Το Ελληνικό Game Of Thrones

Ο χειμώνας που πέρασε ήταν βαρύς. Το μισό Bασίλειο είχε αποδεκατιστεί προσπαθώντας να πολεμήσει το κρύο, και να μαζέψει προμήθειες για μια δύσκολη περίοδο. Οι φόροι του Bασιλιά είχαν πολλαπλασιαστεί, οι εισφορές το ίδιο, τα ζώα πέθαιναν, και οι πειρατές που μπαινοέβγαιναν στη χώρα, σε αυτή την απέραντη αυτοκρατορία, την είχαν ρημάξει για τα καλά. Κάτι ήταν σάπιο στο βασίλειο της Ελληνομαρκίας, και όλοι όσοι ζούσαν εκεί, το ήξεραν καλά. Οι δολοπλοκίες και τα παρασκήνια για την απόκτηση της εξουσίας έδιναν κι έπαιρναν.

Ο

πρίγκιπας Γκιόργκε Παπάνδρεον, το γένους Μαργάριτεν, είχε μόλις βγει από μια εξαντλητική μάχη, όπου (παρ)έσυρε το στρατό του, και μαζί και το λαό του, σε μια ταπεινωτική ήττα, με εξοντωτικές για αυτούς συνθήκες, χρησιμοποιώντας για σύνθημα το «Χρυσός Υπάρχει». Κάποιοι πουλήθηκαν σαν σκλάβοι, κάποιοι αναγκάστηκαν να ναυλώσουν πλοία και να πάνε σε τόπους μακρινούς, πρωτόγνωρους, χωρίς κανένα συγγενή ή φίλο, κάπου όμως που θα υπήρχε ελπίδα. Για αυτό και ο πρίγκιπας αποφάσισε να απομονωθεί, μέχρι να κατακάτσει ο κουρνιαχτός. Μέχρι ο λαός να ξεχάσει ποιος ευθυνόταν για αυτή την κατάσταση.

Βέβαια, δεν ευθυνόταν μόνο αυτός. Ο Κωνστάντιος Καραμανάλιος ο Β΄ ο Σοφός, είχε στην προηγούμενη διακυβέρνησή του εφαρμόσει μια διαφορετική πολιτική. «Πράξη δια της απραξίας», του χε πει το συμβούλιο των γερόντων του. Κι έτσι έκανε. Νόμιζε πως θα βρει (βατο)πεδίο δόξης λαμπρό. Φευ! Η αντάρα που έφερε στη χώρα ήταν το κερασάκι στην τούρτα της μεσαιωνικής σαπίλας. Και πριν από αυτόν κι άλλοι, κι άλλοι. Όπως είναι παντού το αέναο παιχνίδι εναλλαγής εξουσιών. Όμως ας μην πάμε στο παρελθόν. Το ελληνικό Game of Thrones ζούσε αυτή την περίοδο τη μεγαλύτερη αναταραχή του…

Την προσωρινή διακυβέρνηση του ημιδιαλυμένου βασιλείου είχε αναλάβει ο ειδικός σε οικονομικά και (δεξί) “Χέρι του Βασιλιά” Λούκιος Παπάντεμον ο Μασαχουσέτιος, ο εκ Φωκίδος ορμώμενος. Ήταν μια κίνηση που έγινε για να κατευνάσει τα πλήθη, προτού ξεσπάσουν σε επανάσταση. Και εν μέρει είχε πετύχει. Οι διαπραγματεύσεις που έκανε μετά την άναρχη οπισθοχώρηση των στρατευμάτων, υποσχόταν γη για τους αγρότες, πανοπλίες για τους ιππότες, και δουλειές για τους ανέργους.

Στην προσωρινή διακυβέρνηση σημαίνοντα ρόλο έπαιζε ο αξιωματούχος Ευαγγελιστής Βενιζέλιος ο Δ΄ ο Άκαμπτος. Είχε συνεισφέρει σημαντικά κατά την περίοδο διακυβέρνησης του Πρίγκιπα Γκιόργκε, και ήλπιζε πως είχε έρθει η ώρα να το εξαργυρώσει. Για αυτό και παραμόνευε, ροκανίζοντας το θρόνο αργά αργά, περιμένοντας τη στιγμή που θα ανελισσόταν στην εξουσία. Το χαράτσι επί της φωτιάς, βέβαια, που είχε επιβάλλει (διπλή ανατίμηση στην τιμή του ξύλου) στο πόπολο δεν τον έκανε και τόσο δημοφιλή, όμως είχε περάσει καιρός από τότε, και το πράγμα έδειχνε να ξεχνιέται.

Από κοντά σε αυτό το Παιχνίδι Θρόνων, και μάλιστα με σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας, ο Δούκας Αντόν ο Δ΄ ο Σαμαρείτης, το γένος Πηνελόπης. Πρεσβεύοντας μια αυστηρά συντηρητική πολιτική, και κατακεραυνώνοντας την προηγούμενη πολιτική του Πρίγκιπ