Joker: Μια «καμπάνα» με διπλό… κουδούνισμα από το υπουργείο Ανάπτυξης!

Αίσθηση (μάλλον ευγενικοί είμαστε) προκάλεσαν τα πρόστιμα που επέβαλε σε Public, Πλαίσιο και Praktiker ο Υπουργός Ανάπτυξης, Κώστα Σκρέκας, μέσω της Διϋπηρεσιακής Μονάδας Ελέγχου της Αγοράς (ΔΙΜΕΑ), με το Public Group σε ανακοίνωση που εξέδωσε να κάνει λόγο περί πρόσκλησης των αρμόδιων Αρχών «σε ανοιχτό διάλογο με στόχο την πλήρη διαφάνεια στο

θέμα των τιμών, προς όφελος εντέλει των καταναλωτών και του συνόλου της αγοράς του λιανεμπορίου», όπως επισημαίνεται σχετικά.

Η «καμπάνα» και για τις τρεις εταιρείες ανήλθε περίπου σε 1,5 εκατ. ευρώ, ενώ το υπουργείο Ανάπτυξης άφησε να εννοηθεί πως οι έλεγχοι θα συνεχιστούν, αμείωτοι, με ένταση, υποστηρίζοντας -εμμέσως, πλην σαφώς- πως «έρχονται» και άλλα πρόστιμα (προφανώς για άλλες εταιρείες – αλυσίδες σε διαφορετικούς τομείς ενδιαφέροντος). Γεγονός, που «θορύβησε» τις έτερες (όχι πολλές, είναι αλήθεια) αλυσίδες με αποτέλεσμα να παρατηρείται υπερφόρτωση στις γραμμές του τηλεφωνικού κέντρου, του υπουργείου Ανάπτυξης, άλλων υπουργείων, αλλά και σε γραφεία βουλευτών της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Οι καλούντες, δηλαδή τα στελέχη των υπολοίπων αλυσίδων, «καίγονταν» να πληροφορηθούν εάν το υπουργείο Ανάπτυξης ετοιμάζεται να επιβάλει και άλλα πρόστιμα.

Το βέβαιο είναι πως η προσπάθεια άσκησης πίεσης προς την πλευρά των επαγγελματιών της αγοράς θα συνεχιστεί καθ’ όλο το επόμενο χρονικό διάστημα από μέρους των ελεγκτικών Αρχών και συνεργείων του υπουργείου Ανάπτυξης. Μάλιστα, δεν λείπουν (και είναι αρκετοί, όσο και… περπατημένοι στην αγορά) όσοι υποστηρίζουν πως σκοπός της πολιτικής ηγεσίας του είναι διττός: Από τη μια πλευρά η επιχείρηση κατευνασμού των καταναλωτών και της κοινής γνώμης αναφορικά με την αναζήτηση, ανάδειξη, τιμωρίας και εν τέλει πάταξης φαινομένων αρρυθμίας που παρατηρούνται στην αγορά και από την άλλη η επιχείρηση (αναγκαστικής εν μέρει) πειθούς προς τις πάσης φύσεως επαγγελματικές κατηγορίες και αλυσίδες προκειμένου να επανέλθουν σε έναν περισσότερο χρηστό δρόμο σε ότι αφορά τα περιθώρια κέρδους και τις τιμές. Η δυσφορία των καταναλωτών είναι υπαρκτή, ενώ με το πέρασμα του χρόνου και την επίδραση μιας σειράς εξωγενών φαινομένων, δύναται να οξύνουν τα πνεύματα. Κάτι, που αποτιμάται σε κόστος. Α, και δεν εννοούμε εγχρήματο, αλλά πολιτικό!

Εμμέσως, πρόκειται για μια υπενθύμιση πως σε περίπτωση που κάποιοι επιλέξουν να παίζουν δίχως κανόνες ή έστω χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το θυμικό και το πνεύμα που επιθυμεί να μεταλαμπαδεύσει προς τους ίδιους το υπουργείο Ανάπτυξης, τότε το κράτος διαθέτει πληθώρα από εργαλεία, υπηρεσίες, τρόπους και μηχανισμούς προκειμένου να τους… επαναφέρει στα επιθυμητά δεδομένα. Α, χρήσιμο θα ήταν να υπογραμμιστεί πως σύμφωνα με γνώστες της αγοράς, το πρόστιμο αφορά σε «χτύπημα ήπιας έντασης», καθώς εύκολα μπορεί να επιβεβαιωθεί, δύσκολα να αντιμετωπιστεί και άγνωστο πως μπορεί να διευθετηθεί. Ωστόσο, υπενθυμίζει πως ένας -αν όχι ορίζει, σίγουρα επηρεάζει- το παιχνίδι και αυτός δεν αποτελεί εταιρεία, αλυσίδα, επιχειρηματία…

Το ζήτημα που γεννάται είναι το πώς θα επιλέξουν να αντιδράσουν οι εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου. Θα προτιμήσουν λ.χ. να δώσουν τα χέρια με την ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, να ανακρούσουν πρύμναν και να αναθεωρήσουν τη στάση, εξορθολογίζοντας -πρωτίστως- τα μεγέθη τους ή θα βαδίσουν σε μια ευθεία σύγκρουση με συνέπειες που δύσκολα μπορούν να υπολογιστούν αυτή τη στιγμή; Θα ποντάραμε τα χρήματά μας στη σύναψη μιας συμφωνίας κυρίων.

Ίδωμεν!