Η τραγωδία με τους μετανάστες, η πολιτική εκμετάλλευση και η εμμονή με τα «ανοικτά» σύνορα

Η νέα τραγωδία στα νερά της Μεσογείου έχει βυθίσει στο πένθος την Ελλάδα, αλλά και ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο.

Κάθε άνθρωπος σε ολόκληρο τον πλανήτη, που διαθέτει στοιχειώδη ευαισθησία, έχει συγκλονιστεί από τις ανθρώπινες απώλειες, μεταξύ αυτών και δεκάδων παιδιών, που φημολογείται πως ήταν κλειδωμένα στο αμπάρι του σάπιου ψαροκάικου.

Θα πρέπει να επισημανθεί η άμεση αντίδραση του Ελληνικού λιμενικού, που μόλις ενημερώθηκε από την γειτονική

Ιταλία, έσπευσε στο σημείο που βρισκόταν το ψαροκάικο με τους μετανάστες για να προσφέρει βοήθεια.

Οι δουλέμποροι όμως, δεν ήθελαν καμία βοήθεια και επέλεξαν να διακινδυνεύσουν εκατοντάδες ζωές για να φτάσουν στην Ιταλία.

Επομένως, η ελληνική πλευρά δεν φέρει καμία ευθύνη για το ναυάγιο, αντίθετα έσωσε 104 ζωές, καθώς οι Έλληνες λιμενικοί παρέμειναν δίπλα στο δουλεμπορικό, καθώς διέβλεπαν την τραγική κατάληξη.

Από εκεί και πέρα, το να βγαίνουν πάλι στην επιφάνεια, για ακόμη μια φορά, ακραίες φωνές που ζητούν «ανοικτά» σύνορα και ξήλωμα του φράκτη στον Έβρο, δεν συνάδει με τα όσα συμβαίνουν καθημερινά στα νερά της Μεσογείου.

Θα πρέπει όλοι να γνωρίζουν, ότι τα δουλεμπορικά από τη Λιβύη προς την Ιταλία είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο, αλλά το όλο ζήτημα δεν παίρνει διαστάσεις, καθώς, ευτυχώς, δεν σημειώνονται συχνά πολύνεκρα ναυάγια.

Ακόμη, το να βρίζουν χυδαία κάποιοι την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δεν είναι δείγμα πολιτισμού ή «επαναστατικής» διάθεσης, αλλά χουλιγκανισμός χειρίστου είδους.

Μάλιστα, αποδεικνύει πως όσοι διαμαρτύρονται με αυτό τον τρόπο δεν γνωρίζουν ούτε τα στοιχειώδη, καθώς η Κατερίνα Σακελλαροπούλου, δεν είναι μέλος της όποιας κυβέρνησης, δεν διαμορφώνει πολιτική και δεν μπορεί να παρέμβει σε νόμιμες αποφάσεις της οποιαδήποτε κυβέρνησης. Δηλαδή, δεν φέρει καμία ευθύνη για τα όσα πραγματοποιούνται στα σύνορα της χώρας μας, όπως η επέκταση του φράκτη.

Επίσης, το να επιβραβεύονται όσοι συμπεριφέρονται με απαράδεκτο τρόπο στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, από στελέχη κομμάτων, εγκυμονεί πολλούς κινδύνους και αυτό το διαπίστωσε η ελληνική κοινωνία στα χρόνια του μνημονίου, όπου εγκληματικές οργανώσεις, φορώντας τον πολιτικό «μανδύα» μπήκαν στη Βουλή, δημιουργώντας συνθήκες μεσαίωνα και «σκοταδισμού».

Επομένως, το όλο θέμα δεν προσφέρεται για πολιτική εκμετάλλευση. Απαιτείται συλλογική προσπάθεια, ώστε να βρεθούν λύσεις για να αντιμετωπιστεί στη ρίζα του, το ζήτημα της μετανάστευσης στην Ευρώπη.

Η λύση θα έρθει με συντονισμένες ενέργειες από τις Βρυξέλλες, με τη συμμετοχή όλων των κρατών μελών.

Να υπενθυμίσουμε σε εκείνους που σήκωσαν και πάλι το «μπαϊράκι» των ανοικτών συνόρων, πως ο φράκτης στον Έβρο «σηκώθηκε» επί κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, την χρονική περίοδο 2012 με 2014. Η επόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν τον γκρέμισε, όπως ισχυριζόταν πριν από τις εκλογές του 2015, αλλά τον άφησε στην ησυχία του.

Να σημειωθεί, ότι σε όλες τις δημοσκοπήσεις, η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων θέλει ασφάλεια στα σύνορα της χώρας μας και όχι πολιτικές ανοικτών συνόρων και ελεύθερης πρόσβασης στη χώρα.

Προσοχή, μην γυρίσει «μπούμερανγκ» η άστοχη κριτική…