Δηλώσεις μαθημάτων: Αυτός ο άγνωστος

Ναι αγαπητέ συμφοιτητή, αυτός ο άγνωστος. Αυτός ο εφιάλτης κάθε φοιτητή που σέβεται τον εαυτό του. Ή απλά θέλει να λέει στη μάνα του ότι κάτι κάνει τέλος πάντων στο ρημάδι το πανεπιστήμιο και δεν κωλοβαρά όλη την ώρα. (Έλα μεταξύ μας όμως τον έχουμε κοκκινίσει τον μηριαίο μυ ε?) Αν βρίσκεσαι στη κατηγορία των φοιτητών που η δήλωση μαθημάτων γίνεται ηλεκτρονικά, τότε αυτό το άρθρο θα σε εκφράσει πλήρως. Στη σχολή από όπου προέρχομαι, τα ζόρια ξεκινούν από το 3ο έτος, αλλά φαντάζομαι στις άλλες θα το περνάτε εξαρχής. Κακόμοιρα παιδιά. Συνήθως υπάρχουν 3-4 φάσεις δηλώσεων. Στην πρώτη φάση, που παραδοσιακά κρατάει λίγο, ό,τι μπορεί να πάει στραβά θα πάει (ά ρε Murphy άμα σε πετύχω πουθενά..). Θες ότι το σύστημα δεν άντεξε τους φοιτητές και κατέρρευσε? Θες ότι η καρτέλα δηλώσεων μοιάζει να έχει βγει από Καφκικό εφιάλτη με τρελούς αριθμούς μονάδων αποφοίτησης και ολόιδιες κατηγορίες μαθημάτων? Θες ότι υπάρχουν μαθήματα που δεν προσφέρονται αλλά δέχονται αφειδώς φοιτητές? Όλα τα έχει κυρίες και κύριοι το μενού και ΟΛΑ αυτά συμβαίνουν μαζί! Ω ναι άλλωστε τι διάολο παίζουμε τόσα χρόνια ηλεκτρονικά παιχνίδια? Αυτό μπροστά τους είναι ένας απλός ναρκαλιευτής. Και εκεί που έχεις κάπως βγάλει άκρη, μετά από δυό-τρεις βαλεριάνες και τσαγάκια (με μπόλικη βότκα μέσα), η φάση λήγει. Πας λοιπόν χαρούμενος και κάνεις τις δουλειές σου και περιμένεις ενημέρωση για την έναρξη της Β φάσης και σκέφτεσαι πόσο ανούσιο θα είναι να ασχοληθείς περαιτέρω. Όμως ταυτόχρονα, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του γράφοντα, στα κρυφά υπόγεια του Isengard και στα ορυχεία της Μόρια τα Ορκ και τρολ του συστήματος έχουν αρχίσει το υποχθόνιο έργο τους, την κατάταξη των φοιτητών σε μαθήματα (τέλος της geeky παρένθεσης αλλά νομίζω πιάσατε το νόημα). Τα κριτήρια για να επιλεγείς σε ένα μάθημα, και αυτό να το ξέρετε όλοι ,είναι ο αριθμός των Διδακτικών-Πιστωτικών μονάδων που έχετε συμπληρώσει, ενώ σε δευτερεύοντα βαθμό μετράει ο μέσος όρος, το έτος πρόσβασης, η διαπιστωμένη ανάγκη για μαθήματα, το πόσες φορές έχεις αράξει στον Λευκό Πύργο, σε πόσα πάρτι της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ έχεις πάει, πόσες μπύρες ήπιες στο πάρτυ στα γρασίδια της Φιλοσοφικής πριν 1 μήνα, αν έχεις ξάδερφο το Λιακόπουλο και τελευταίο και πιο σημαντικό αν φοράς καπέλο από αλουμινόχαρτο για να μην διαβάζουν τα Νεφελίμ τις επιθυμίες σου και στέλνοντας ταχυδρομικά περιστέρια-αρουραίους στα Ορκ να σε διαγράφουν αυτόματα από αυτά. Kάπως έτσι θα δείτε τριτοετείς με επτά περασμένα μαθήματα συνολικά σε όλη την ακαδημαϊκή ζωή τους να παίρνουν ό,τι μαθήματα επιθυμούν ενώ 5ετελις με δύο μαθήματα για πτυχίο να μην μπορούν γίνονται δεκτοί σε τίποτα πλην του «Πώς να γίνετε Δαλάΐ Λάμα σε τρία απλά βήματα».