Δώστε άδεια στον Ρωμανό – Κι εκείνος ας δείξει μπέσα

Είναι πρωτοετής σπουδαστής σε ΤΕΙ, πέτυχε στις τελευταίες Πανελλήνιες, φρεσκοπαντρεμένος, μόλις 19 ετών.
Απ’ τα δημόσια γραφτά του δίνει την εικόνα ενός νεαρού που τ΄ αρέσουν «τα γράμματα», τ΄ αρέσουν τα βιβλία, «γραμματιζούμενου» που ‘λεγαν οι παλιότεροι .

Φαίνεται πως πήρε καλές βάσεις φοιτώντας σ΄ένα καλό σχολείο και στο σπίτι του, κατά

Είναι ληστής του κοινού ποινικού δικαίου, εκτίει ποινή 15 ετών και 11 μηνών, καταδικάστηκε για ληστεία Τράπεζας, στο Βελβεντό Κοζάνης.
Οι δικαστές απέρριψαν την κατηγορία για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση «Πυρήνες της Φωτιάς».

Στην απόφαση έπαιξε ρόλο η επισήμανση του εισαγγελέα πως δεν απειλήθηκαν ζωές από τους κατηγορουμένους κατά τη
ληστεία.
Η απόφαση του δικαστηρίου εκδόθηκε τον περασμένο
Οκτώβριο, λίγο πριν ο 19/χρονος έδινε Πανελλήνιες και πετύχαινε.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Χαρ. Αθανασίου, εκ μέρους της Πολιτείας βράβευσε πέντε νεαρούς τρόφιμους των φυλακών Αυλώνας για την επιτυχία τους στις Πανελλήνιες, με το συμβολικό ποσό των 500 ευρώ.

«Η Πολιτεία δεν κάνει διακρίσεις στα θέματα σπουδών» είπε ο κ. Αθανασίου .
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τους κάλεσε στο Προεδρικό Μέγαρο για να τους συγχαρεί.

Ενας εξ αυτών, ο Νίκος Ρωμανός, δε συμμετείχε στις δύο εκδηλώσεις.
Είπε πως ως αναρχικός δεν ήθελε να τις νομιμοποιήσει.
Διάλεξε άλλο νόμο για να αξιοποιήσει.

Με χθεσινή ανοικτή επιστολή προαναγγέλλει απεργία πείνας μέχρι να του δοθεί εκπαιδευτική άδεια, ώστε να μπορεί να φοιτήσει.
Όπως «ο νόμος τους», ορίζει.

Μέσα στη βδομάδα μια συμμορία, στο όνομα
της επανάστασης (!!!!!) επιτέθηκε σε έντυπο, στην Athens Voice, δεν της άρεσαν τα γραφτά της.

Άλλη συμμορία στο όνομα της επανάστασης κι αυτή, ξυλοκόπησε δικηγόρο που αναλαμβάνει υποθέσεις κατηγορουμένων του αντιεξουσιαστικού χώρου.

Η συμμορία μας πληροφόρησε πως δε συμφωνεί με τον τρόπο ζωής του ξυλοκοπηθέντος -εξ ου και το ξυλοκόπημα.

Πρίν λίγες μέρες ληστεύθηκε, μέρα μεσημέρι, άλλος δικηγόρος -αυτός ήταν πολιτική αγωγή στη δίκη της 17Ν.

Εδώ και καιρό παρακολουθούμε τη δημόσια αντιπαράθεση μεταξύ εγκλείστων, διαφόρων ομάδων, του παλ μαρέ της ελληνικής τρομοκρατίας …
Μεταξύ μας, τράβα γύρευε … !!!!

Τι ξεκαθαρίζουν, μεταξύ ποίων, ποιος «δίνει» ποιον και γιατί …
Θα τα βρουν «οι αρμόδιοι» …Ποσώς, για μας τους υπολοίπους.

Η περίπτωση του Νίκου Ρωμανού, όμως, μας ενδιαφέρει.
Μας γυρνάει χρόνια πίσω.
Στο Δεκέμβρη του 2008, όταν ο 16/χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος ξεψυχούσε από σφαίρα αστυνομικού, στην αγκαλιά του κολλητού του, του Νίκου Ρωμανού, κι η Αθήνα γνώριζε πρωτοφανή βία, με άγνωστες πλευρές και παίγνια.

Ο Ρωμανός «πήρε τα βουνά».
Ας πούμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη –σκάφη κι όποιος κατάλαβε. Στην επιστολή του ο Ρωμανός αισθάνεται την ανάγκη να δικαιολογηθεί, περίπου να απολογηθεί –προς ποιους άραγε;-γιατί, κατά πως λέει, θέλει να αξιοποιήσει τους «δικούς τους νόμους» αιτούμενος εκπαιδευτική άδεια.
Και εξηγείται. Προς ποιους, άραγε;

«Γι’ αυτό και η επιλογή που κάνω θέλω να είναι όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη: Δεν υπερασπίζομαι τη νομιμότητά τους, αντίθετα απευθύνω έναν πολιτικό εκβιασμό ώστε να κερδίσω ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού».

Στην Ιταλία, στη χώρα που καταπολέμησε την τρομοκρατία, όχι με λευκά κελιά όπως η Γερμανία, αλλά με λογική επανένταξης, παραχωρήθηκε ειδικό καθεστώς σε καταδικασμένους για τρομοκρατία, μπορούσαν να βγαίνουν έξω να εργάζονται και να επιστρέφουν το βράδυ στη φυλακή.

Είναι ένα παράδειγμα, ιστορικό, πολλώ δε μάλλον όταν δεν στοιχειοθετήθηκε από την ίδια τη Δικαιοσύνη η κατηγορία της ανάμειξης σε εγκληματική –τρομοκρατική οργάνωση.

Προλαβαίνω: πρόσφατη η απόδραση του Χριστόδουλου Ξηρού, κατανοητή η επιφυλακτικότητα των αρχών.

Αντιτείνω: Παραμονές Δεκέμβρη, ας βρει η Πολιτεία ένα τρόπο να πλησιάσει τουλάχιστον, αν όχι να ξανακερδίσει, έναν πολίτη που «πήρε του βουνά» -κι εκείνη δεν είναι άμοιρη ευθυνών.
Ας μη σκαλίζουμε εκείνο το μοιραίο Δεκέμβρη του 2008.

Κι αφού ο υπουργός Δικαιοσύνης είπε πως «η Πολιτεία δεν κάνει διακρίσεις στα θέματα σπουδών», η βάση υπάρχει για να βρεθεί λύση.
Προϋπόθεση η αμοιβαία μπέσα.
Το τελευταίο αφορά τον αναρχικό (κατά δήλωσή του), Νίκο Ρωμανό .