Παρουσίαση: Το Οικονομικό Πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ

Σε μια δύσκολη και απαιτητική προεκλογική περίοδο -πιθανώς την πρώτη από μια σειρά αναμετρήσεων- που έχει χαρακτηριστεί εξαιτίας της ακρίβειας στην ενέργεια και τον υψηλό πληθωρισμό που συμπαρασύρουν προς τα πάνω προϊόντα και υπηρεσίες, σκοπεύουμε να σας παρουσιάσουμε τα προεκλογικά οικονομικά προγράμματα της Νέας Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.

Με το σκεπτικό πως είναι τα εξής τρία κόμματα με πιθανότητες δημιουργίας Κυβέρνησης ή μπορούν να συμμετάσχουν

σε συγκυβέρνηση συνασπισμού κομμάτων. Να αναφέρουμε πως πολλά από τα μέτρα των κομμάτων είτε δεν είναι κοστολογημένα ή δεν έχουμε σαφή εικόνα αν θα χρηματοδοτηθούν από αύξηση της φορολογίας σε  άλλους κλάδους (σ.σ. ΕΣΠΑ, Ταμείο Ανάκαμψης ή άλλες πηγές χρηματοδότησης), οπότε δεν μπορούμε να παρουσιάσουμε με σαφήνεια τον αντίκτυπο στον εθνικό προϋπολογισμό..

Το Οικονομικό Πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, υποθέτουμε καθώς δεν θεωρεί πως έχει την λαϊκή στήριξη να κυβερνήσει αυτοδύναμα, δεν αναφέρει αριθμούς, μεταρρυθμίσεις, φοροελαφρύνσεις ή άλλα μέτρα με απόλυτους αριθμούς. Σε τηλεφωνική επικοινωνία, μας υποδείχθηκε το κάτωθι και αυτό σας παρουσιάζουμε. Το ενεργό λινκ, σας παραπέμπει ακριβώς στο Οικονομικό Πρόγραμμα, κάτω από την Ενότητα ο Κόσμος της Εργασίας. 

Οικονομικό Πρόγραμμα ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ

Αφού ο δυναµισµός µιας παραγωγικής οικονοµίας είναι η θεµελιώδης προϋπόθεση για τη διεύρυνση των κοινωνικών δικαιωµάτων και την άσκηση κοινωνικής πολιτικής, η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα πρέπει να είναι ψηλά στις προτεραιότητές µας. Διαπιστώσαµε µε οδυνηρό τρόπο ότι όταν δεν δηµιουργούµε νέο πλούτο και νέα αξία, η αύξηση του εθνικού προϊόντος δεν σηµαίνει κατ’ ανάγκη µια ισχυρή οικονοµία αλλά µπορεί να συνυπάρχει µε µια σαθρή οικονοµία που αργά ή γρήγορα θα καταρρεύσει, συµπαρασύροντας τις παραγωγικές της δυνάµεις, τις υγιείς επιχειρήσεις, τους εργαζόµενους και τις οικογένειές τους.

Η χώρα µας πρέπει να εκσυγχρονίσει και να διευρύνει την παραγωγική της βάση, να ενισχύσει την καινοτοµία και την εξωστρέφεια, να δηµιουργήσει αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας µε δίκαιους µισθούς, αντάξιες των προσόντων της νέας γενιάς, και να µειώσει τις πολυσχιδείς κοινωνικές και οικονοµικές ανισότητες, το µέγεθος και το βάθος του κοινωνικού αποκλεισµού.

Να δηµιουργήσει τις συνθήκες για την παραγωγή και τη δίκαιη διανοµή νέας εθνικής αξίας, προϋπόθεση µιας κοινωνίας σεβασµού και αξιοπρέπειας.

Οι νέες προκλήσεις απαιτούν την έµφαση στην παραγωγή για τη δηµιουργία µιας ανταγωνιστικής, ευέλικτης και δυναµικής οικονοµίας, την κινητοποίηση των εγχώριων επενδυτών, την προτεραιότητα στις επενδύσεις µε υψηλή εγχώρια προστιθέµενη αξία, τη συγκρότηση νέων παραγωγικών πόλων για την αξιοποίηση των νέων ευκαιριών και των ευρωπαϊκών χρηµατοδοτικών πόρων, την ενίσχυση των παραγωγικών οικοσυστηµάτων που συνθέτουν οι µεγάλες και µικρότερες επιχειρήσεις. Απαιτούν να σταµατήσουµε να σπρώχνουµε στο µέλλον και στις επόµενες γενιές το κόστος των προβληµάτων και να µειώσουµε το δηµόσιο χρέος µας, να ανακτήσουµε την αυτοπεποίθησή µας.