Η ΄Β και η ΄Γ φάση θα περάσουν χωρίς αποτέλεσμα και χωρίς ενδιαφέρον , (κάτι σαν τις ενοχλητικές φίλες/φίλους του αγοριού/κοριτσιού που σε ενδιαφέρει αναγνώστη/στρια μου) μέχρι την «μυθική» στα μεγαλύτερα έτη ΄Δ φάση, ή αλλιώς «όποιος πρόλαβε υπογραφή είδε». Είναι η περίοδος που πιο εύκολα παίρνεις αυτόγραφο από τον Γιώργο Παπανδρέου junior ενώ είναι στη Βουλή, παρά του καθηγητή που ψάχνεις. Κατά τη φάση αυτή παρατηρούνται τα εξής φαινόμενα: Φοιτητές/τριες κατασκηνώνουν έξω από το γραφείο του καθηγητή που τους ενδιαφέρει, έως ότου αυτός/η να εμφανιστούν και να ξεκινήσει μία ατελείωτη μάχη σπρωξίματος, πολύ κοντά στην εικόνα των Περσών που ρίχνονταν στον γκρεμό από τους γενναίους (και γελοιωδώς γραμμωμένους) Σπαρτιάτες του Τζέραλντ Μπάτλερ. Σε αυτή τη μάχη ισχύουν τα εξής κριτήρια: Πρώτον να έχεις παιδί, (είναι πλεονέκτημα και χτυπώντας στο συναίσθημα και στο εκνευριστικό κλάμα του μωρού) παίρνεις από τον καθηγητή ό,τι θες, εάν δε το μωρό αφήσει και καμιά «μυρωδάτη» έχεις είσοδο «άνευ» στο μεταπτυχιακό της επιλογής σου. Το δεύτερο κριτήριο είναι να είσαι τελειόφοιτος, οπότε τα πράγματα γίνονται απλά για σένα συμπάσχοντα αδελφέ/ή μου. Αν δεν ανήκετε στις παραπάνω κατηγορίες και ψάχνετε για υπογραφή, για να το πώ κομψά θα φάτε από τα αποφάγια των άλλων. Έτσι λειτούργησε στο παρελθόν και δυστυχώς έτσι λειτουργεί πάντα το θέμα, με φωτεινές εξαιρέσεις μαθήματα που δηλώνονται αποκλειστικά σε αυτή τη φάση, όπου καθηγητές διαλέγουν βάση βιογραφικών ποιούς θέλουν να πάρουν (ακούγεται άδικο αλλά όσο να είναι δίνει ίσες ευκαιρίες και πιθανότητες για όλους). Πριν κλείσω αγαπητέ συμφοιτητά, πρέπει να σου πω μην αγχώνεσαι! Το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων (τι σκατά «Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια» κράτος είμαστε) φροντίζει για σένα και απολύει καθηγητές, δεν ανανεώνει συμβάσεις και θέτει σε διαθεσιμότητα διοικητικούς υπαλλήλους των ΑΕΙ και ΤΕΙ ώστε και να θες να ορκιστείς να μην μπορείς για ένα διάστημα και να παραμείνεις όσον το δυνατόν περισσότερο στο μαγικό κόσμο του Αρβανιτόπουλου, όπου όλα βαίνουν καλώς και μονόκεροι κλάνουν ροζ συννεφάκια.. Μην φωνάζετε μόνο γιατί θα ξυπνήσετε την φοιτητιώσα νεολαία και είναι αμαρτία.. Μιχάλης Μαρκόνης fb.com/michaelmpoe
mail: michalismark13 [@] hotmail.com