Social media: Ποστάρω άρα υπάρχω;

Είμαστε ό,τι ποστάρουμε; Μία ερώτηση για δυνατούς λύτες, αφού το θέμα είναι πολύπλευρο και δεν μπορεί να απαντηθεί με ένα ναι ή ένα όχι. Τα social media τείνουν να γίνουν προέκταση του εαυτού μας και του χεριού μας, αφού όλη μέρα και όλη νύχτα σκρολάρουμε, ποστάρουμε, κάνουμε follow και unfollow και εκφράζουμε γνώμη επί παντός επιστητού. 

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ένας αντικατοπτρισμός της κοινωνίας, δημιουργείται ακόμα και σε αυτά η ανάγκη να

ανήκουμε κάπου, σε μία ομάδα, σε μία παρέα έστω διαδικτυακή. Ίσως μάλιστα αυτές οι παρέες είναι πιο εύκολες, χωρίς πολλά πολλά, δεν χρειάζεται να μετακινηθείς, να ντυθείς, να τρέξεις, όλα γίνονται πατώντας κουμπιά και γράφοντας. Ωστόσο οι κίνδυνοι πίσω από το πληκτρολόγιο είναι γνωστοί πια. Υπάρχει ένα παράδοξο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αφού από τη μία έχουμε έντονη την επιθυμία του ανήκειν, αλλά ταυτόχρονα από την άλλη κρατάμε και μία απόσταση, δεν δενόμαστε, υπάρχουν σύνορα ανάμεσά μας. Τις στιγμές της κοινωνικής δικτύωσης φαίνεται πως καλύπτεται ένα κενό το οποίο όμως επιστρέφει την ώρα που κλείνουμε το κινητό, οπότε η απογοήτευση δεν φεύγει αλλά καμουφλάρεται για λίγο.

Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του κοινωνικό ον, θέλει αλληλεπίδραση και δια ζώσης γνωριμίες και μαζώξεις. Τα social λειτουργούν σαν υποκατάστατο, καλύπτουν το πρόβλημα προσωρινά και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή γιγαντώνονται ξανά. Παρόλα αυτά είναι μέρος της σύγχρονης ζωής και εποχής και οι άνθρωποι βρίσκουν πολλούς λόγους για να υπάρχουν διαδικτυακά και να ποστάρουν πράγματα από τη ζωή τους αλλά κυρίως να εκφράζουν άποψη για ό,τι συμβαίνει. 

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρέχουν μια αίσθηση επικύρωσης και σύνδεσης. Οι άνθρωποι αναζητούν επικύρωση από τους συνομηλίκους τους και αισθάνονται συνδεδεμένοι με μια μεγαλύτερη κοινότητα που μοιράζεται παρόμοιες πεποιθήσεις ή αξίες. Επίσης, επιτρέπουν στα άτομα να εκφράζονται ελεύθερα και να προβάλλουν τις σκέψεις, τις ιδέες και τις προοπτικές τους σε διάφορα θέματα. Χρησιμεύει ως πλατφόρμα αυτοέκφρασης και δημιουργικότητας.

Οι άνθρωποι συχνά μοιράζονται τις απόψεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να επηρεάσουν τους άλλους και να δημιουργήσουν αντίκτυπο. Εκφράζοντας τις απόψεις τους ελπίζουν να προκαλέσουν συζητήσεις, να αυξήσουν την ευαισθητοποίηση και να οδηγήσουν σε αλλαγές σε σημαντικά ζητήματα. Παράλληλα, αναζητούν πληροφορίες, συμβουλές και σχόλια από ένα διαφορετικό κοινό. Μπορούν να συλλέξουν ιδέες, απόψεις και προοπτικές από άλλους, βοηθώντας τους να λάβουν τεκμηριωμένες αποφάσεις.

Στη σημερινή ψηφιακή κουλτούρα, η ανταλλαγή απόψεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχει γίνει κοινωνικός κανόνας. Οι άνθρωποι αισθάνονται υποχρεωμένοι να συμμετέχουν σε διαδικτυακές συνομιλίες και συζητήσεις για να παραμείνουν ενημερωμένοι και αφοσιωμένοι στον ψηφιακό κόσμο.

Η ανάγκη έκφρασης απόψεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πηγάζει από την επιθυμία για σύνδεση, επικύρωση, αυτοέκφραση, επιρροή και δέσμευση με ένα ευρύτερο κοινό. Αντικατοπτρίζει την εξελισσόμενη φύση της επικοινωνίας και της αλληλεπίδρασης στην ψηφιακή εποχή, όπου τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στη διαμόρφωση του δημόσιου λόγου και γνώμης.

Η κοινωνικοποίηση είναι κομμάτι της ανθρώπινης φύσης όπως είναι και η κριτική. Επίσης, είναι πάντα πιο εύκολα να εκφράζουμε τη γνώμη μας για τις ζωές και τις επιλογές των άλλων. Με αυτό τον τρόπο αφήνουμε στη σκιά τα δικά μας θέματα, επικεντρωνόμαστε στους άλλους και μέσα από τα social παρουσιάζουμε ένα προφίλ που ίσως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η ανάγκη μας να ανήκουμε κάπου ακόμα και στην ιντερνετικό χώρο μας κάνει έστω και παροδικά, να νιώθουμε πως αυτό που γράφουμε/ ποστάρουμε έχει αξία, ακόμα και αν τασσόμαστε υπέρ της αδικίας ή κρίνουμε ανθρώπους χωρίς να έχουμε επαρκή στοιχεία ή ξεκάθαρη εικόνα. Τρέφουμε απλά τον εγωισμό μας. Νιώθουμε λίγο καλύτερα για τον εαυτό μας στον κόσμο του διαδικτύου πλασάροντας μία εικόνα που ούτε εμείς οι ίδιοι στο τέλος της ημέρας δεν πιστεύουμε πως εξυπηρετεί σε κάτι.