Οι νέες προκλήσεις απαιτούν πολιτικές που καθοδηγούνται από µια ισχυρή αίσθηση δηµοσίου σκοπού, ένα νέο στρατηγικό ρόλο του «κράτους – στρατηγείου», µε στρατηγικές άµεσες επενδύσεις, ένα κρατικό µηχανισµό µε ισχυρές ικανότητες καθώς και συνεργασίες του δηµόσιου µε τον ιδιωτικό τοµέα που πραγµατικά υπηρετούν το δηµόσιο συµφέρον.

Η προοδευτική παράταξη έχει σήµερα ένα κύριο καθήκον: την ανασύνταξη των µικρών και µεσαίων κοινωνικών τάξεων που φτωχοποιούνται και περιθωριοποιούνται µε επιταχυνόµενο ρυθµό. Το καθήκον αυτό µπορεί να πραγµατοποιηθεί µόνο µε την παραγωγή νέου πλούτου, την αύξηση και τη δικαιότερη κατανοµή του εισοδήµατος, δηλαδή µέσω της αύξησης των θέσεων εργασίας και της ενίσχυσης των µισθών και αµοιβών που προέρχονται από την σκληρή αλλά αξιοπρεπή εργασία και την υγιή επιχειρηµατικότητα. Αυτός είναι ο µοναδικός δρόµος που εξασφαλίζει την ανάταξη των οικογενειών της µικροµεσαίας τάξης, των «χαµένων» της κρίσης και των νέων «µη προνοµιούχων».

Μια παραγωγική, ανταγωνιστική, ευέλικτη και δυναµική οικονοµία, προϋποθέτει την αποδυνάµωση της διαπλοκής και της διαφθοράς, στηρίζεται σε σταθερούς κανόνες καθώς και στην εµπέδωση της αντίληψης ότι δηµιουργία νέου πλούτου εξαρτάται από τον βαθµό ανάληψης επιχειρηµατικών πρωτοβουλιών και καινοτοµιών. Η καινοτοµία και η επιχειρηµατικότητα είναι στην ουσία τους ανάληψη κινδύνων και ρίσκων, αυτό είναι που τις καθιστά πηγή κοινωνικού πλούτου και αξίας. Είναι εξόχως παραπλανητική η αντίληψη ότι η Συντήρηση προωθεί ένα πνεύµα πρωτοβουλίας, ελευθερίας και ανάπτυξης της παραγωγικής επιχειρηµατικότητας. Αντιθέτως, υπερασπίζεται και ενθαρρύνει προνόµια, εισοδήµατα και προσόδους, δηλαδή κυβερνητικές πολιτικές που επιτρέπουν στους ισχυρούς να νέµονται εισοδήµατα που δεν προέρχονται από την παραγωγή νέου πλούτου και αξίας αλλά από ανταµοιβές κεφαλαίων τοποθετηµένων σε µη παραγωγικές χρήσεις ελάχιστου ρίσκου που δεν ευνοούν την ανάπτυξη και την ευηµερία και εντείνουν τις ανισότητες.

Το ίδιο ισχύει µε την προστασία προνοµίων που εδράζονται στην αποθάρρυνση της παραγωγικότητας. Η προάσπιση των αµοιβών και των επιχειρηµατικών κερδών από παραγωγική προσπάθεια, πρωτοβουλία και καινοτοµία, των εισοδηµάτων, δηλαδή, που πηγάζουν από την δηµιουργία νέου πλούτου, αξίας και την αύξηση της παραγωγικότητας αποτελεί το προνοµιακό πεδίο της Προόδου.

