Λόγος ιερατικός ή πολιτικός;

Ακούγοντας εκδοχές της Αριστεράς πριν και μετά τις εκλογές (τόσο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΚΚΕ), έχω την εντύπωση ότι ο λόγος των εκφραστών της είναι επιφανειακά μόνο πολιτικός. Στο βάθος είναι λόγος ιερατικός.

Ποιος είναι ο πολιτικός λόγος;

Πολιτικός λόγος είναι κατ’ αρχήν ο λόγος συζήτησης. Και, συνεπώς, αντιπαράθεσης και αναζήτησης.

Ο πολιτικός λόγος

φέρει από τη φύση του και εντός του, όχι μόνο την αμφισβήτηση, αλλά και την ίδια την αμφισβήτησή του.

Ο πολιτικός λόγος είναι λόγος σχετικός. Έχει συνείδηση των ορίων του και των ορίων του πραγματικού κόσμου. Έχει συνείδηση της σχετικότητας των πραγμάτων, αρνείται δηλαδή την απολυτότητα ή τη διεκδίκηση της απολυτότητας.

Είναι, εν τέλει, λόγος γήινος και ανθρώπινος.

Έτσι, ο πολιτικός λόγος είναι πολιτικός επειδή αναγνωρίζει τον άλλον, τον συναντά και διαλέγεται μαζί του.

Ποιος είναι ο ιερατικός λόγος;

Ο ιερατικός λόγος είναι λόγος εκπορευόμενος άνωθεν και έξωθεν. Έξωθεν της συνείδησης. Είναι ο λόγος που διεκδικεί τον απόλυτο καθορισμό της συνείδησης. Που δεν εμπεριέχει την αμφισβήτησή του. Που αποτυπώνει τη νομοτέλεια. Που εκφράζει την αλήθεια, την Αλήθεια του.

Ο ιερατικός λόγος δεν ανέχεται τη διαφωνία.

Πολεμά τη διαφοροποίηση.

Μάχεται κάθε αυτοπροσδιοριζόμενο ελεύθερο υποκείμενο.

Δυσπιστεί προς κάθε ελεύθερη συνείδηση που πάσχει και πασχίζει για την αυτονομία και την αυτοτέλειά της.

Στο δημόσιο χώρο, στην Ελλάδα, εδώ και χρόνια περισσεύει ο ιερατικός λόγος.

Αντιμαχόμενοι τη λογική και φιλοσοφία του ιερατικού λόγου, σήμερα όσο ποτέ, να αναζητήσουμε την επιστροφή στον πολιτικό λόγο.