Αναγνωρίσαμε τα λάθη, τις αστοχίες, τις ευθύνες μας…

Η προσφυγή στις εκλογές είναι κορυφαία στιγμή για το πολιτικό σύστημα, καθώς είναι ο μοναδικός τρόπος έκφρασης της πραγματικής βούλησης των πολιτών. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να εξετάσουν τα κόμματα πάνω απ΄ όλα, δεν είναι η εκλογική αριθμητική και οι εκλογικές επιδόσεις, αλλά οι ξεκάθαρες προτάσεις που θα βγάλουν την πατρίδα μας από το αδιέξοδο στο οποίο έχει βρεθεί.

Δυστυχώς, σε διάφορες εκφάνσεις του δημοσίου λόγου, μέλημα των αποκαλούμενων κομμάτων εξουσίας είναι να αποποιηθούν τις ευθύνες τους για τη δεινή κατάσταση

στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, ενώ βασική επιδίωξη, συχνά όσων έχουν κάνει «σημαία» το αντιμνημόνιο, αποτελεί η εκμετάλλευση της δικαιολογημένης απογοήτευσης, της απαισιοδοξίας, της οργής και της αγανάκτησης των πολιτών, χωρίς ωστόσο ολοκληρωμένη εναλλακτική πρόταση.

Οδεύουμε σε εκλογές μέσα σε θολό πολιτικό τοπίο όπου το κεντρικό θέμα συζήτησης πρέπει να είναι το πώς θα γίνει η διαχείριση της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης.

Το βέβαιο είναι ότι στην Ελλάδα της νέας δανειακής σύμβασης δημιουργούνται σοβαρές αναδιατάξεις στο πολιτικό σκηνικό. Το κομματικό σύστημα έχει κατακερματιστεί. Με σημείο σύγκλισης την αντιμνημονιακή τους πολιτική, δημιουργούνται παράταιρες συμπράξεις με ετερόκλητες πολιτικές δυνάμεις. Οι συσχετισμοί των πολιτικών κομμάτων αλλάζουν. Οι σταθερές, όπως τις γνωρίζαμε μεταπολιτευτικά, ανατρέπονται. Ο δικομματισμός πλήττεται σοβαρά.

Το νέο πολιτικό τοπίο, όπως αρχίζει να αποκρυσταλλώνεται, δεν θυμίζει σε τίποτα το χθες. Οι επικείμενες εκλογές, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, θα καταγράψουν την κρίση νομιμοποίησης του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος και θα πιστοποιήσουν τα αδιέξοδά του.

Συνεπώς, το καίριο ζήτημα που τίθεται αυτή τη στιγμή είναι: με ποιες πολιτικές, με ποιες προτάσεις, με ποιες δυνάμεις θα μπορέσει η χώρα να αντεπεξέλθει στις νέες ανάγκες και απαιτήσεις;

Στο καίριο αυτό ερώτημα, το ΠΑΣΟΚ έχει τοποθετηθεί με καθαρό και κρυστάλλινο τρόπο. Αναδεικνύει την ανάγκη της «Αυτοδύναμης Ελλάδας» με κωδικοποιημένους στόχους, γιατί πιστεύει πως αυτό που νοιάζει τον κάθε πολίτη είναι η δυνατότητα της χώρας να υπερβεί τα τραγικά αδιέξοδα, ανακτώντας την αξιοπιστία της, αλλά και την ικανότητά της να είναι παρούσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη.

Η νέα ηγεσία του κόμματος, έχοντας επίγνωση της ευθύνης της, και παραδεχόμενη τα λάθη, τις παραλείψεις μας, την αναποτελεσματικότητα της πρόσφατης διακυβέρνησής μας, είχε την τόλμη να αναγνωρίσει ευθύνες για αστοχίες. Ταυτόχρονα, υπογράμμισε με κάθε τρόπο ότι χωρίς τις θυσίες των πολιτών δεν θα μπορούσε η χώρα μας να αποφύγει τον κίνδυνο της άτακτης χρεοκοπίας.

Αντίθετα, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, αντιμετωπίζοντας τους πολίτες ως λωτοφάγους, επιχειρεί να συγκαλύψει τις ιστορικές του ευθύνες και τα τραγικά αποτελέσματα της κυβέρνησης Καραμανλή.

Αδιαφορώντας για το παρόν και το μέλλον της χώρας, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Επενδύει στην κρίση και στις δυσμενείς της