Να σταµατήσουµε να σπρώχνουµε στο µέλλον και στις επόµενες γενιές το κόστος των προβληµάτων. Αυτός είναι ο µοναδικός δρόµος για να απελευθερωθούµε από την υποταγή σε δανειστές και διεθνείς ελέγχους και να ανακτήσουµε την αυτοπεποίθησή µας. Η κρίσιµη προϋπόθεση είναι η αναβάθµιση της διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας, δηλαδή η δηµοσιονοµική σταθερότητα και η ταχύτερη δυνατή επιστροφή σε ήπια πρωτογενή πλεονάσµατα, που αποτελεί και απαραίτητη προϋπόθεση για την εξυγίανση και τον περαιτέρω εκσυγχρονισµό του χρηµατοπιστωτικού συστήµατος. Πρωτογενές πλεόνασµα δεν συνεπάγεται αναγκαστικά πολιτικές λιτότητας. Μια ετήσια αύξηση των δηµοσίων δαπανών και εσόδων λίγο χαµηλότερη από την αύξηση του ΑΕΠ, µπορεί να δηµιουργήσει πολύ σηµαντικό δηµοσιονοµικό χώρο για άσκηση πολιτικών την τρέχουσα δεκαετία.

Να δεσµευτούµε έναντι των εργαζοµένων ότι η κατανοµή του µετασχηµατισµού θα γίνει δίκαια. Ότι η πλήρης απασχόληση, η αξιοπρεπής εργασία, η προστασία από την εργοδοτική αυθαιρεσία, η υπεράσπιση και ενίσχυση των συλλογικών συµβάσεων, η µηδενική ανοχή στις διακρίσεις και η µείωση των ανισοτήτων θα είναι στο επίκεντρο των πολιτικών µας. Ότι θα υπερασπίσουµε τα δικαιώµατα των εργαζοµένων στην οικονοµία της πλατφόρµας και τη δίκαιη κατανοµή των ωφελειών από την ενίσχυση της παραγωγικότητας και την ανάπτυξη, µε δίκαιους µισθούς, αντάξιους των προσόντων της Νέας Γενιάς.

Έµφαση στην παραγωγή. Μετά από 13 χρόνια βαθιάς κρίσης, το 90% του ΑΕΠ µας προέρχεται ακόµη από την κατανάλωση. Σήµερα πρέπει να επικεντρωθούµε \στην εφαρµογή πολιτικών που βελτιώνουν πράγµατι το σήµερα και το αύριο της κοινωνίας και στην αντικειµενική µέτρηση της αποτελεσµατικότητας των πολιτικών. Όχι µόνο πόση ανάπτυξη, αλλά πόσο ενισχύθηκε η θέση της χώρας διεθνώς, πόσο βελτιώθηκε η απόδοση του εκπαιδευτικού συστήµατος, πόσο αυξήθηκε πραγµατικά το διαθέσιµο εισόδηµα των ασθενέστερων και της µεσαίας τάξης, πόσο µειώθηκε η ανισότητα, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισµός, πόσο βελτιώθηκαν οι προοπτικές κοινωνικής κινητικότητας και προόδου για τη νέα γενιά, πόσο βελτιώθηκαν οι υποδοµές και οι µηχανισµοί αντιµετώπισης της κλιµατικής αλλαγής και άλλων απρόβλεπτων εξελίξεων.

Παραγωγικές Επενδύσεις – Κινητοποίηση Εγχώριων Επενδυτών. Η χώρα έχει τεράστια ανάγκη από µαζικές και εµπροσθοβαρείς επενδύσεις παγίου κεφαλαίου µε κεντρικό στόχο την αύξηση της εγχώριας προστιθέµενης αξίας. Οι εισροές βραχυπρόθεσµων κερδοσκοπικών κεφαλαίων για µετοχές και οµόλογα, για εξαγορές υφιστάµενων επιχειρήσεων και ακίνητης περιουσίας, αν και χρήσιµες, δεν ενισχύουν το παραγωγικό µας υπόβαθρο, γιατί αφορούν απλά την αλλαγή ιδιοκτησίας και όχι µακροπρόθεσµες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου. Οι ξένες επενδύσεις θα έλθουν µόνο αν έχουν διασφαλίσει τεράστιες εγγυήσεις για το µέλλον της επένδυσής τους και χρηµατοδότηση από ελληνικές τράπεζες, δηλαδή µηδενικό ρίσκο για τον επενδυτή και ελάχιστα ξένα κεφάλαια στη χώρα.

Είναι απαραίτητο να κινητοποιηθούν οι εγχώριοι επενδυτές, να επενδύσουν στη πατρίδα µας. Αυτό σηµαίνει, όµως, ότι πρέπει να στηρίζεις τις τράπεζες της χώρας σου για να σε στηρίξουν και αυτές, εντελώς αντίθετα µε τη λογική «οι καταθέσεις στο εξωτερικό και τα δάνεια στην Ελλάδα».

