Joker: Ο «σωματοφύλακας», το «δεκανίκι» από το παρελθόν, ο wannabe πυλώνας σταθερότητας, η βεντέτα του πάτρωνα – χορηγού και ο «στόχος»!

Μια περίεργη λεπτή γραμμή που συνδέει τρία συνολικά ετερώνυμα πρόσωπα, δυο γυναίκες και έναν άνδρα, με διαφορετικές καταβολές, ποικίλα βιώματα και εντελώς αντιδιαμετρικά σημεία εκκίνησης και αναφοράς εξυφαίνεται τον τελευταίο έναν χρόνο στην εγχώρια επιχειρηματικο-πολιτική σκηνή της πατρίδας μας.

Τα συγκεκριμένα πρόσωπα, για εντελώς διαφορετικούς λόγους, βρίσκουν συχνά-πυκνά, τελευταία, τον δρόμο τους προς την δημοσιότητα.

Η μια περίπτωση έχει ανελιχθεί ως «σωματοφύλακας» πολιτικού αρχηγού, η έτερη ως «δεκανίκι από το παρελθόν» και η τρίτη ως wannabe δυνητικός πυλώνας σταθερότητας-αποσταθεροποίησης…

Για

αυτό σας λέω, πως πρόκειται για εντελώς περίεργο, όσο και παράδοξο «πάντρεμα», το οποίο αφενός μεν θέτει στην άκρη τις βασικές διαχωριστικές γραμμές και αφετέρου δε έχει ένα κοινό σημείο αναφοράς. Τον πάτρωνά-χορηγό και υποστηρικτή τους.

Μάλιστα, δεν είναι λίγοι - όσοι από τους ελάχιστους γνωρίζουν, τουλάχιστον - που υποστηρίζουν πως «κινητήριος» άξονας και «καύσιμο» στη σπουδή που επιδεικνύει ο συγκεκριμένος χορηγός, δεν είναι άλλο από την εκπεφρασμένη εχθροπάθεια από την οποία και εμφορείται απέναντι σε πρόσωπο που κυριαρχεί στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Κάτι ως «γινάτι», καθώς οι δυο πόλοι της εξιστόρησης, εκ του ρόλου και της βαρύτητάς τους δεν μπορούν να τρέφουν - φανερά, αν μη τι άλλο - αρνητικά συναισθήματα ο ένας απέναντι στον άλλο. Ούτε δουλειές χάλασαν, ούτε «κυνηγητό» ιδιαίτερο έχει καταγραφεί, τα δε συμφέροντά τους κινούνται προς την ίδια κατεύθυνση, έστω κι εάν προσμετρώνται σε (εντελώς) διαφορετικό αντίτιμο…

Κι όμως, ο χορηγός έχει βαλθεί να μετατρέψει σε «βεντέτα» τη σχέση του με τον παράγοντα της κεντρικής πολιτικής σκηνής, με αποτέλεσμα να καταφεύγει σε μεθόδους εντελώς ξεπερασμένες, παρότι δεν του λείπει η γνώση (και αντίστοιχη προϋπηρεσία) από το παρελθόν, τα μέσα, πόσο μάλλον ο χρόνος. Το ακόμη πιο προβληματικό της όλης υπόθεσης είναι τα πρόσωπα στα οποία και επιλέγει να ποντάρει, τα οποία είναι - περίπου - «άγραφα», με χαμηλό potential και δίχως την παραμικρή δυνατότητα ηγεσίας, παρότι και οι τρεις ισχυρίζονται το εντελώς αντίστροφο.

Οι ίδιοι εκτιμούν πως ευρισκόμενοι κοντά σε κέντρα εξουσίας, θα καταφέρουν να περάσουν τη γραμμή που επιθυμούν και η οποία έχει στο (κοινό) στόχαστρό της το πρόσωπο της κεντρικής πολιτικής σκηνής.

Εξυπηρετώντας τις μύχιες επιθυμίες του ισχυρού χορηγού τους.

Θα τα καταφέρουν; Θα προλάβουν; Πως θα κινηθούν; Ήδη, οι δυο εκ των τριών έχουν δώσει τα αρχικά τους διαπιστευτήρια. Μένει, το τρίτο μέλος που θεωρητικά μπορεί να προκαλέσει τη μεγαλύτερη ζημιά, ωστόσο έχει «βεβαρημένο» παρελθόν. Αποτέλεσμα; Οι φύλακες (που πρέπει) να έχουν (την ανάλογη) γνώση… Ωστόσο, καθώς ο βαθμός υποχρέωσης προς τον ισχυρό παράγοντα σε συνάρτηση με το drive που διακρίνει τη συγκεκριμένη πλευρά, οδηγούν σε βεβιασμένες, όσο και άτσαλες κινήσεις. Προς το παρόν το πρόσωπο της κεντρικής πολιτικής σκηνής έχει επιλέξει να ακολουθήσει μια ήπια τακτική προσέγγισης, γνωρίζοντας δεδομένα και κρατώντας τις αναγκαίες αποστάσεις.

Ωστόσο, σε περίπτωση που «χοντρύνει» το παιχνίδι, τότε μόνο ως βέβαιο δεν πρέπει να θεωρείται μια δραστική αντιμετώπιση, με πιθανή καρατόμηση on the spot.

Αν και το (συνολικότερο) ξεμπρόστιασμα του… βεντετάρχη, πιο πιθανή πρακτική μοιάζει προς ώρας.

Ίδωμεν (και παρακολουθούμε).