Έχεις αναλογιστεί για πόσα πράγματα μαλώνουμε τα παιδιά μας αλλά τους ενήλικες τους αντιμετωπίζουμε διαφορετικά;

Έχεις προσέξει και εσύ ότι κάποιες φορές μαλώνουμε τα παιδιά για πράγματα που μπορεί για τον ίδιο λόγο να μην μαλώναμε ποτέ έναν ενήλικα; Ανοίγω το ψυγείο να βγάλω ένα μπουκάλι με γάλα, μου γλιστράει και πέφτει όλο το γάλα στο πάτωμα, κανείς δε με μαλώνει. Πάω στο γραφείο, μου πέφτει ένα κουτί που τρομάζει τους πάντες και όμως πάλι κανείς δεν με μαλώνει. Ξεχνάω το μπουφάν μου στο γυμναστήριο και την επόμενη μέρα θα το βρω στα απολεσθέντα. Αντίθετα αν το παιδί μου ρίξει το γάλα στο πάτωμα θα το μαλώσω, αν ρίξει κάτι και κάνει φασαρία και τρομάξω, μπορεί να του φωνάξω, αν ξεχάσει το μπουφάν του

στο σχολείο, θα τα βάλουν σε ένα κουτί που σε κάποια σχολεία το ονομάζουν κουτί της ντροπής.

Όλες τις φορές που μαλώνουμε τα παιδιά και στους ενήλικες όχι

Πας στο σούπερ μάρκετ και γνωρίζεις χωρίς να κοιτάξεις γύρω σου ότι η φωνή που ακούς προορίζεται σε παιδί και όχι κάποιον ενήλικα. Οριακά μπορεί να μπερδευτείς και να πεις ότι αυτή η φωνή που άκουσες μπορεί να πήγαινε και σε σκύλο, αλλά μέχρι εκεί. Στα παιδιά μας μιλάμε πιο δυνατά λες και αν τους μιλήσουμε, όπως μιλάμε στους μεγάλους ανθρώπους που συναναστρεφόμαστε, δεν θα ακούσουν ή δεν θα καταλάβουν.

Το απίστευτο είναι ότι τα παιδιά μας ακούνε και δεν χρειάζεται να τα πούμε πολλές φορές ή με δυνατό τόνο φωνής. Το παιδί μας μπορεί να ακούσει με την πρώτη φορά, μιλώντας με φυσιολογικό τόνο φωνής. Το ξέρω ότι σοκάρεσαι από αυτό που ακούς, το ίδιο συνέβη και σε εμένα, μετά από τη διαπίστωση που μου είπε κάποιος γνωστός μου με την ιστορία του παιδιού στο σούπερ μάρκετ. Το πρόσεξα και όντως ισχύει. Στα σούπερ μάρκετ πάντα υπάρχουν γονείς που φωνάζουν πίσω από τα παιδιά τους, γιατί εκείνα δεν ακούνε.

Ιστορίες ξαπλώστρας ή αλλιώς μια μικρογραφία της σύγχρονης οικογένειας

Είναι άδικο

Ήμουν και εγώ παιδί και με μαλώνανε, μου φώναζαν δυνατά γιατί νόμιζαν ότι δεν ακούω και επιπλέον, έριχνα κάτω πράγματα, ξεχνούσα πράγματα αλλά πάντα ήθελα να μου μιλούν και να μου φέρονται με σεβασμό, όσο χρονών και αν ήμουν. Το ίδιο θέλει και το παιδί μου και το παιδί σου και όλα τα παιδιά. Γιατί τα παιδιά έχουν τα ίδια δικαιώματα με εμάς και κανείς δεν μπορεί να τα αφαιρέσει με την πεποίθηση της εξουσίας. Δεν υπάρχει εξουσία πάνω σε άλλον άνθρωπο, ακόμα και αν είναι 5, 10 ή 18 ετών.

Μιλώντας στα παιδιά όπως θα μιλούσες στους συναδέλφους σου που τους έπεσε το κουτί στη δουλειά, το αποδέχεσαι, ή τουλάχιστον αυτό δείχνεις. Στη δουλειά σου δεν μπορείς να μαλώσεις κανέναν επειδή του έπεσε κάτι ή έκανε θόρυβο κατά λάθος. Αν για κάποιο λόγο έβαζες αυτό το φρένο και στην συμπεριφορά σου απέναντι στο παιδί σου, στον πιο πολύτιμο άνθρωπο που υπάρχει στη ζωή σου, μήπως του έδειχνες τον δρόμο για το ποιον τρόπο επιτρέπει στους άλλους ανθρώπους να του μιλάνε και να του φέρονται;

Δε στο λέω για να σε στεναχωρήσω. Είναι μια αλήθεια που κάποτε θα κάνουμε όλοι κάποια μέρα. Ακόμα και αν η υπομονή μας μοιάζει με εκείνη των μοναχών στο Θιβέτ, κάποια στιγμή και αυτή εξαντλείται. Οι τύψεις περισσεύουν, μην ξανακούσω μάνα, έχω τύψεις και δεν μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ. Τι χρειάζεται να κάνεις για να μην έχουμε τύψεις το βράδυ. Βάλτα σε μια σειρά και δες τα πράγματα ως έχουν. Αν η σκέψη του να μιλήσω δυνατά ή να μαλώσω το παιδί είναι κάτι που σε στεναχωρεί, σταμάτα το σήμερα κιόλας. Μίλα του όπως μιλάς στον συνάδελφό σου, που μπορεί να μην συμπαθείς και όμως ποτέ δεν τον μάλωσες επειδή έριξε κάτι κάτω.

Βάζεις ταμπέλες στο παιδί; Γιατί πρέπει να το σταματήσεις και όλα αυτά που θα χάσεις αν το συνεχίσεις

Είμαστε ίσοι

Όποια ηλικία και αν έχουμε, όσο ύψος, ότι και αν κάναμε, δεν ήταν τόσο τραγικό για να μας αξίζει ανάρμοστη συμπεριφορά. Δείχνουμε τον δρόμο με τον τρόπο που φερόμαστε στους άλλους, πόσο μάλλον στους σημαντικότερους ανθρώπους της ζωής μας.

Με αγάπη και σεβασμό δείχνουμε τον δρόμο. Και κάτι ακόμα, το γάλα που χύθηκε στο πάτωμα δεν γυρίζει πίσω στο μπουκάλι. Αφού πάρεις μια βαθιά ανάσα και αφήσεις λίγο φρέσκο οξυγόνο να μπει στον εγκέφαλό σου, πήγαινε μαζί με το παιδί σου να καθαρίσετε τη ζημιά και ξεκαθάρισε ότι δεν πειράζει και ας είναι μια πραγματικότητα αυτό, γιατί όντως δεν πειράζει τίποτα τόσο πολύ.

Να θυμηθώ ότι είναι ακόμα παιδί! Μήπως έχεις και εσύ πολλές απαιτήσεις από το παιδί σου;

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Έχεις αναλογιστεί για πόσα πράγματα μαλώνουμε τα παιδιά μας αλλά τους ενήλικες τους αντιμετωπίζουμε διαφορετικά; εμφανίζεται στο iPop.