό δεν με εμπόδισε να λατρέψω το Top Gun. Και (φυσικά) να ακολουθήσω τις συμμαθήτριες μου στην απογευματινή κοπάνα της Παρασκευής για να προλάβουμε να δούμε την πρώτη προβολή.Ήταν βλέπετε και η κολλητή μου, η Μαριάνθη, που δοκίμαζε από μέρες την υπογραφή της στα τετράδια ως Μαριάνθη Κρουζ… Δεν υπήρχε περίπτωση να της το στερήσουμε.

Στα 16 μας τότε. Γεμάτες βιασύνη να αφήσουμε για πάντα πίσω μας το «κορίτσι» και να συναντήσουμε τη «γυναίκα». Δεν συνειδητοποιούσαμε ότι μαζί της θα περνούσαμε την υπόλοιπη ζωή μας. Ίσως αν το ξέραμε να μην είμαστε τόσο ανυπόμονες. Μα η ρημάδα η γνώση έρχεται πάντα κατόπιν εορτής…

Κάναμε κοπάνα 4 θρανία στη σειρά. Το ένα πίσω από το άλλο. Όχι πολύ έξυπνο σαν ιδέα, όμως ποιος νοιαζότανε; Φτάσαμε τρέχοντας στον κινηματογράφο, φορτωθήκαμε pop corn, πατατάκια, αναψυκτικά και καφέδες, στοιβάξαμε τις σχολικές τσάντες σε μια πολυθρόνα και μόλις έσβησαν τα φώτα… απογειωθήκαμε.

Δίπλα μου κάθεται η Νεκταρία. «Μαλ@&%α είναι η ταινία, αλλά έχει ωραία πατατάκια εδώ» μου ψιθυρίζει.

«Σσσσ! Κοίτα το μανάρι μου» τη μαλώνει η Μαριάνθη (Κρουζ).

«Άσε μας ρε Μαριάνθη με τον κοντοστούπη. Ούτε το πετάλι της μηχανής δεν φτάνει«, τον απορρίπτει η Δήμητρα.

«Ο Σταλόνε είναι πιο αρρενωπός» μουρμουράει η Γιώτα.«Κοίτα τι ωραία χείλια έχει ο ξανθός«, μας παροτρύνει η έτερη Μαρία της παρέας.«Πω, πω! Τι φοβερό μαλλί έχει η τύπισσα! Λέτε να είναι περμανάντ;«, θέτει τον προβληματισμό για το καρέ της πρωταγωνίστριας η Λίζα.«Σταματήστε μωρέ. Έχω συγκινηθεί» σκουπίζει ένα δάκρυ η Λιάνα.Το Take my breath away, το σάουντρακ του Top Gun, που κέρδισε το Oscar Πρωτότυπου Τραγουδιού το 1986, χαϊδεύει τα αυτιά μας, τρυπώνει στις ψυχές μας και καταλαμβάνει την θέση που του αξίζει… για πάντα!Όχι, δεν ξέρω αν θέλω και αν μπορώ να παρακολουθήσω το Top Gun 2. Κάποια πράγματα δεν έχουν δεύτερη φορά…Υ.Γ. Όπως έγινε γνωστό, στο sequel της ταινίας ο Τομ Κρουζ θα παίζει τον ρόλο του εκπαιδευτή, αλλά ο έρωτάς με την αυστηρή καθηγήτρια του, δεν θα υπάρχει στο σενάριο. Λογικό… Αποτελεί κι αυτός παρελθόν, όπως οι περισσότεροι έρωτες της εποχής εκείνης… Και μαζί τους όνειρα, σχέδια, αυταπάτες… Αχ μωρέ, Τομ. Μεγαλώσαμε…Αχ μωρέ Τομ (Κρουζ), μεγαλώσαμε!Πηγή: thisismarias.com

The post Αχ μωρέ Τομ (Κρουζ), μεγαλώσαμε! appeared first on Aixmi.gr - Ειδήσεις από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο - Έκτακτη επικαιρότητα.