Υψηλή εγχώρια προστιθέµενη αξία. Δεν είναι ίδιες όλες οι επενδύσεις. Δεν είναι το ίδιο µια επένδυση που απαιτεί σχεδόν αποκλειστικά µεγάλες εισαγωγές προϊόντων και δηµιουργεί ελάχιστες θέσεις εργασίας µε µια επένδυση που συνδέεται άµεσα µε την εγχώρια αγορά, χρησιµοποιεί προϊόντα και υπηρεσίες της εγχώριας παραγωγής, δηµιουργεί πολλές και καλές θέσεις εργασίας, προσφέρει φόρους και εισφορές. Αυτές οι επενδύσεις που δηµιουργούν την υψηλότερη εγχώρια προστιθέµενη αξία πρέπει να έχουν άµεση προτεραιότητα.

Νέοι Εθνικοί Παραγωγικοί Πόλοι. Τα διαθέσιµα ευρωπαϊκά κεφάλαια του Ταµείου Ανάκαµψης και του νέου ΕΣΠΑ δεν θα ανατρέψουν την σηµερινή πραγµατικότητα αν δεν οδηγηθούν σε µια στρατηγική συγκρότηση νέων παραγωγικών πόλων επιχειρήσεων, κλάδων, τεχνολογιών και εκπαίδευσης. Η πανδηµία και ο πόλεµος στην Ουκρανία αλλάζει µε ταχύτατο και δραµατικό τρόπο τις διεθνείς αλυσίδες παραγωγής, ανατρέποντας το µοντέλο της απεριόριστης παγκοσµιοποίησης προς πιο περιφερειακούς και τοπικούς κόµβους παραγωγής και κατανάλωσης. Οι ευκαιρίες που ανοίγονται για την ελληνική παραγωγή, την αµυντική και τη ναυπηγική βιοµηχανία µας είναι πολλές.

Οι Μικρές Επιχειρήσεις – Παραγωγικά Οικοσυστήµατα. Σήµερα λειτουργούν στη χώρα µας εκατοντάδες µικρές και µεσαίες επιχειρήσεις µε εξαιρετικό δυναµισµό και εξαγωγικό προσανατολισµό και ένα εξαιρετικού επιπέδου εργατικό δυναµικό, ιδιαίτερα µεταξύ των νέων µας. Δεν το δηλώνουν µόνο οι ξένοι επενδυτές, αλλά και οι χιλιάδες επιχειρήσεις του εξωτερικού που αξιοποίησαν τους σχεδόν 500 χιλιάδες νέους που µετανάστευσαν, σε αντίθεση µε τις εγχώριες γκρίνιες για «ελλείψεις κατάλληλου εργατικού δυναµικού». Αυτό το πολύτιµο παραγωγικό και ανθρώπινο δυναµικό πρέπει να διασωθεί. Αυτή πρέπει να είναι η άµεση προτεραιότητα της οικονοµικής πολιτικής µαζί µε την καταπολέµηση των νέων ανισοτήτων.

Το εµπόδιο στην ανάπτυξή των µεγαλύτερων σε µέγεθος µονάδων δεν είναι οι πολλοί µικροί επιχειρηµατίες, αλλά η διαφθορά, η γραφειοκρατία, η αδυναµία των τραπεζών, η αβεβαιότητα και όλα αυτά που κατατάσσουν την Ελλάδα στις χειρότερες θέσεις παγκοσµίως στους δείκτες ανταγωνιστικότητας. Η ανάπτυξη µεσαίων και µεγάλων επιχειρήσεων δεν ισοδυναµεί µε την ισοπέδωση των µικρών και των αυτοαπασχολουµένων. Αντίθετα, ο συνδυασµός ανάπτυξης µε σταθερότητα προϋποθέτει κρίσιµους οργανικούς ρόλους τόσο για τις µικρές όσο και τις µεσαίες και µεγαλύτερες επιχειρήσεις.

*Οι πληροφορίες προέρχονται από τα οικονομικά προγράμματα των κομμάτων. Η διατύπωσή τους είναι αναλλοίωτη, οπότε δεν σημαίνει επιδοκιμασία ή αποδοχή εκ μέρους του emea.gr.