«Περιμένοντας τον Άδειο Βασίλη»

Δεν χρειάζονται ούτε συγκριτικοί πίνακες, ούτε διαγράμματα, ούτε αναλύσεις. Παίρνεις ένα παιδικό γράμμα προς τον Άγιο Βασίλη του 2004 και ένα του 2013 και βλέπεις τη διαφορά αποτυπωμένη στα μάτια ενός παιδιού που μεγάλωσε την εποχή της «χρυσής Ολυμπιάδας» και ενός παιδιού που βιώνει την «Ελλάδα των Μνημονίων».

Το 2004, τα παιδιά μας ζητούσαν από τον άγιο με την κόκκινη στολή την συλλεκτική έκδοση της Barbie, το τελευταίο μοντέλο του Playstation, ένα ποδήλατο

BMX, ένα 3G κινητό, το βιβλίο του Χάρυ Πόττερ και ό,τι άλλο άστραφτε στις γιορτινές βιτρίνες εκείνων των ημερών.

Σήμερα ο παραλήπτης των παιδικών γραμμάτων και επιθυμιών έρχεται αντιμέτωπος με αιτήματα όπως ένα μεροκάματο για τον μπαμπά μου, λίγο πετρέλαιο για το καλοριφέρ του σπιτιού, λίγα τρόφιμα για το άδειο καλάθι της μαμάς μου, φάρμακα για τον παππού μου, μια τυρόπιτα για τον συμμαθητή μου που πεινάει, ένα κομμάτι ψωμί για τους ζητιάνους που πολλαπλασιάζονται στη γειτονιά μου και μια ζεστή κουβέρτα για τον άστεγο στο παγκάκι.

Άλλες εποχές, άλλες ανάγκες, άλλες ευχές. Το σίγουρο, πάντως. είναι πως φέτος ο Άγιος Βασίλης δε θα φέρει δώρα στους Έλληνες. Το έλκηθρο δεν θα κάνει φέτος στάση σε πολλά σπίτια και θα στερήσει από πολλά παιδιά τη πολυτέλεια των δώρων για τα Χριστούγεννα και τη Πρωτοχρονιά. Όχι, επειδή ο ευτραφής κύριος από την Καισαρεία διέγραψε τα Ελληνόπουλα από τη λίστα δώρων αλλά επειδή κάποιοι φρόντισαν να διαγράψουν το χριστουγεννιάτικο δώρο από τον οικογενειακό προϋπολογισμό χιλιάδων νοικοκυριών.

Ο Άγιος Βασίλης φέτος για χιλιάδες παιδιά θα είναι «Άδειος» Βασίλης. άδειος όπως οι άδειες τσέπες των γονιών.