Το Αποτύπωμα της Κρίσης στην Παιδεία

Η κρίση αφήνει το αποτύπωμά της σε όλες τις βαθμίδες της Παιδείας και αλλάζει τις παραδοσιακές θεωρήσεις και αξίες της ελληνικής κοινωνίας. Η πρώτη μεγάλη αναταραχή επήλθε με τα αποτελέσματα των φετινών Πανελλαδικών Εξετάσεων που δεν επηρεάστηκαν μόνο από τις επιδόσεις των υποψηφίων, αλλά πρωτίστως από τις προτιμήσεις τους , οι οποίες σε σημαντικό βαθμό διαφοροποιήθηκαν. Το κριτήριο της εγγύτητας των σπουδών στην οικογενειακή εστία ήταν κυρίαρχο, με αποτέλεσμα να παρατηρηθούν

εντυπωσιακές αυξήσεις των βάσεων στις Σχολές των μεγάλων πόλεων, χωρίς μάλιστα οι αυξήσεις αυτές να συνάδουν με το τι πραγματικά συμβαίνει στην αγορά εργασίας.

Η εντυπωσιακή για παράδειγμα αύξηση των βάσεων στις Σχολές του Γεωπονικού Πανεπιστημίου της Αθήνας δεν αντανακλά μια αντίστοιχη ζήτηση στην αγορά εργασίας, αλλά αποτέλεσαν τη μόνη και αναγκαστική επιλογή των υποψηφίων της πρωτεύουσας προκειμένου να αποφύγουν την κοστοβόρα φοιτητική μετανάστευση.

Στον αντίποδα αυτής της αναγκαστικής επιλογής σπουδών οι άλλοτε κραταιές Παιδαγωγικές Σχολές, παρά τη μεγάλη άνοδο των θεωρητικών Σχολών, συνέχισαν την καθοδική τους πορεία για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Η άνθηση των Παιδαγωγικών κράτησε για επτά ολόκληρα χρόνια, με αρχή το 2002 όταν ξεκίνησε η άνοδος από τις πενιχρές βαθμολογίες μέχρι το 2009 που τα Παιδαγωγικά στην Αθήνα άγγιξαν τα 19.000 μόρια. Φέτος οι ελάχιστοι διορισμοί των δασκάλων έστειλαν το μήνυμά τους στους υποψηφίους, οι οποίοι εστράφησαν με θέρμη προς τις Φιλολογικές σχολές οι οποίες, όμως, και αυτές παρουσιάζουν τεράστια προβλήματα στην απορρόφηση των πτυχιούχων τους.

Στις παθογένειες του συστήματος θα πρέπει να προσθέσουμε το εκπληκτικό γεγονός ότι οι βάσεις εισαγωγής έχουν υποδιαιρεθεί σε δεκάδες ειδικές κατηγορίες και υποκατηγορίες, δημιουργώντας σε πολλούς την αίσθηση της αδικίας. Η ταυτόχρονη, μάλιστα, ανακοίνωση των πολλαπλών βάσεων κάθε Σχολής έγινε κεντρικό πολιτικό ζήτημα, καθώς η ελληνική κοινωνία μετά από δεκαπέντε χρόνια εφαρμογής πληροφορήθηκε την ιδιαίτερη αντιμετώπιση των μειονοτικών πληθυσμών της Θράκης.

Στο ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς οι ιθύνοντες της Παιδείας, το μόνο που μπορούν να κάνουν, είναι να εξορθολογήσουν το εκπαιδευτικό μας σύστημα με κινήσεις πολιτικής τόλμης και μηδενικού κόστους. Η αξιολόγηση, για παράδειγμα, στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση θα πρέπει να γίνει μια αναγκαία και αποδεικτική της κοινωνικής λογοδοσίας του δημόσιου σχολείου πράξη.

Τα προβληματικά τμήματα της διακτινισμένης Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης θα πρέπει να συγχωνευθούν σε βιώσιμα και αξιόπιστα τμήματα.

Η ανακοίνωση των βάσεων των Πανελλαδικών εξετάσεων θα πρέπει να γίνεται λίγες μόνο μέρες μετά την ολοκλήρωση της κατάθεσης των μηχανογραφικών δελτίων. Ο εκσυγχρονισμός αυτός θα λυτρώσει από τη θερινή ομηρία της προσμονής των βάσεων δεκάδες χιλιάδες οικογένειες υποψηφίων και μπορεί να γίνει με μια απλή χρονική μετάθεση των διαδικασιών επιλογής για τις Στρατιωτικές και Αστυνομικές σχολές πριν τη λήξη του ακαδημαϊκο